φόβος ότι θα έχω συνέπειες...

Τα λάθη που μου δημιούργησαν οι φόβοι πριν αρκετά χρόνια νοιώθω τώρα να με ακολουθούν.
Εξασφάλισα κάποια κυβερνητική άδεια όχι με τον νόμιμο τρόπο που προβλέπεται. Φαίνεται το υποψιάστηκαν σε κάποια επιτροπή και φοβούμαι μήπως γίνει έρευνα και πραγματικά ανακαλύψουν την παρατυπία. Και αυτό θα έχει συνέπειες στη δουλειά μου (να χάσω αυτή την άδεια και να έχω και κάποια πειθαρχική συνέπεια) και στις σχέσεις με τους άλλους στη δουλειά.
Είμαι σε κατάσταση αγωνίας, έντονου άγχους και δεν ξέρω πως να το χειριστώ. τι να κάνω....

Την πληροφόρηση(πως το πήραν χαμπάρι)από πού την έλαβες;
Παίζει νά\'ναι οι τύψεις σου που σε κυνηγάνε και ο ίδιος μεγενθύνεις τους φόβους σου κι έτσι το άγχος σου έχει πιάσει κόκκινο?

Το ότι δεν έχεις τη νομότυπη άδεια μπορεί να επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων-είναι ζήτημα ζωής θανάτου ρε παιδί μου να είσαι πτυχιούχος ξέρω γω,πχ όπως ενός γιατρού,που η πιστοποίηση της ικανότητας έχει να κάνει όχι τόσο με τη νομική αλλά και με την ηθική της διάσταση,της αναγνώρισης της εξειδίκευσης,ή την είχες δεν την είχες την νομότυπη άδεια μόνο σε εσένα θα είχε συνέπειες;

Aν είναι το δεύτερο,καλά έκανες και το ξεγέλασες το κράτος,δεν τρέφω και τα φιλικότερα αισθήματα προς αυτή την ανάλγητη μηχανή που πατάει επί πτωμάτων.Μη σου πω πως σε συγχαίρω,λολ.:D

Επίσης Γιάννη,σκέψου πως σε μία κοινωνία που μάθαμε να λειτουργούμε πειρατικά πολλές φορές για να εξασφαλίσουμε όσα αυτό το ίδιο το κράτος υποτίθεται θα μας πρόσφερε αν ήταν κράτος δικαίου(έννοιες ασύνδετες ουσιαστικά φυσικά),τότε δεν είναι ο πειρατής ο ηθικός αυτουργός αλλά οι μηχανισμοί που τον έσπρωξαν στην λοξοδρόμηση,για την ευκολία,ή από ανάγκη επίσης.

Γενικά,μάθε περισσότερα για το πώς θα μπορούσες να αντιμετωπίσεις ενδεχόμενη αποκάλυψη,ώστε να εκτίθεσαι στις συνέπειες,με έναν τρόπο όχι παραλυτικό,αλλά που θα σε βοηθά να \"εκπαιδεύεσαι\"νοητικά σε διάφορα σενάρια που μπορεί να βρεθούν μπροστά σου.

Και σε κάθε περίπτωση,δεν ήρθε το τέλος του κόσμου.Θυμήσου πόσοι πολιτικοί μας έγδυσαν,μας άφησαν δίχως μέλλον και πόσο βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με εσένα,δηλαδή δίχως τύψεις.Κι εσύ σκας για το μεγάλο σου έγκλημα,μία παράτυπη άδεια.Αχ ρε Γιάννη...:P

Ευχαριστώ για τις απόψεις σου.
Σίγουρα δεν είναι το τέλος του κόσμου.
Σίγουρα δεν είναι θέμα τύψεων. Από την άλλη προσπαθώ να μην τομεγεθύνω, όμως δεν ξέρω τις συνέπειες.

Αν το ψάξουν παραπάνω πιο πιθανό να έχει συνέπειες, είτε λίγες είτε πολλές.
Έχω την άδεια για την οποία μιλώ. Το πρόβλημα είναι ότι πέρασα μόνο τις γραπτές εξετάσεις αλλά δεν έκανα την πρακτική εξάσκηση και πήρα την άδεια χωρίς την εξάσκηση. Φτάνω στο σημείο να σκέφτομαι ότι να μου πάρουν την άδεια δε θα με απασχολεί και τόσο αφού δεν έχει σχέση με τη δουλειά που κάνω τώρα. Άλλες συνέπειες στο νόμο να μην προκύψουν.
Όμως το υποψιάστηκαν σ΄ αυτή την επιτροπή που πήγα που ήθελαν να ξέρουν για αυτή την άδεια. Πάνε χρόνια που έβγαλα μ΄ αυτο τον τρόπο την άδεια.

