Μπορεί μια ψυχοθεραπεία να σου χειροτερέψει τη ζωή;

Έχω αυτή την ερώτηση παιδιά. Είναι όλες οι ψυχοθεραπείες ότι κάνουν τον πελάτη να πηγαίνει προς το καλύτερο ή αν δεν υπάρχει "χημεία" με τον ψυχολόγο ή δεν είναι κατάλληλα καταρτισμένος μπορεί να σου καταστρέψει τη ζωή;
Θα ήθελα κάποιος να μου πει τα στάδια μιας ψυχοθεραπείας αν γίνεται..... Δλδ ο θεραπευόμενος απο τη στιγμή που θα ανοίξει τη εσώψυχα του στον ειδικό κ ακούσει αυτά που έχει κρυμμένα μέσα του θα χειροτερέψει κ εκεί είναι η ώρα να τα αντιμετωπίσει ώστε να μην τον ενοχλούν πια... Αυτό κατάλαβα.... Μετά όμως; Καλυτερεύει; Έρχεται η "λύτρωση"; 'Η μπορεί να απο μια "λάθος" ψυχοθεραπεία ή συνεργασία να μείνει μ'αυτά; (τα προβλήματα δλδ)

Να σου χειροτερέψει τη ζωή δεν γνωρίζω.Να μη σου κάνει καλό όμως σίγουρα γίνεται.Κι εδώ μέσα στο φορουμ αμα δεις (νομίζω πριν λίγες μέρες το διάβασα) ένας έκανε ψυχοθεραπεία 7 μήνες και ακόμη δεν έκανε ούτε τα βασικά βήματα.Οπότε εκεί υπάρχει πρόβλημα.Αν δε έστω λίγο καλύτερα,κάτι φταίει κι 7 μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα....Κι αυτό σίγουρα θα πρέπει να το δει κι ο ειδικός...Αν δεν ενδιαφέρεται,μπορεί απλά να θελει να πληρώνεται.Υπάρχουν κι αυτοί αλλά νομίζω πως ειναι ειδικός γι αυτό θα πρέπει να το καταλάβει από μόνος του,αν δε το καταλαβαίνει ο ίδιος ο θεραπευόμενος....!!!Αλλά η λύτρωση δεν έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη.Εγω αρχισα ψυχοθεραπεία πριν 1 μήνα περίπου,οπότε δεν μπορώ να σου απαντήσω απόλυτα...Σίγουρα είμαι καλύτερα αλλά το ξέρω ότι χρειάζεται χρόνο.Είμαι καλυτερα γιατί προσπαθώ πολύ κι εγώ όμως ε...Πιέζω τον ευατό μου να κάνει πράγματα που δεν έκανε..Δεν έχει και το μαγικό ραβδάκι ο ψυχοθεραπευτής (για να παρω και το μερος τους) αν εσύ πραγματικά δε θέλεις να γίνεις καλά.Επειδή έγραψα πολλά θα σου πω ενα παράδειγμα για να καταλάβεις.Στην 1η ή 2η συνεδρία ο γιατρός μου είπε ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να είναι έτσι και συμβιβάζοντε με αυτό.Οπότε δεν προσπαθούν να το ξεπεράσουν.Δεν ξέρω αν ισχύει και γιατί θέλει ο αλλος να νιώθει χάλια και σε μένα ακούγεται παράλογο αλλά δεν είμαι ειδικός για να το καταλάβω....!!!

