Χειριστική και βίαιη Μητέρα μου έχει καταστρέψει τη ζωή

Printable View

28-01-2021, 02:54
Lavender Yard

Χειριστική και βίαιη Μητέρα μου έχει καταστρέψει τη ζωή

Καλησπέρα. Είμαι 21 ετών και αισθάνομαι απελπισία. Η μητέρα μου 50 ετών απειλεί συνέχει ότι θα αυτοκτονήσει, καταπίνει ότι χάπια υπάρχουν στο σπίτι ενίοτε και ηρεμιστικά και λέει σε εμένα και τις αδερφές μου ότι εμείς φταίμε για ότι συμβεί. Ότι της φάγαμε τη ζωή και αλλά τέτοια όμορφα λόγια.
Εγώ εδώ και 2 χρόνια υποφέρω από κρίσεις πανικού και απίστευτο άγχος υγείας. Πηγαίνω σε ψυχολόγο αλλά μην φανταστείτε ότι κατάφερα και πολλά! Και ο ίδιος έμμεσα μου λέει ότι αν δεν φύγω από το σπίτι δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω από τις κρίσεις πανικού. Ουσιαστικά ότι φταίει το περιβάλλον. Οι έντονες κρίσεις της μητέρας μου ξεκίνησαν από τότε που η γιαγιά μου (μάνα του Μπαμπα) έπαθε βαρύ εγκεφαλικό και ο μπαμπάς οντας μοναχογιός την έφερε στο σπίτι μαζί μας. Φυσικά και εκλαμβάνομαι ότι πρόκειται για βάρος και ότι όλη μερα ο πατέρας μου ασχολείται μαζί της, αλλά η κακία της μάνας μου είναι αδικαιολόγητη. Συνεχώς ουρλιάζει και υστεριαζει, σπάει πιάτα και ποτήρια απειλεί ότι θα φυγει και θα την ψάχνουμε με καμία ρεματιά και αλλά τέτοια. Κατηγορεί τον πατέρα μου ότι την αγνοεί και ασχολείται με μια «τελειωμένη γριέντζω»όπως αποκαλεί τη γιαγιά όποτε την πιάνουν οι κρισεις. Μου είναι αδιανόητο το ότι ζηλεύει την πεθερά της! Η αλήθεια είναι πως πριν πάθει το εγκεφαλικό η γιαγιά δεν είχανε και τις καλύτερες σχέσεις όμως και πάλι έτσι οπως ήλθαν τα πράγματα έπρεπε να δώσει τόπο στην οργή. Εν πάσει περιπτώσει δεν αντέχω άλλο! Μπούχτισα! Ειδικά τώρα με την καραντίνα νομίζω θα χάσω το μυαλό μου. Κλαίω νυχθημερόν. Ο θεραπευτής μου μάταια προσπαθεί να με ηρεμήσει ζω τέτοια τραγικότητα που και η ψυχοθεραπεία πλέον δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα τσάμπα λεφτά ξοδεύω. Όταν με φέρνει στα όρια μου με την άθλια συμπεριφορά της μου ‘ρχεται να ζητήσω εισαγγελική εντολή να την κλείσω σε ψυχιατρείο. Αλλά δεν θέλω να το φτάσω στα άκρα. Είναι ψυχοπαθής και σαδίστρια! Της αρέσει να δημιουργεί εντάσεις να μας βλέπει να υποφέρουμε να κάνει ότι αυτοκτονεί ή ότι εξαφανίζεται γιατί ξέρει ότι πάντα εμείς θα τρέχουμε. Ο πατέρας μου έχει απηυδήσει και δεν ασχολείται πλέον μαζί της. Έχει ρίξει όλο το βάρος των ευθυνών πάνω μου που είμαι και η μεγαλύτερη. Όταν δεν είναι στη δουλειά ασχολείται με τη μάνα του. Το θέμα είναι ποιος θα ασχοληθεί με εμένα και τις αδερφές Μου. Πάνω σε έναν πρόσφατο, τεράστιο καυγά που δημιούργησε η ίδια πάλι, λιποθύμησα από το φόβο και το άγχος. Μου πήρε η αδερφή μου την πίεση και είχα 7, 4 και 180 σφίξεις. Δεν πάει άλλο! Προσπαθώ έστω και τώρα μέσα στην πανδημία να βρω λεφτά να φύγω!!!!! Αλλά πάλι μας απειλεί και εμένα και τις αδερφές μου ότι αν φύγουμε και εμείς τότε τίποτα δεν την κρατάει στη ζωή! Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω! Φίλους δεν έχω πολλούς να με συμβουλέψουν. Αλλά και με μια φίλη που μέρες άκρες το συζήτησα έδειχνε να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα! Φαίνεται θα φρικαρε η κοπέλα με όλα αυτά που άκουσε γιατί στους ξένους η ύπουλη η μάνα μου το παίζει κυρία. Είναι τόσο άδικο όλο αυτό που ζω! Φοβάμαι ότι Θα πάει και όλη η εξεταστική μου στράφι γιατί εγώ δεν μπορώ να μελετώ υπ’ αυτές τις άθλιες συνθήκες. Νιώθω χαμένη και απελπισμένη.
28-01-2021, 07:38
Remedy

