Καλημέρα σε όλους, όταν υπάρχει κατάθλιψη με ιψδ, το αντικαταθλιπτικο θεραπεύει πρώτα την καταθλιψη και μετά την ιψδ?
Printable View
Καλημέρα σε όλους, όταν υπάρχει κατάθλιψη με ιψδ, το αντικαταθλιπτικο θεραπεύει πρώτα την καταθλιψη και μετά την ιψδ?
Συνήθως αυτά συνυπάρχουν το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Νομίζω ότι πρώτα βελτιώνεσαι ψυχολογικά με το χάπι κ μετά βλέπεις βελτίωση στην ιδεοψυχαναγκαστικη. Η ψυχολογία σου στην αρχή θα βελτιωθεί αλλά μετά από ένα διάστημα αν δεν έχεις κάνει προσπάθειες εσύ ο ίδιος θα βλέπεις στασιμότητα κ θα πεις κι εσύ οπως κ άλλοι ότι πλέον δε σε πιάνει το χάπι. Εγώ θυμάμαι όταν πρωτοπηρα αντικαταθληπτικα μετά από ένα μήνα περίπου ένιωσα την αλλαγή σα να έφυγε ένα σύννεφο απ το κεφάλι μου αλλά μετά τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σου θα πρέπει να εργαστεις. Ο Ιπποκράτης έλεγε ο ασθενης πρέπει να συμμετέχει ενεργά στη θεραπεία του κ όχι να περιμένει παθητικά να τον κάνουν καλά τα φάρμακα η ο γιατρος
Για να σου δώσω να καταλάβεις την ιστορία μου. Είναι η δεύτερη φορά που τα έκοψα και υποτροπιασα. Τώρα τα έχω ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα. Δεν θυμάμαι τι φεύγει πιο γρήγορα. Απλά θέλω να νιώσω λίγη ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Είμαι σε περίεργη κατάσταση γιατί τα έκοψα για να κάνω παιδί και δε τα κατάφερα. Οι γιατροί μου λένε να κάνω παιδί με τα φάρμακα και ότι είναι ασφαλές, αλλά η ιψδ δε με αφήνει να το δω έτσι. Κάνω τις πιο τραγικές σκέψεις και με πανικόβάλουν. Δύσκολες καταστάσεις βιώνουμε ρε παιδιά.
Ναι είναι πολύ δύσκολο. Προσπάθησε όταν σου έρχεται μια σκέψη να μην την αφήνεις να μεγαλώνει, μην τη σκέφτεσαι κι άλλο μην την αναλύεις. Άδειασε το κεφάλι σου. Όταν την αναλύεις την αναμασά στο κεφάλι σου, ο εγκέφαλος παίρνει το μυνημα ότι είναι σημαντική κ όσο πιο πολύ την σκέφτεσαι την στέλνει στην μακροχρόνια μνήμη να υπάρχει για πάντα. Πάρε την απόφαση να εμπιστευτείς τους γιατρούς σου κ πες τέλος τους εμπιστεύομαι κ δεν το ξαναπιάνω αυτό το θέμα. Γι αυτό και μερικοί κάνουν διαλογισμό γιατί εκείνη την ώρα καθαρίζουν το μυαλό τους απ όλες τις σκέψεις δεν υπάρχει τίποτα στο κεφάλι, κενο, ηρεμία, γαλήνη, τίποτε άλλο, οι σκέψεις σ αναστατώνουν. Όλα θα πάνε καλά να σκέφτεσαι θετικά κ να έχεις πίστη σ αυτά που σου λέω ο γιατρός.
