ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ! όχι μόνο βγήκα από το τούνελ αλλά είμαι και πιο καλά απο πριν!!
Να ατενίζετε το μέλλον με αισιοδοξία, γιατί αυτό που ζείτε τώρα έχει τέλος!!! ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ!!
Διαβάστε την απίστευτη ιστορία μου και δείτε ότι όλα παλεύονται!!!!
την πρωτοχρονιά του 2000 πηγαίναμε με τον σύζυγο μου για μεσημεριανό φαγητό στην πεθερά μου, όπου ξαφνικά στην άκρη του δρόμου σε ένα τυχαίο!!! σημείο της διαδρομής είδα τον πατέρα μου να έχει παρκάρει αριστερά και να...ΠΕΘΑΙΝΕΙ μπροστά μου! χμ...τι να σας λέω...ένα εξάμηνο με βαλεριάνες...κρίσεις πανικού για 2 χρόνια...αγοραφοβία...μετά η ζωή άρχισε να κυλάει πιο ήρεμα με ωραίες στιγμές αλλά κάτι υπέβοσκε...η ψυχολογία μου δεν ήταν στα καλύτερα της. Ώσπου Ιανουάριο 2009 μου γίνεται διάγνωση σκλήρυνσης!!! τι να σας λέω άρχισαν τα όργανα, δεν πίστευα ότι αυτό συνέβαινε σε εμένα και άρχισα να ζω και με τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Αναρωτιόμουν, πως κινούνται τα άκρα μου αφού εγώ δεν το σκέφτηκα να σηκώσω το χέρι μου? πως μιλάω??? αφού εγώ δεν είχα σκεφτεί από πριν αυτό που θα πω? γενικά...ένα χάος στο μυαλό μου και ειδικά μετά την αγωγή με ιντερφερόνη ήρθε και η κατάθλιψη. Ένας ψυχίατρος μου χορήγησε αντικταθληπτικά όπου είχα τεράστιες παρενέργειες αποπροσωποίησης και αποπραγματοποίησης και εκεί πια μετά από 1 μήνα αϋπνίας, κατέφυγα όπως κι όπως στο Αιγινήτειο. Πήρα αντικαταθληπτικά που είχαν και ηρεμιστικό ώστε οι παρενέργειες ήταν υπιότερες και ένα ηρεμιστικό κάθε βράδυ. Μετά από 20 ημέρες ηρέμησα! είπα ώπα εδώ ήμαστε (όπως βλέπετε για τη σκλήρυνση δε σας λέω καθόλου, παρόλο που είχα τύφλωση στο ένα μάτι σκεφτήτε πόσο χάλια ήμουν ψυχολογοκά που αυτό έγραψε στο μυαλό μου) αλλά μπα ο γολγοθάς είχε κι άλλο ανέβασμα...μένω έγκυος...δίδυμα με ένα πλακούντα...τα κρατάω...κόβω όλα τα χάπια...το χάος στο μυαλό επανήρθε δριμύτερο...κάνω υπομονή και κουράγιο αλλά ενώ έφτανα στο τέλος της εγκυμοσύνης έπρεπε να διακόψω την κύηση 6 1/2 μηνών λόγω συνδρόμου όπου το ένα μωρό μεγάλωνε και το άλλο έμενε πιο μικρό!!! αυτό σήμαινε καισαρική τομή, γάλα και όλα τα συναφή δλδ πέρασα μια κανονική γέννα χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί σας τα λέω αυτά τώρα μετά από 3 σχεδόν χρόνια? πριν 11 ημέρες πήρα το τελευταίο τεταρτάκι του αντικαταθληπτικού μου. Πλέον στέκομαι μόνη μου στα πόδια μου και είμαι πολύ ευτυχισμένη και περήφανη για όλα αυτά που κατάφερα να ξεπεράσω! όσο για την σκλήρυνση? είναι μια καλή μου φίλη που συμπορευόμαστε στη ζωή!