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Να σου χειροτερέψει τη ζωή δεν γνωρίζω.Να μη σου κάνει καλό όμως σίγουρα γίνεται.Κι εδώ μέσα στο φορουμ αμα δεις (νομίζω πριν λίγες μέρες το διάβασα) ένας έκανε ψυχοθεραπεία 7 μήνες και ακόμη δεν έκανε ούτε τα βασικά βήματα.Οπότε εκεί υπάρχει πρόβλημα.Αν δε έστω λίγο καλύτερα,κάτι φταίει κι 7 μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα....Κι αυτό σίγουρα θα πρέπει να το δει κι ο ειδικός...Αν δεν ενδιαφέρεται,μπορεί απλά να θελει να πληρώνεται.Υπάρχουν κι αυτοί αλλά νομίζω πως ειναι ειδικός γι αυτό θα πρέπει να το καταλάβει από μόνος του,αν δε το καταλαβαίνει ο ίδιος ο θεραπευόμενος....!!!Αλλά η λύτρωση δεν έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη.Εγω αρχισα ψυχοθεραπεία πριν 1 μήνα περίπου,οπότε δεν μπορώ να σου απαντήσω απόλυτα...Σίγουρα είμαι καλύτερα αλλά το ξέρω ότι χρειάζεται χρόνο.Είμαι καλυτερα γιατί προσπαθώ πολύ κι εγώ όμως ε...Πιέζω τον ευατό μου να κάνει πράγματα που δεν έκανε..Δεν έχει και το μαγικό ραβδάκι ο ψυχοθεραπευτής (για να παρω και το μερος τους) αν εσύ πραγματικά δε θέλεις να γίνεις καλά.Επειδή έγραψα πολλά θα σου πω ενα παράδειγμα για να καταλάβεις.Στην 1η ή 2η συνεδρία ο γιατρός μου είπε ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να είναι έτσι και συμβιβάζοντε με αυτό.Οπότε δεν προσπαθούν να το ξεπεράσουν.Δεν ξέρω αν ισχύει και γιατί θέλει ο αλλος να νιώθει χάλια και σε μένα ακούγεται παράλογο αλλά δεν είμαι ειδικός για να το καταλάβω....!!!

---

Ναι ισχύει.... Υπάρχουν άμυνες βαθιές εσωτρικά που δεν τον αφήνουν να προχωρήσει....
Εγώ κάνω 4 μήνες κ ακόμα δε μπορώ να πω ότι ξεπέρασα τα προβλήματά μου.... Ενώ θέλω αλλά φοβάμαι.... Βασικά δεν τα είχα πριν ξεκινήσω την θεραπεία στη πορεία μου βγήκαν γι'αυτό ψάχνομαι.... Δλδ μου βγήκαν γιατί υπήρχαν παλιά αλλά τα είχα ξεπεράσει...... Κ κάποιες φορές νοιώθω μια απόγνωση.....

Μπορείς να το εξηγήσεις λίγο αυτό?Τι εννοείς τα είχες ξεπεράσει?Και τι εννοείς σου βγήκαν?Μηπως έπρεπε να βγούνε κι αυτό στην τελική είναι καλό γιατι βγήκαν απο μόνα τους?Κι εγώ ελεγα ότι είχα ξεπεράσει μερικά αλλά με τον καιρό εμφανιζόταν κι άλλα...κι όταν προσπαθούσα να ξεπεράσω αυτό που εμφανιζόταν και νόμιζα το ξεπερνούσα,ερχόταν παλι ένα πρόβλημα το οποίο έλεγα πως είχα ξεπεράσει και γινόταν ένας φαύλος κύκλος προσθέτοντας απλά κι άλλα γεγονότα για να μεγαλωσει η αλυσίδα .Δηλαδή νέα πράγματα για να σε προβληματίζουν.Στην ουσία δηλαδή δε τα είχα ξεπεράσει και στην πρώτη μου αδυναμία,ερχόταν πάλι στο μυαλό μου για ακόμη μία ανάλυση που έκαναν τα πραγματα ακόμη χειρότερα:)

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Μπορείς να το εξηγήσεις λίγο αυτό?Τι εννοείς τα είχες ξεπεράσει?Και τι εννοείς σου βγήκαν?Μηπως έπρεπε να βγούνε κι αυτό στην τελική είναι καλό γιατι βγήκαν απο μόνα τους?Κι εγώ ελεγα ότι είχα ξεπεράσει μερικά αλλά με τον καιρό εμφανιζόταν κι άλλα...κι όταν προσπαθούσα να ξεπεράσω αυτό που εμφανιζόταν και νόμιζα το ξεπερνούσα,ερχόταν παλι ένα πρόβλημα το οποίο έλεγα πως είχα ξεπεράσει και γινόταν ένας φαύλος κύκλος προσθέτοντας απλά κι άλλα γεγονότα για να μεγαλωσει η αλυσίδα .Δηλαδή νέα πράγματα για να σε προβληματίζουν.Στην ουσία δηλαδή δε τα είχα ξεπεράσει και στην πρώτη μου αδυναμία,ερχόταν πάλι στο μυαλό μου για ακόμη μία ανάλυση που έκαναν τα πραγματα ακόμη χειρότερα:)

