@κονσταντλυ πως εισαι? πηρες δευτερη γνωμη?
Printable View
@κονσταντλυ πως εισαι? πηρες δευτερη γνωμη?
γεια σου και σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον. Απο οσο τον βλεπω σιγα σιγα παει λιγο καλυτερα. Με αντικαταθλιπτικο και σταθεροποιητη βεβαια αναφερει πως κοιμαται λιγοτερο... αλλα ειναι η πρωτη φορα μετα απο χρονια(ηταν χωρις διαγνωση) που μου μιλαει για συναισθημα. Στεκομαι ορθια και ελπιζω να νιωθει καλυτερα. Τον νιωθω οταν εμφανιζεται η καταθλιψη. Οταν εμφανιζεται η εμμονη νιωθω ανικανη να τον βοηθησω.
μπορειτε να ρωτησετε ψυχολογο για να μαθει τεχνικες πως να το αντιμετωπιζει
δεν ξερει την διαγνωση του, με τα χαπια αρνηση μεγαλη, κανει ψυχοθεραπεια, κ ο ψυχιατρος ειπε θελει τουλαχ 5 χρονια κουβεντα. Εγω ειμαι συνειδητοποιημενη οτι αυτο που θελει περισσοτερο απ ολο ειναι αγαπη κατανοηση. Στη τελικη μαζεψε πολλα................:(
αυτα ειναι κλεψια... με δυο τρεις συνεδρειες σε συστημικο ψυχολογο θα δει διαφορα.. τεστεντ
Δεν υπαρχει μεγαλη ποικιλια γιατρων στη περιοχη και οι δικοι μου εχουν πανικοβληθει οποτε ...
πληρωνουν...
Πάσχω απο σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μικτού τύπου(διπολικου τυπου + καταθλιπτικού τύπου). Με την κατάλληλη φαρμακοθεραπεία και την στήριξη των συγγενών έχω
καταφέρει να μην υποτροπιάσω για σχεδόν 6 χρόνια και μπορώ να ανταπεξέλθω στις καθημερινές δυσκολίες και δραστηριότητες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ο φίλος σου μπορεί να ανησυχεί για το τι θα σκέφτονται οι άλλοι για εκείνον. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας τρίτος όμως δεν μπορεί να καταλάβει αν παρουσιάζει συμπτώματα
κάποιου προβλήματος. Μερικές φορές μόνο και ο φόβος ότι κάποιος μπορεί να καταλάβει την ψυχική ασθένεια του είναι αρκετός για να προκαλέσει ανησυχία. Τέτοια ανησυχία
έχω και εγώ συχνά όμως με λίγη γυμναστική(ελαφρύ βάδην) και κουβέντα με φίλους, ηρεμώ και συνεχίζω την ημέρα μου.
Επίσης να ξέρεις ότι ο φίλος σου θα υποφέρει, όπως όλοι εμείς που παίρνουμε φάρμακα, από πολλές παρενέργειες όπως στυτική δυσλειτουργία, αύξηση βάρους, τρόμος σε όλο
το σώμα, υπνηλία κλπ οπότε θα πρέπει να είσαι πολύ συμπονετική και να δείχνεις κατανόηση. Η σωστή διατροφή και η ήπια γυμναστική βοηθάει στην διατήρηση του βάρους.
Η ψυχοθεραπεία βοηθάει παράλληλα με την φαρμακοθεραπεία. Τα φάρμακα όμως θα πρέπει να τα παίρνει ευλαβικά και να τον εμψυχώνεις για αυτό. Το αλκοόλ και τα τσιγάρα
είναι καλό να αποφεύγονται. Ναρκωτικά και χασίς είναι απαγορευτικά. Και με την πρώτη τζούρα ο φίλος σου μπορεί να πυροδοτήσει ψυχωσικό επεισόδιο επειδή έχει
προδιάθεση(cannabis-induced psychosis).
Πρέπει να υπάρχει άριστη σχέση μεταξύ οικογένειας και θεράποντος ιατρού για να μάθουν οι οικείοι πως να αντιμετωπίζουν τον πάσχοντα.
