με ολα αυτα που περναω πραγματικα δεν ξερω... νομιζω οτι θα τρελαθω...
διαβασα και στο ιντερνετ μια ειδηση που ενας νεαρος σκοτωσε την γιαγια του και επερνε ψυχοφαρμακα και οι γιατροι λενε οτι δεν ηταν επικυνδινος και εχω αναστατωθει...
Printable View
ενταξη απλα μπορει να συμβει στον καθενα υποθετω... κατω απο της καταληλες συνθηκες ο ανθρωπος ειναι ζωο.....δεν ξερω εαν με καταλαβαινεις!
Μήπως να προσπαθήσεις να γράψεις σε ένα χαρτί τι θεωρείς ότι προκάλεσε την κατάθλιψη. Δες μετά αν είναι πράγματα που μπορείς μόνος σου να αντιμετωπίσεις. Ακόμη και μικρά βήματα μπορούν να χτίσουν αυτοπεποίθηση. Προσπάθησε να εστιάσεις στο τώρα κι όχι να σκέφτεσαι αόριστα το μέλλον το οποίο άλλωστε δεν μπορείς να ελέγξεις. Υπάρχει ένα πολύ καλό βιβλίο για την κατάθλιψη που δεν θεραπεύει από μόνο του φυσικά, αλλά σου δίνει να καταλάβεις ότι επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς μπορούν να σε οδηγήσουν σε αδιέξοδα και κατάθλιψη αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιείς ότι εφόσον παρέμβεις στα μοτίβα αυτά μπορείς να καλυτερευσεις την κατάσταση σου. Λέγεται Αισθανθείτε καλά του Ντέιβιντ Μπερνς. Δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη αλλά ούτε ο χαρακτήρας μας χτίστηκε γρήγορα. Αν υπάρχει κάτι βαθύτερο που η καραντίνα απλά το πυροδότησε σκέψου μήπως σε βοηθήσει να κάνεις συνεδρίες με ψυχολόγο. Γενικά βοηθάει μια ολιστική προσέγγιση, δηλαδή άσκηση (ακόμα και περπάτημα), διατροφή, ένα βιβλίο, τι σχέσεις έχουμε κλπ.
το περπατήμα βοηθάει σίγουρα στην καθημερινότητα μου είμαι πλήρως λειτουργικός μόνο το αίσθημα της πείνας δεν έχω. Απλά μόλις έρθει η ώρα για μια συνέντευξη με πιάνει άγχος και νιώθω ανήμπορος περιμένω μόνο να μου δείξει κάποιος και όταν πάω να κάνω κάτι εγώ από τις αμφιβολίες μου μπορεί να κάνω λάθος δεν μου είναι καθόλου εύκολο να μην φοβάμαι να κάνω λάθος. Το μόνο που ζητάω είναι μια απλή εργασία να είμαι λειτουργικός και να μην είμαι βάρος .
Kαλησπερα μην απελπιζεσαι κι γω μια απο τα ιδια ειμαι με την διαφορα εισαι μικροτερος απο μενα η ζωη ειναι μπροστα σου συνεχισε να ψαχνεις για δουλεια με τον κορωνοιο για πολλους ειναι δυσκολο να βρουν δουλεια αυτη την εποχη.
Μην φοβασαι αν μαθουν οι φιλοι σου οτι εχεις καταθλιψη εφοσον τους φερεσαι καλα δεν θα εχεις κανενα προβλημα και σηκω απο το κρεβατι με την βοηθεια της αγωγης σου θα σταθεις στα ποδια σου και θα δεις τα πραγματα διαφορετικα. Μπραβο σου που πηγαινεις σε συνεντευξεις εγω τρεμω σαν το ψαρι οταν παω και τις σταματησα χρειαζεται ομως και λιγη τυχη οποτε να επιμενεις και κατι θα βρεθει!!φιλικα
Κατάλαβα. Εντάξει, οι συνεντεύξεις είναι λογικό να προκαλέσουν αγχος στους υποψήφιους. Όλοι έχουν, μη νομίζεις ότι μόνο εσύ αγχώνεσαι. Προσπάθησε να τις προετοιμάσεις (ίσως μπροστά σε καθρέφτη για να βλέπεις τη στάση του σώματος και να αισθάνεσαι ότι σε βλέπουν ή με κάποιον φίλο σου για να υπάρχει ενός είδους προσομοίωση με στόχο την εξοικείωση σου με τη διαδικασία). Η αυτοπεποίθηση χτίζεται σιγά σιγά. Υπομονή.
Συνεχίζω δειλά δειλά να στέλνω αιτήσεις σε εταιρίες στον τομέα μου αν και δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη στις ελάχιστες γνώσεις μου. Πιστεύω ότι κάπου μπορεί να ταιριαξω με την κατάλληλη καθοδήγηση. Κάποιες μέρες είναι πολύ δύσκολο να βγω και από το σπίτι αλλά δεν το βάζω κάτω!