---

Μπορεί τελικά να μην τα είχα ξεπεράσει αλλά τουλάχιστον δεν με ενοχλούσαν κ δεν με εμπόδιζαν.....
Άρα λοιπόν υπάρχει περίπτωση να φύγουν ή θα μείνω μ'αυτά; Να υπάρχουν κάποια στάνταρ στάδια που περνάει κάποιος μέχρι να ξεπεράσει; Και τα ξεπερνάνε όλοι οι μένουν μ'αυτά;
Όλο αυτό μοιάζει με ομοιοπαθητική. Δλδ η θεραπεία σε θεραπεύει με το να έρχεσαι αντιμέτωπος με τα προβλήματα;

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Μπορεί τελικά να μην τα είχα ξεπεράσει αλλά τουλάχιστον δεν με ενοχλούσαν κ δεν με εμπόδιζαν.....
Άρα λοιπόν υπάρχει περίπτωση να φύγουν ή θα μείνω μ'αυτά; Να υπάρχουν κάποια στάνταρ στάδια που περνάει κάποιος μέχρι να ξεπεράσει; Και τα ξεπερνάνε όλοι οι μένουν μ'αυτά;
Όλο αυτό μοιάζει με ομοιοπαθητική. Δλδ η θεραπεία σε θεραπεύει με το να έρχεσαι αντιμέτωπος με τα προβλήματα;

---

Αλήθεια δε μπορώ να σου απάντησω...Εμείς θέλουμε να φύγουν,αλλά εφόσον ούτε σε μένα έχουν φύγει απλά παραμονεύουν,δε μπορώ να λέω ψέμματα ότι θα φύγουν.Το παλεύω αρκετά όμως για να τα κάνω να φύγουν.Και πως θα το καταλάβω ότι έχουν φύγει?Ότι όταν πραγματικά μου έρθουν στο μυαλό,δε θα νιώσω βάρος στην καρδιά κι ούτε θα πω εγωιστίκα ''δε με νοιαζει'' .....Θα μου βγει το ''δε με νοιαζει'' αυθόρμητα και θα το νιώθω και μέσα μου.Εκεί πιστεύω θα είμαι καλά....Οσο για το ότι τα ξεπερνάνε όλοι σου είπα και πιο πανω.Άλλοι συμβιβάζοντε κι άλλοι το πολεμάνε.ΆΛλοι κάνουν φαρμακευτική αγωγή για χρόνια και μετά είναι σαν ζόμπι τα οποία βρήσκοντε σε γαλήνη.Οπότε εδώ παίζει μεγάλο ρόλο κι ο χαρακτήρας....Δε νομίζω να τα ξεπερνάνε όλοι αλλά είπαμε υπάρχουν αρκετοί παράγοντες....

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Αλήθεια δε μπορώ να σου απάντησω...Εμείς θέλουμε να φύγουν,αλλά εφόσον ούτε σε μένα έχουν φύγει απλά παραμονεύουν,δε μπορώ να λέω ψέμματα ότι θα φύγουν.Το παλεύω αρκετά όμως για να τα κάνω να φύγουν.Και πως θα το καταλάβω ότι έχουν φύγει?Ότι όταν πραγματικά μου έρθουν στο μυαλό,δε θα νιώσω βάρος στην καρδιά κι ούτε θα πω εγωιστίκα ''δε με νοιαζει'' .....Θα μου βγει το ''δε με νοιαζει'' αυθόρμητα και θα το νιώθω και μέσα μου.Εκεί πιστεύω θα είμαι καλά....Οσο για το ότι τα ξεπερνάνε όλοι σου είπα και πιο πανω.Άλλοι συμβιβάζοντε κι άλλοι το πολεμάνε.ΆΛλοι κάνουν φαρμακευτική αγωγή για χρόνια και μετά είναι σαν ζόμπι τα οποία βρήσκοντε σε γαλήνη.Οπότε εδώ παίζει μεγάλο ρόλο κι ο χαρακτήρας....Δε νομίζω να τα ξεπερνάνε όλοι αλλά είπαμε υπάρχουν αρκετοί παράγοντες....

---

Ε και εγώ αυτό ψάχνω το πώς θα πω δε με νοιάζει χωρίς να αισθάνομαι να με λούζει κρύος ιδρώτας.... Τα είχα ξαναπεράσει στο παρελθόν αυτά αλλά νάτα πάλι ξανά......
Κ κάπου αισθάνομαι να κουράζομαι να τα ξεπερνάω ξανά κ ξανά... Σαν να μην έχω πολύ δύναμη....