Και είναι σαν να είμαι σε αναμονή αφού δεν ξέρω αν θα το προχωρήσουν ή όχι το θέμα. Και η αναμονή αυτή ψυχολογικά μου δημιουργεί καταστάσεις έντονου άγχους, καταστροφικών σκέψεων ότι θα υπάρξουν πολλές συνέπειες, φόβου.
Το ότι δεν την πήρα τότε όπως έπρεπε την άδεια είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής φοβίας που είχα και της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Ξέρω ότι πρέπει να μάθω να εκτίθεμαι όπως λες στις πιθανές συνέπεις όχι με παραλυτικό τρόπο αλλά σαν να εκπαιδεύομαι.
Το θέμα είναι πως υπομένω την αναμονή για ότι απεύχομαι και η αγωνία κλπ να κτυπούν κόκκινο. Χρειάζομαι ίσως κάποια μέθοδο ηρεμίας;

Δεν ξερω Ιωαννη και εγω ενω προσπαθω να ειμαι αριστος στην δουλεια μου πολλες φορες σκεφτομαι οτι αυτο δεν το εκανα με το δεοντα τροπο , εκεινο το εκανα λαθος κλπ και ενω ξερω οτι δεν θα εχω καποια επιπτωση και ουδεις τελειος αισθανομαι καποια πιεση.

Μου θυμιζει μια εποχη που κουβαλουσα ενα τσιγαρλικι πανω μου και σε μια φαση με πιανει ενα τεραστιο αγχος στα ορια της κρισης πανικου...απιστευτο ηταν.

Και εγώ καταπιάνομαι πολλές φορές με τη λεπτομέρεια, ότι κάτι δεν το έκανα με το δέοντα τρόπο και ότι όλοι θα ασχολούνται με αυτό αντί με ότι καλό έχω προσφέρει στη δουλειά.
Πρόκειται για κατάσταση όπως λες τεράστιου άγχους που φτάνει τα όρια κρίσης πανικού. Κάτι τέτοιο έχω πάθει που αρχίζει κάπως να καταλαγιάζει.
Μόνο που εδώ έκανα κάτι παράτυπο πριν χρόνια και υπάρχει φόβος αναμονής ότι μπορεί να προκύψουν συνέπειες.
Βέβαια οι ρίζες της παρατυπίας δεν ήχαν καμιά σχέση με πρόθεση να παρανομήσω, είναι ένα από τα αποτελέσματα των όσων συζητάμε σ΄ αυτό το σάιτ.

Να πω ρε παιδιά τη γνώμη μου και ας ξέρω ότι σίγουρα θα δημιουργήσει εντάσεις; Λυπάμαι ειλικρινά που περνάς όλη αυτή τη στρεσογόνο κατάσταση, αλλά δυστυχώς, εφόσον έκανες κάτι το οποίο δεν κινήθηκε από τη νόμιμη οδό, πρέπει να είσαι και έτοιμος να διαχειριστείς τις συνέπειες. Ναι μεν το κράτος είναι μία μηχανή που δε δουλεύει όπως θα έπρεπε, αλλά μεταξύ άλλων, τα χάλια στα οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή έχουν τη ρίζα τους και στις συμπεριφορές μας και στο ότι έχουμε μάθει να κάνουμε \"κουτσουκέλες\" στα πάντα. Δυστυχώς ο άνθρωπος που κινείται νομότυπα και με το σταυρό στο χέρι σ\' αυτή τη χώρα έχει καταντήσει να θεωρείται μαλάκας. Αυτό όμως είναι δικό μας φταίξιμο και κανενός άλλου.

Και όλα αυτά που οφείλονται;
Που είναι η ρίζα του κακου;

Η φοβία η γ...νη που μια ζωή με κατατρώει και μου έχει στερήσει πολλά. Από τίποτε άλλο δεν ξεκίνησε η παρατυπία εκείνη. Ήταν φόβος, αγοραφοβία να βρεθώ μπροστά στον κόσμο κάνοντας πρακτική και φόβος αποτυχίας πριν καν ξεκινήσω κάτι !!! όσο γελοία ή παράλογα ακούγονται.

Τώρα έχω διδαχθεί, ο φόβος είναι πολλής αλλά τον έχω περιορίσει και τον αναγνωρίζω και παλεύω να τον διώξω, ... αλλά οι συνέπειες του παρελθόντος δεν έχουν φαίνεται χαθεί και τις βρήσκω μπροστά μου.....

Είσαι σε καλό δρόμο τότε και μακάρι να συνεχίσεις να βελτιώνεσαι. Το παν είναι η υγεία και η ψυχική ηρεμία του καθενός. Αν λοιπόν σκάσει κάτι από το παρελθόν σου, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, θα το αντιμετωπίσεις τώρα που είσαι δυνατότερος.