Quote:

Originally Posted by Lavender Yard

Καλησπέρα. Είμαι 21 ετών και αισθάνομαι απελπισία. Η μητέρα μου 50 ετών απειλεί συνέχει ότι θα αυτοκτονήσει, καταπίνει ότι χάπια υπάρχουν στο σπίτι ενίοτε και ηρεμιστικά και λέει σε εμένα και τις αδερφές μου ότι εμείς φταίμε για ότι συμβεί. Ότι της φάγαμε τη ζωή και αλλά τέτοια όμορφα λόγια.
Εγώ εδώ και 2 χρόνια υποφέρω από κρίσεις πανικού και απίστευτο άγχος υγείας. Πηγαίνω σε ψυχολόγο αλλά μην φανταστείτε ότι κατάφερα και πολλά! Και ο ίδιος έμμεσα μου λέει ότι αν δεν φύγω από το σπίτι δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω από τις κρίσεις πανικού. Ουσιαστικά ότι φταίει το περιβάλλον. Οι έντονες κρίσεις της μητέρας μου ξεκίνησαν από τότε που η γιαγιά μου (μάνα του Μπαμπα) έπαθε βαρύ εγκεφαλικό και ο μπαμπάς οντας μοναχογιός την έφερε στο σπίτι μαζί μας. Φυσικά και εκλαμβάνομαι ότι πρόκειται για βάρος και ότι όλη μερα ο πατέρας μου ασχολείται μαζί της, αλλά η κακία της μάνας μου είναι αδικαιολόγητη. Συνεχώς ουρλιάζει και υστεριαζει, σπάει πιάτα και ποτήρια απειλεί ότι θα φυγει και θα την ψάχνουμε με καμία ρεματιά και αλλά τέτοια. Κατηγορεί τον πατέρα μου ότι την αγνοεί και ασχολείται με μια «τελειωμένη γριέντζω»όπως αποκαλεί τη γιαγιά όποτε την πιάνουν οι κρισεις. Μου είναι αδιανόητο το ότι ζηλεύει την πεθερά της! Η αλήθεια είναι πως πριν πάθει το εγκεφαλικό η γιαγιά δεν είχανε και τις καλύτερες σχέσεις όμως και πάλι έτσι οπως ήλθαν τα πράγματα έπρεπε να δώσει τόπο στην οργή. Εν πάσει περιπτώσει δεν αντέχω άλλο! Μπούχτισα! Ειδικά τώρα με την καραντίνα νομίζω θα χάσω το μυαλό μου. Κλαίω νυχθημερόν. Ο θεραπευτής μου μάταια προσπαθεί να με ηρεμήσει ζω τέτοια τραγικότητα που και η ψυχοθεραπεία πλέον δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα τσάμπα λεφτά ξοδεύω. Όταν με φέρνει στα όρια μου με την άθλια συμπεριφορά της μου ‘ρχεται να ζητήσω εισαγγελική εντολή να την κλείσω σε ψυχιατρείο. Αλλά δεν θέλω να το φτάσω στα άκρα. Είναι ψυχοπαθής και σαδίστρια! Της αρέσει να δημιουργεί εντάσεις να μας βλέπει να υποφέρουμε να κάνει ότι αυτοκτονεί ή ότι εξαφανίζεται γιατί ξέρει ότι πάντα εμείς θα τρέχουμε. Ο πατέρας μου έχει απηυδήσει και δεν ασχολείται πλέον μαζί της. Έχει ρίξει όλο το βάρος των ευθυνών πάνω μου που είμαι και η μεγαλύτερη. Όταν δεν είναι στη δουλειά ασχολείται με τη μάνα του. Το θέμα είναι ποιος θα ασχοληθεί με εμένα και τις αδερφές Μου. Πάνω σε έναν πρόσφατο, τεράστιο καυγά που δημιούργησε η ίδια πάλι, λιποθύμησα από το φόβο και το άγχος. Μου πήρε η αδερφή μου την πίεση και είχα 7, 4 και 180 σφίξεις. Δεν πάει άλλο! Προσπαθώ έστω και τώρα μέσα στην πανδημία να βρω λεφτά να φύγω!!!!! Αλλά πάλι μας απειλεί και εμένα και τις αδερφές μου ότι αν φύγουμε και εμείς τότε τίποτα δεν την κρατάει στη ζωή! Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω! Φίλους δεν έχω πολλούς να με συμβουλέψουν. Αλλά και με μια φίλη που μέρες άκρες το συζήτησα έδειχνε να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα! Φαίνεται θα φρικαρε η κοπέλα με όλα αυτά που άκουσε γιατί στους ξένους η ύπουλη η μάνα μου το παίζει κυρία. Είναι τόσο άδικο όλο αυτό που ζω! Φοβάμαι ότι Θα πάει και όλη η εξεταστική μου στράφι γιατί εγώ δεν μπορώ να μελετώ υπ’ αυτές τις άθλιες συνθήκες. Νιώθω χαμένη και απελπισμένη.