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Ε και εγώ αυτό ψάχνω το πώς θα πω δε με νοιάζει χωρίς να αισθάνομαι να με λούζει κρύος ιδρώτας.... Τα είχα ξαναπεράσει στο παρελθόν αυτά αλλά νάτα πάλι ξανά......
Κ κάπου αισθάνομαι να κουράζομαι να τα ξεπερνάω ξανά κ ξανά... Σαν να μην έχω πολύ δύναμη....

---

Ναι είναι λογικό.Τα συναισθήματα σε τέτοιες περιπτώσεις αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς.Μια η κούραση,μια ότι νιώθεις ότι δε μπορείς,ή ότι δεν έχεις πολύ δύναμη...Σου ειπα όλα μου ακούγοντε λογικα.Το θέμα είναι να μην αναλύεις όλες τις καταστάσεις.Τελικά η υπερβολική ανάλυση για να βρω τη λύση με έφτασε σε αυτό το σημείο.Όταν μου έρχοντε στο μυαλό,απλά προσπαθώ να τα διώξω δε σημαίνει ότι δε με πειράζουν.Αλλά σκέφτομαι θετικά για να το κάνω αυτό λέγοντας ότι αν τα αναλύσω μια ακόμη φορά θα πέσω πάλι στην παγίδα να με χαλάσουν.Είναι ''φρεσκα'' και δεν μπορώ να τα αποβαλω αμέσως αλλά έδωσα υπόσχεση σε μένα ότι θα τα καταφέρω...Δεν κανω φαρμακευτική αγωγή.Δεν κατηγορώ αυτούς που κάνουν έτσι?ΆΛλοστε για να καλυτερέψουν τη ζωή μας είναι και τα χάπια.Απλά θέλω μετά από τόσο καιρό να πιέσω εμένα να τα περάσω μόνος μου γιατί σε κάποια φάση άρχισε να γίνεται παράλογο όλο αυτό και θύμωσα με μένα....Οπότε ναι το είδα και λίγο εγωιστικά...Ε ΟΧΙ...:) Το είδα εγωιστικά όχι στο ''δε με νοιαζει'' αλλά στο ότι θα το κάνω να νιώθω ότι δε νοιαζει...

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Ναι είναι λογικό.Τα συναισθήματα σε τέτοιες περιπτώσεις αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς.Μια η κούραση,μια ότι νιώθεις ότι δε μπορείς,ή ότι δεν έχεις πολύ δύναμη...Σου ειπα όλα μου ακούγοντε λογικα.Το θέμα είναι να μην αναλύεις όλες τις καταστάσεις.Τελικά η υπερβολική ανάλυση για να βρω τη λύση με έφτασε σε αυτό το σημείο.Όταν μου έρχοντε στο μυαλό,απλά προσπαθώ να τα διώξω δε σημαίνει ότι δε με πειράζουν.Αλλά σκέφτομαι θετικά για να το κάνω αυτό λέγοντας ότι αν τα αναλύσω μια ακόμη φορά θα πέσω πάλι στην παγίδα να με χαλάσουν.Είναι ''φρεσκα'' και δεν μπορώ να τα αποβαλω αμέσως αλλά έδωσα υπόσχεση σε μένα ότι θα τα καταφέρω...Δεν κανω φαρμακευτική αγωγή.Δεν κατηγορώ αυτούς που κάνουν έτσι?ΆΛλοστε για να καλυτερέψουν τη ζωή μας είναι και τα χάπια.Απλά θέλω μετά από τόσο καιρό να πιέσω εμένα να τα περάσω μόνος μου γιατί σε κάποια φάση άρχισε να γίνεται παράλογο όλο αυτό και θύμωσα με μένα....Οπότε ναι το είδα και λίγο εγωιστικά...Ε ΟΧΙ...:) Το είδα εγωιστικά όχι στο ''δε με νοιαζει'' αλλά στο ότι θα το κάνω να νιώθω ότι δε νοιαζει...