Γενικά, είναι μία πολύ δύσκολη ασθένεια που όμως αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά με την κατάλληλη φαρμακοθεραπεία, την κατάλληλη αντιμετώπιση απο οικογένεια και φίλους
και την κοινωνική αποδοχή.
Σε ευχαριστω για την απαντηση σου, η οποια ειναι εξειδικευμενη και ελπιδοφορα. Καθοτι υπαρχουν παραγοντες οπως προ ανεφερες, σωστη ληψη φαρμακων,ελλειψη ουσιων,αποδοχη απο το περιβαλλον ... αλλά ολα αυτα στη προκειμενη περιπτωση εχουν ελλειπτικο χαρακτηρα ελπιζω και εγω πως μεχρι να κλεισει εστω 12 μηνες θεραπειας ο λ α θελουν μεγαλη προσοχη.
@σισι τι εγινε τελικα μιας και επανηλθε το θρεντ?
Η σχιζο - συναισθηματικη ως πρωτη διαγνωση μετα απο διακοπη αγωγης (κρυφα ) εγινε επεισοδιο. θυμος, λογος σε συγχυση μπερδεμενα ολα ακραιο αισθημα λεκτικα. Τελικα οσα διαβασα σε λεξεις δεν αρκουν μπροστα σε ενα επεισοδιο. Ας μη τα πολυ λογω ... εχει ανοσογνωσια, με τα χιλλια ζορια επισκεψη ψυχιατρου και αγωγη και φυσικα τεραστια δυσκολια σε ολα. Ολος ο κοσμος ειναι εναντιον του, η διαθεση αλλαζει αστραπιαια, δεν ξερω πολλες φορες αν ουρλιαζει απο αγανακτηση ( νιωθει κατι ? ) ή θελει να συνεχιζεται αυτη η συστηματικη κατασταση ( αναρωτιεμαι απο πότε ξεκινησε η σχιζοφρενεια και γιατι δε δωθηκε βαρυτητα στα σημαδια). Τελικα η ψυχοθεραπεια ηταν αχρειαστη στη φαση που περνουσε. Ειμαι κομματια γιατι δεν βρισκω εναν τροπο να αλλαξει κατι. Καταλαβαινω οτι η επικοινωνια ειναι δυσκολη, η προσαρμογη σε αλλαγες, η αγωγη και οι παρενεργειες αλλά με την επιθετικοτητα φρικαρω. Λυπαμαι για καθε ανθρωπο που βασανιζεται τοσο πολυ και δεν βρισκει τροπο να πει τελικα "τι φταιει" ! Τα εχω παρει ασχημα με ολους και ολα. Αντεχει να ακουσει οτι εχει ψυχωση ? εχει νοημα ? σε ακραιες καταστασεις που κινδυνευει σωματικη ασφαλεια λενε κανε εισαγγελικη. Εχω χασει τη μπαλα.
Απο ο,οτι διαβαζω στα παρακατω μπορει ο ανθρωπος να εχει απλως διπολικη διαταραχη, το λεω οχι επειδη ειμαι γιατρος αλλα επειδη κι εγω στο παρελθον διαγνωστηκα με σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη που με τα αντιψυχωσικα τελικα εξελιχθηκε σε διπολικη η κατι τετοι τελος παντων.
Μπορω απλα να αναφέρω πως με σωστή και συνεχόμενη αγωγη αντικαταθλιπτικου, αντιψυχωτικου, αγχολυτικου εχει εξαφανιστεί ο παραλήρηματικος ιδεασμος, τα ξεσπασματα θυμου βιαιότητος, οι εφιαλτες. Αυτο που εχω διακρίνει ειναι μια πιο αργη αντίδραση και συμπεριφορά σε ολα. Μια άμβλυνση σε επιπεδο πρωτοβουλιών και δρασης. Περασαν πεντε χρονια απο το πρώτο επεισοδιο. Η σωστή αγωγή βοήθησε να μην χασει εργασία. Με μεγαλη στήριξη, βοήθεια και ενδιαφέρον μεχρι στιγμής μπορει να διαχειριστεί γεγονότα που φέρνουν στρες.