Καλησπέρα, το έχετε πάθει και εσείς ποτέ;

Γενικά δεν φοβόμουν τα νοσοκομεία, ούτε βελόνες και γενικά οτιδη ποτέ έχει να κάνει με κάποιο τραύμα που παθαινα. Πέρυσι έβγαλα έναν μαλανθρακα πίσω χαμηλά στην πλάτη ο οποίος είχε μεγαλώσει πολύ και δεν μπορούσα ούτε να ξαπλωσω από τον πόνο. πήγα στο νοσοκομείο μου το ανοίξανε εγώ ήμουν χαλαρή μου είχαν κάνει και την βελόνα να μην νιώσω τον πόνο και όλα καλά. Την επόμενη μέρα πήγα για να μου το καθαρίσουν και ο γιατρός τράβηξε με δύναμη την γαζα που είχε κολλήσει στο δερμα μου και πέθανα από τον πόνο και τον έβριζα μας άκουσε όλο το νοσοκομείο. Από εκείνη τη μέρα όποτε πάθω κάτι με πιάνει κρισαρα. Ας πούμε προχθές παραδείγμα είχα βγάλει ένα σπυρακι πάνω από τα χείλη το οποιο είχε γεμίσει πίο και πήγε να μου το σπάσει η μάνα μου και άρχισα να ιδρωνω σαν να είχα μπει σε σάουνα, ετρεμα ολόκληρη ζαλιζομουν και ήμουν έτοιμη να λιποθημισω. Το έπαθα αυτό και πριν 4 μήνες στο νοσοκομείο που πήγα για να μου βγάλουν ένα σκουλαρίκι που είχα κάνει στα χείλη το οποίο δεν έβγαινε και ενώ μου είχαν βάλει ξυλοκαινη και δεν πονούσα καθόλου με έπιασε το ίδιο πράγμα και με κρατούσαν 4 νοσοκομες τα χέρια γιατί δεν άφηνα τον γιατρό να κάνει τι δουλειά του. έχετέ πάθει κάτι παροιμίο; πως μπορώ να το αντιμετοπισω;