---

Εγώ πάλι άμα πιέζομαι δε καλυτερεύω. Αλλά κάποιες φορές πεισμώνω κ λέω μπορείς κ μη μιλάς καθόλου! Παίρνω υπερικό, λένε ότι φτιάχνει τη διάθεση αν μη τι άλλο......
Αλλά το προσπαθώ κ μόνη μου κ όταν σκέφτομαι κάτι αρνητικό λέω μέσα μου "δεν το σκέφτηκα εγώ αυτό δε ξέρω ποιός το σκέφτηκε δεν είναι δικό μου".....
Αλλά ακόμα δε μπορώ να ανταπεξέλθω στη καθημερινότητά μου κ αυτό με ρίχνει πολύ.... Ελπίζω όμως γιατί είχα περάσει χειρότερες καταστάσεις παλιά.... Το θέμα είναι ότι μια κρίση άγχους σου αλλάζει όλη τη ψυχοσύνθεση κ σε γεμίζει φόβο

Ναι οι σκέψεις έρχοντε αυτόματα και το ρώτησα στον ειδικό και μου είπε ότι ετσι γίνεται πάντα...Το θέμα είναι κατά πόσο τις αφήνουμε να πάρουν όλο τον έλεγχο και να μας ρίξουν παλι...Εκεί χρειάζεται προσπαθεια....

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Ναι οι σκέψεις έρχοντε αυτόματα και το ρώτησα στον ειδικό και μου είπε ότι ετσι γίνεται πάντα...Το θέμα είναι κατά πόσο τις αφήνουμε να πάρουν όλο τον έλεγχο και να μας ρίξουν παλι...Εκεί χρειάζεται προσπαθεια....

---

Η δικιά μου, μου είπε ότι θα έχεις τις σκέψεις αλλά δε θα σε ενοχλούν. Απο ό,τι λένε κ εδώ τα παιδιά δε κοντράρεις φόβους, σκέψεις γίνεσαι φίλος κ κάποια στιγμή φεύγουν...

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Η δικιά μου, μου είπε ότι θα έχεις τις σκέψεις αλλά δε θα σε ενοχλούν. Απο ό,τι λένε κ εδώ τα παιδιά δε κοντράρεις φόβους, σκέψεις γίνεσαι φίλος κ κάποια στιγμή φεύγουν...

---

Ας φύγουνε γρήγορα λοιπόν.....:)

Ναι κι εμένα μου είπε ότι καθώς προχωράει η διαδικασία θα είναι λιγάκι επώδυνη γιατί απλά θα σκαλίσει πράγματα απο το παρελθόν , πολλοί δε το αντεχουν μου είπε αλλα για να ολοκληρωθεί και να νοιώσεις καλύτερα πρέπει να φτάσεις ως το τέλος

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Έχω αυτή την ερώτηση παιδιά. Είναι όλες οι ψυχοθεραπείες ότι κάνουν τον πελάτη να πηγαίνει προς το καλύτερο ή αν δεν υπάρχει "χημεία" με τον ψυχολόγο ή δεν είναι κατάλληλα καταρτισμένος μπορεί να σου καταστρέψει τη ζωή;
Θα ήθελα κάποιος να μου πει τα στάδια μιας ψυχοθεραπείας αν γίνεται..... Δλδ ο θεραπευόμενος απο τη στιγμή που θα ανοίξει τη εσώψυχα του στον ειδικό κ ακούσει αυτά που έχει κρυμμένα μέσα του θα χειροτερέψει κ εκεί είναι η ώρα να τα αντιμετωπίσει ώστε να μην τον ενοχλούν πια... Αυτό κατάλαβα.... Μετά όμως; Καλυτερεύει; Έρχεται η "λύτρωση"; 'Η μπορεί να απο μια "λάθος" ψυχοθεραπεία ή συνεργασία να μείνει μ'αυτά; (τα προβλήματα δλδ)

---

Δυστυχώς υπάρχει αυτή η περίπτωση. Γνωρίζω προσωπικά αρκετές περιπτώσεις. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι θεραπευτές είναι άτομα που υπήρξαν κακοποιημένοι και αυτό είναι που τους ώθησε σε αυτή την δουλειά. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό. Συνήθως ένας άνθρωπος με υγιή παιδική ηλικία δεν γίνεται ψυχοθεραπευτής. Το "πρόβλημα" έχει να κάνει με το κατά πόσο ο ίδιος ο θεραπευτής έχει αντιμετωπίσει τα θέματά του ή όχι. Εάν όχι, ή εάν το έχει κάνει ημιτελώς υπάρχει η περίπτωση να χρησιμοποιήσει ασυνείδητα τον θεραπευόμενο και να εκφράσει τις απωθημένες ανάγκες του σε αυτόν. Ότι περίπου κάνει και ο προβληματικός γονιός στα παιδιά του.