Έχει παρατηρηθεί ότι ο εγκέφαλος των ιδεοψυχαναγκαστικη είναι υπέρ δραστήριος θέλει συνέχεια να σκέφτεται και να αναλύει όλα τα πιθανά σενάρια και την παραμικρή λεπτομέρεια. Όλη αυτή την τάση που έχει ο εγκέφαλος σου προσπάθησε να την διοχετεύει σε κάτι εποικοδομητικο. Εγώ μαθαίνω συνέχεια ξένες γλώσσες. Φροντίζω να μην τον αφήνω να περπλανιεται ανεξέλεγκτα στο παρελθόν η στο μέλλον. Δεν μπορεί να ηρεμήσει κ θέλει κάτι να σκέφτεται; ε τότε του δίνω κι εγώ την τροφή που εγώ επιλέγω. Ο εγκέφαλος μπορεί να έχει συνηθίσει με τα χρόνια να σκέφτεται αρνητικά και του είναι πιο εύκολο να σκεφτεί πάλι αρνητικά γι αυτό στην αρχή που θα πάρω εγώ τον έλεγχο και θα βάζω Stop η θα του δίνω άλλη τροφή δυσανασχετεί, εσύ όμως θα επιμένεις κ με τον καιρό θα προσαρμοστεί.
Υποτροπιασα μετά από τη διακοπή, για δεύτερη φορά. Το πάλεψα δύο μήνες με ψυχοθεραπεία αλλά δεν έβλεπα βελτίωση και τα ξεκίνησα. Νιώθω ότι είναι δύσκολο να τα κόψω, οι γιατροί μου λένε ότι αφού υποτροπιασα τόσο σύντομα για δεύτερη φορά θα τα παίρνω για χρόνια. Πραγματικά δε μπορώ να το δεχτώ. Έχω πέσει πολύ ψυχολογικά που δεν τα κατάφερα.
Δυστυχώς η ΙΨΔ είναι μία χρόνια νόσος και αν είναι σοβαρή χρειάζεται εφόρου ζωής φαρμακευτική αγωγή. Έχει υφέσεις και εξάρσεις ειδικά αν υπάρχουν κάποιες αγχώδεις καταστάσεις ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή. Μόνο η ψυχοθεραπεία όταν είναι σοβαρή δεν μπορεί να τη θεραπεύσει, ο συνδυασμός είναι προτιμότερος. Αν δεν κάνω λάθος θέλεις να μείνεις έγκυος, αυτό το γεγονός σίγουρα σε έχει δημιουργήσει άγχος και αυτό με τη σειρά του έχει φουντώσει την ΙΨΔ. Κατά τη γνώμη μου αυτό που πρέπει να κάνεις τώρα είναι να σβήσεις τη φωτιά με τα φάρμακα, αν μπορείς να μείνεις συγχρόνως έγκυος θα σου το πουν οι γιατροί, αν όχι πρώτα θα κοιτάξεις να γίνεις καλά και το προσπαθείς λίγο αργότερα.
Η αλήθεια είναι ότι για Δευτέρα φορά προσπάθησα να τα κόψω για να μείνω έγκυος και υποτροπιασα πολύ γρήγορα. Αυτή τη φορά με έπιασε εμμονή με το φαρμακο και την εγκυμοσύνη, ότι το παιδί θα έχει πρόβλημα(παρόλο που οι γιατροί μου δίνουν το οκ) , ότι θα κάνω κάτι κακό στο παιδί, ότι φταίω εγώ που δεν τα κατάφερα, ότι δε θέλω το φαρμακο γιατί πάει τη ζωή μου πίσω και άλλα τέτοια αρνητικα. Νιώθω χάλια ρε παιδιά, νιώθω εγκλωβισμένη με το φαρμακο. Δεν ξέρω αν είναι και οι πρώτες μέρες του φαρμάκου που μου δημιουργούν αυτή την ένταση, αλλά πραγματικά το μισώ το φαρμακο αυτή τη στιγμή.
Να ακούς τι σου λένε οι γιατροί, η ΙΨΔ έχει ακριβώς αυτές τις σκέψεις. Αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι το φάρμακο όπως σου είπαν και οι γιατροί, ανέβαλε για λίγο την εγκυμοσύνη αν ανησυχείς τόσο, δώσε χρόνο στο φάρμακο να δράσει και να δείς θα σκεφτείς πιο ξεκάθαρα. Στην αρχή τα αντικαταθλιπτικά σε κάνουν χειρότερα και κάθε φορά που αυξάνεις τη δόση είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή. Χρειάζεται μήνες το φάρμακο να δράσει δώσε του χρόνο και θα δείς πόσο πιο ξεκάθαρα θα σκεφτείς.
Ποιο αντικαταθλιπτικο παιρνεις τώρα και σε τι δόση;