Νομίζω πως αυτό που λείπει στη ζωή σου είναι λίγο χιούμορ.
Παίρνεις τόσο σοβαρά το λάθος, την αποτυχία ή την απόρριψη που έχεις μπλοκάρει.
Κανείς δεν θα σου πάρει το κεφάλι άμα αποτύχεις.
Τίποτα τραγικό δεν θα συμβεί στη ζωή σου αν αποτύχεις.
Το πολύ πολύ να ψάξεις για νέα εργασία.
Δεν κινδυνεύεις από κάποια σοβαρή συνέπεια.
Γι αυτό δεν χρειάζεται τόσος τρόμος.
Κανείς δεν γεννήθηκε έτοιμος για όλα.
Σε όποια δουλειά και να πας είσαι το μαθητούδι.
Ο νέος υπάλληλος που προσαρμόζεται και μαθαίνεις.
Και χρόνια να δουλεύεις αν πας σε άλλη δουλειά που δεν είναι ιδια με την προηγούμενη έτσι θα νιώθεις.
Στην δουλειά που θα πας θα σου πούνε τι θέλουνε από σένα.
Θα σου δείξουν.
Επίσης πιθανώς να χρειαστεί να διαβάσεις εκ νέου πραγματα γιατί είναι απολυτα λογικό να μην θυμάσαι γρι ότι έμαθες στη σχολή.
Και είναι λογικό.
Ούτε εγώ θυμάμαι τι λέγαμε στη σχολή.
Σκέψου τον εαυτό σου σαν έναν πρωταγωνιστή που γράφει τη δική του ιστορία.
Να γελάς με τις ιστορίες και να μην φοβάσαι τα λάθη.
Καλησπέρα φιλε μου..η κατάθλιψη ηρθε μετα το φοβο για εργασια η πριν???
Τι ειναι ακριβώς αυτο που σε φοβηζει και δεν μπορεις να δουλεψεις??
Απο ποτε φοβασαι να εργαστεις???
Επειδη ειχα παρομοιο προβλημα οχι με κατάθλιψη βεβαια αλλα με εργασιακη φοβια μηπως μπορεσω να σε βοηθήσω..
Και εγώ είμαι μπροστά σε μια τηλεόραση και σε έναν υπολογιστή, τσιγάρο όχι ευτυχώς. Έχω εγκαταλείψει τον εαυτό μου στην μοίρα του, τρώω ασυστολα ότι βρω. Τώρα έχω δίπλα μου κάτι Σοκολάτες θα της τσακίσω αύριο. Δεν μου δίνει τίποτα ευχαρίστηση ζω την εβδομάδα της μαρμότας ότι κάνω κάθε μέρα ολόκληρη την εβδομάδα επαναλαμβάνεται.
Δουλειά, μακριά από εμένα!! Εγώ είμαι βάρος στην κοινωνία σε όλους!! Είμαι ένα γαϊδούρι που κλείνει τα 35 το καλοκαίρι και δεν κάνει τίποτα στην ζωή του. Δηλαδή καλύτερα να κοιμόμουν σε κανένα παγκάκι και να περνά συσσίτιο από την εκκλησία!! Παλαιότερα βγήκα στην πιάτσα πρώτη φορά για δουλειά στα 19 με 20, είχα άσχημη εμπειρία με αποτέλεσμα το αφεντικό θέλοντας να με ξεφορτωθεί, πήγε στην σχολή και είπε ότι δεν πήγαινα για δουλειά ψέματα, αλλά δεν με χάλασε. Μετά από λίγους μήνες πάω σε μια δεύτερη δουλειά πάλι μέσω τις σχολής και εκεί πάλι δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω, υπήρχαν άτομα που μου την λέγανε, και για όλα αυτά έφταιγα εγώ που μπλοκαρα, μπλόκαρε το μυαλό μου δεν έπαιρνε στροφές, άγχος πολύ εάν τα καταφέρω σήμερα είχα φτάσει σε σημείο να κρύβομαι για να μην δουλέψω, εάν κρυβωμουν θα έβαζαν αλλά παιδιά και εγώ θα την αραζα!! Σούπερ Μάρκετ μετά μέσω σεμιναρίων και εκεί στο άγχος. Και είδα ότι είδα και από τότε όσο γίνεται μακριά από δουλειές, ακόμα και δουλειές σπιτιού που δεν είναι κανείς να μου την πει δεν έχω όρεξη να την κάνω. Η δουλειά για εμένα είναι όπως το νερό για την γάτα. Γι'αυτό λέω βάρος είμαι και στην τελική καταντά κουραστικό όλο αυτό δεν πάω να δουλέψω λόγο φοβίας, εγώ πιστεύω είναι και τεμπελιάς. Είμαι ένας άχρηστος, ανίκανος και τεμπελοσκυλο!!