καλημερα.
μιλας σαν να εισαι ανηλικη και καταδικασμενη να ζεις μαζι τους.
εισαι προσανατολισμενη στο αν λυνεται το θεμα της συμπεριφορας της μητερας σου, ενω ολο σου το βαρος πρεπει να το εχεις στο πως θα φυγεις απο εκει, οπως σωστα σου λεει η ψυχ σου. γιατι δεν το κανεις; αλλα, ανεξαρτητη. οχι να βρεις λεφτα να φυγεις και μετα να μην ξερεις πως θα ζησεις..

τι εννοεις ποιος θα κοιταξει εσενα;;; ολοκληρη γυναικα εισαι. εσυ, θα κοιταξεις εσενα και τις αδερφες σου, ΑΝ ειναι ανηλικες θα τις κοιταξει ο πατερας τους, κι οταν ενηλικιωθουν , να σηκωθουν να φυγουν κι αυτες, η να σπουδασουν σε αλλη πολη, να ησυχασουν.
δεν χρειαζεται να την ζηλευει ξερεις την γιαγια. μπορει να την μισει, και τωρα την εχει μεσα στο σπιτι της, χωρις να μπορει να κανει τιποτε.
ας χωρισει, αν δεν μπορει να ζει με την γιαγια σου.

οσο για τις απειλες και τις εξαφανισεις, αστην να εξαφανιζεται! καλυτερα...
αφου ξερεις οτι το κανει χειριστικα, και φαινεται κιολας, τι σε νοιαζει;
ολες αυτες τις ανησυχιες που εχεις για εισαγγελικες κλπ θα επρεπε να τις εχει ο πατερας σου. γιατι δεν ασχολειται να την παει σε κανεναν γιατρο;
εσυ, γιατι δεν βρισκεις μια δουλεια να μαζεψεις καποια λεφτα να μπορεσεις σε λιγο να πας να μεινεις καπου μονη σου;;;
28-01-2021, 15:37
annoulaki1

Quote:

