βουλιμία

ΤΡΏΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΞΕΡΝΑΜΕ ΤΗΝ ΑΗΔΙΑ ΜΑΣ. ΟΛΑ ΣΕ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ. ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ, ΠΟΛΥ ΦΑΓΗΤΟ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΛΕΧΓΟΣ. ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΧΓΟΥ.ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ; ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΕΙΜΑΙ, ΜΙΑ ΠΑΝΩ, ΜΙΑ ΚΑΤΩ. ΣΤΑ ΚΑΤΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΤΙΠΟΤΑ , ΣΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΕΥΟΜΑΙ ΣΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΣΟ ΟΜΩς ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΑΗΔΙΑ...

μια ιδεα λεω εγω τωρα.το προβλημα το ξερεις,αυτοσυγκρατηση δεν εχεις.αν εχεις στο ψυγειο μονο τα απαραιτητα,τα βασικα,τιποτα παραπανω.και θα πηγαινεις στο σουπερ μαρκετ καθε μερα να παρεις τα απολυτως απαραιτητα.και για να μην ξεχνιεσαι και εκει και αγοραζεις πραγματα που δεν χρειαζεσαι θα εχεις μονο τα απαραιτητα χρηματα και οχι παραπανω.παντως καταλαβαινεις πως αυτο που λεω ειναι κατι προσκαιρο,πρεπει να βρεις αλλον τροπο να το αντιμετωπισεις αποτελεσματικα.αν ειναι ψυχολογικο το προβλημα ,μηπως επισκεψη σε καποιον εμπειρο θα βοηθουσε;

Eυχαριστώ που ενδιαφέρθηκες για το πρόβλημά μου. αυτό και μόνο είναι μια μια αρχή για να δω ότι δεν είμαι μόνη μου και να ξεκινήσω αύριο μια νέα ημέρα.

Η ιδέα του Εμπνευστή πολύ ενδιαφέρουσα. Απλή και λογική. Παρόλο που η βουλιμία λένε ότι είναι μία διαταραχή με ψυχολογική αιτία και ως εκ τούτου θέλει αντιμετώπιση με ειδικό, δεν χάνεις τίποτα να προσπαθήσεις Υδροχόε αυτή την απλή ιδέα.
Διακρίνω άλλωστε μία αισιόδοξη προσωπικότητα στα λίγα που έγραψες. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το «αύριο θα ξεκινήσω μία νέα μέρα». Είναι υπέροχη προσέγγιση. Κάνε λοιπόν την προσπάθεια αύριο και περιμένουμε νέα σου.
Καλή επιτυχία, ολόψυχα.

Υπήρξα γυναίκα ακορντεόν μέχρι πριν 3 χρόνια...

Κάθε φορά που ήμουν χάλια (σχεδόν πάντα δηλαδή...) έτρωγα ότι έβρισκα. Εχω φάει 3 πίτσες ολομόναχη! Ολες μαζί!

\'Επαιρνα 15 κιλά έχανα 15 κιλά. Αμέσως μετά έπαιρνα 20 κιλά και μετά τα έχανα. Χρόνια ολόκληρα η ίδια ιστορία. Ετρωγα τόσο που ένιωθα το στομάχι μου να ουρλιάζει κι όμως συνέχιζα....

Ανακάλυψα ότι το φαγητό μου κουκουλώνει τα συναισθήματα. Μου καλύπτει τα συναισθηματικά μου κενά. Το ξέρεις άλλωστε...

Υπήρξα βουλιμική για πάρα πολλά χρόνια. Δεν το είχα καταλάβει. Δεν το είχα δεχτεί ποτέ. Σπάνια έκανα εμετούς. Απλά έτρωγα... Κι έτρωγα... Κι έτρωγα...

Πριν από 2 χρόνια σηκώθηκα ένα πρωϊ και ξεκίνησα να πάω σε διαιτολόγο. Το ανακοίνωσα σε όλους για να μην κάνω πίσω. Η διαιτολόγος μου είναι σκληρή τύπισσα. Δεν με είχε στα γούτσου γούτσου. Και τα κατάφερα χάνοντας 30 κιλά. Είμαι κουκλα τώρα (ψωνισμένο ακούγεται αλλά δεν με νοιάζει. Τόσα χρόνια ένιωθα χάλια... τα σημάδια των κιλών είναι ακόμα χαραγμένα πάνω μου για να μου θυμίζουν πως ήμουν...) και νιώθω περήφανη.

Θα σου δώσω μία συμβουλή. Δεν είμαι καλύτερη από σένα. Κανένας γύρω σου δεν είναι καλύτερος. Μπορείς να το κάνεις. Ολα είναι μέσα στο μυαλό σου. Κυριολεκτικά. Μην σκέφτεσαι!!!!! Εμπιστεύσου με. Μην το αναλύεις τόσο πολύ. Εσύ ελέγχεις το τι τρώς. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος μέσα σου, μόνο εσύ. Βάλτο αυτό στο μυαλό σου, προγραμματίσου μ\' αυτό και ξεκίνα από την αρχή. Μπορείς!

:)

Υδροχόε, δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι αδύνατος. Αν το φαγητό σου αρέσει και το απολαμβάνεις μην το στερείς στον εαυτό σου. Το να αισθάνεσαι τύψεις και να υποφέρεις έπειτα από κάθε παρεκτροπή δεν σε βοηθάει. Ίσα - ίσα, διαιωνίζεται στο μυαλό σου η πεποίθηση ότι το φαγητό είναι κάτι απαγορευμένο και αυτό σε ωθεί εκ των υστέρων να το επιζητάς με περισσότερη μανία. Είμαι και εγώ παθούσα γι\'αυτό στα λέω αυτά. Φυσικά δεν είναι το φαγητό το πρόβλημά σου. Φυσικά το φαγητό είναι ένας τρόπος να δραπετεύεις από τα προβλήματά σου. Προσπάθησε να εντοπίσεις τι πραγματικά σε κάνει να νιώθεις δυσφορία, προσπάθησε να το αντιμετωπίσεις ( με ή χωρίς τη βοήθεια κάποιου ειδικού - αυτό εσύ θα το κρίνεις), και θα δεις πως μετά θα τρως μόνο όποτε πεινάς. :cool:

παιδιά προς το παρόν σταμάτησε η βουλιμία.ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. με βοηθήσατε πολύ. Ειδικά η ιδέα του Εμπνευστή με βοήθησε να κάνω την αρχή. ο γιατρός μου μου αύξησε την δόση του τοπαμακ, είναι ένα φάρμακο που βοηθάει πολύ, και έκανε την παρατήρηση ότι η βουλιμία με πιάνει όταν τελειώνει η φάση της μανίας. ουφ, βαρέθηκα να ζώ με τόσους ιατρικούς όρους και τόσα φάρμακα. Την καλημέρα μου...

Η πολυφαγία είναι μια δίοδος διαφυγής του άγχους. Τρώμε για να γεμίσουμε τα κενά μας (ψυχολογικά κυρίως) ή για να ξεχαστούμε, να φύγουμε απο την πραγματικότητα για λίγο, πηγαίνοντας το μυαλό μας και η προσοχή μας στο φαί. Θα μπορούσες να ασχοληθείς με κάποιο χόμπι που να σε γεμίζει για να ξεφεύγεις με δημιουργικό τρόπο.

Ναι, μόνο που μίλησε για μια πιο σύνθετη διατροφική πρακτική.Δεν είναι μόνο τα πολυφαγικά επεισόδια.