Originally Posted by
txopit
Καλησπέρα σε όλους.
Γράφω εδώ γιατί είμαι απελπισμένος πραγματικά. Το τελευταίο διάστημα(1 χρόνος περίπου) και μετά από μία έντονη κατάσταση που βίωσα, όπου νόμιζα ότι θα πεθάνω στην κυριολεξία, είμαι σαν έναν ζωντανός νεκρός. Δεν νιώθω απολύτως τίποτα, μόνο ένα κενό. Δεν χαίρομαι, δεν λυπάμαι, δεν ζω, απλά αναπνέω. Σηκώνομαι απ το κρεβάτι χωρίς κανένα απολύτως νόημα. Δεν βρίσκω ουσία σε τίποτα. Το μόνο που βιώνω είναι μια συνεχής εξάντληση-κόπωση την οποία και καταπολεμώ με πολλές ώρες ύπνου. Είναι σαν να μην έχω πλέον ταυτότητα. Δεν σκέφτομαι επίσης. Οποιαδήποτε σκέψη με κουράζει. Δεν ξέρω τι να κάνω ρε παιδιά και δεν είναι ότι δεν προσπαθώ. Στη δουλειά μου πηγαίνω σαν ένα κενό πλάσμα, έχω χάσει το χιούμορ μου, νιώθω σαν χαζός, σαν ανάπηρος εγκεφαλικά. Δεν με γεμίζει απολύτως τίποτε. Για να μην πω για τη λίμπιντο που απλά δεν υπάρχει. Επίσης είμαι 26 και παρθένος, δεν ξέρω τι θέλω σεξουαλικά και όλα μου φαίνονται βουνό. Παρακολουθούμαι από έναν ειδικό, ο οποίος μου έχει δώσει σολιάν 100.Δεν ξέρω τι νόημα έχει που γράφω εδώ πραγματικά, απλά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και κάθε μέρα βουλιάζω όλο και περισσότερο. Νιώθω το μυαλό μου αδρανές, την καρδιά μου νεκρή και την ψυχή μου ανύπαρκτη. Τι να κάνω πείτε μου. Προσπάθησα και τελείωσα μια αρκετά δύσκολή σχολή και τώρα που θα έπρεπε να εισέλθω στην αγορά εργασίας, να δράσω και να διεκδικήσω το μέλλον μου εγώ είναι σαν να μην ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι. Κάθε μέρα η ίδια κατάσταση κάθε μέρα το ίδιο κενό. Έχει κανείς βιώσει την ίδια κατάσταση και το χει ξεπεράσει,