Originally Posted by Lavender Yard

Καλησπέρα. Είμαι 21 ετών και αισθάνομαι απελπισία. Η μητέρα μου 50 ετών απειλεί συνέχει ότι θα αυτοκτονήσει, καταπίνει ότι χάπια υπάρχουν στο σπίτι ενίοτε και ηρεμιστικά και λέει σε εμένα και τις αδερφές μου ότι εμείς φταίμε για ότι συμβεί. Ότι της φάγαμε τη ζωή και αλλά τέτοια όμορφα λόγια.
Εγώ εδώ και 2 χρόνια υποφέρω από κρίσεις πανικού και απίστευτο άγχος υγείας. Πηγαίνω σε ψυχολόγο αλλά μην φανταστείτε ότι κατάφερα και πολλά! Και ο ίδιος έμμεσα μου λέει ότι αν δεν φύγω από το σπίτι δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω από τις κρίσεις πανικού. Ουσιαστικά ότι φταίει το περιβάλλον. Οι έντονες κρίσεις της μητέρας μου ξεκίνησαν από τότε που η γιαγιά μου (μάνα του Μπαμπα) έπαθε βαρύ εγκεφαλικό και ο μπαμπάς οντας μοναχογιός την έφερε στο σπίτι μαζί μας. Φυσικά και εκλαμβάνομαι ότι πρόκειται για βάρος και ότι όλη μερα ο πατέρας μου ασχολείται μαζί της, αλλά η κακία της μάνας μου είναι αδικαιολόγητη. Συνεχώς ουρλιάζει και υστεριαζει, σπάει πιάτα και ποτήρια απειλεί ότι θα φυγει και θα την ψάχνουμε με καμία ρεματιά και αλλά τέτοια. Κατηγορεί τον πατέρα μου ότι την αγνοεί και ασχολείται με μια «τελειωμένη γριέντζω»όπως αποκαλεί τη γιαγιά όποτε την πιάνουν οι κρισεις. Μου είναι αδιανόητο το ότι ζηλεύει την πεθερά της! Η αλήθεια είναι πως πριν πάθει το εγκεφαλικό η γιαγιά δεν είχανε και τις καλύτερες σχέσεις όμως και πάλι έτσι οπως ήλθαν τα πράγματα έπρεπε να δώσει τόπο στην οργή. Εν πάσει περιπτώσει δεν αντέχω άλλο! Μπούχτισα! Ειδικά τώρα με την καραντίνα νομίζω θα χάσω το μυαλό μου. Κλαίω νυχθημερόν. Ο θεραπευτής μου μάταια προσπαθεί να με ηρεμήσει ζω τέτοια τραγικότητα που και η ψυχοθεραπεία πλέον δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα τσάμπα λεφτά ξοδεύω. Όταν με φέρνει στα όρια μου με την άθλια συμπεριφορά της μου ‘ρχεται να ζητήσω εισαγγελική εντολή να την κλείσω σε ψυχιατρείο. Αλλά δεν θέλω να το φτάσω στα άκρα. Είναι ψυχοπαθής και σαδίστρια! Της αρέσει να δημιουργεί εντάσεις να μας βλέπει να υποφέρουμε να κάνει ότι αυτοκτονεί ή ότι εξαφανίζεται γιατί ξέρει ότι πάντα εμείς θα τρέχουμε. Ο πατέρας μου έχει απηυδήσει και δεν ασχολείται πλέον μαζί της. Έχει ρίξει όλο το βάρος των ευθυνών πάνω μου που είμαι και η μεγαλύτερη. Όταν δεν είναι στη δουλειά ασχολείται με τη μάνα του. Το θέμα είναι ποιος θα ασχοληθεί με εμένα και τις αδερφές Μου. Πάνω σε έναν πρόσφατο, τεράστιο καυγά που δημιούργησε η ίδια πάλι, λιποθύμησα από το φόβο και το άγχος. Μου πήρε η αδερφή μου την πίεση και είχα 7, 4 και 180 σφίξεις. Δεν πάει άλλο! Προσπαθώ έστω και τώρα μέσα στην πανδημία να βρω λεφτά να φύγω!!!!! Αλλά πάλι μας απειλεί και εμένα και τις αδερφές μου ότι αν φύγουμε και εμείς τότε τίποτα δεν την κρατάει στη ζωή! Σας παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω! Φίλους δεν έχω πολλούς να με συμβουλέψουν. Αλλά και με μια φίλη που μέρες άκρες το συζήτησα έδειχνε να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα! Φαίνεται θα φρικαρε η κοπέλα με όλα αυτά που άκουσε γιατί στους ξένους η ύπουλη η μάνα μου το παίζει κυρία. Είναι τόσο άδικο όλο αυτό που ζω! Φοβάμαι ότι Θα πάει και όλη η εξεταστική μου στράφι γιατί εγώ δεν μπορώ να μελετώ υπ’ αυτές τις άθλιες συνθήκες. Νιώθω χαμένη και απελπισμένη.

Αχ κορίτσι μου κουράγιο ! Σαν μικρότερη σου , εγώ προσωπικά θα καλούσα κάποιον γιατρό για την μητέρα σου για να δει την κατάσταση της και να ηρεμήσουν οι ψυχούλες σας . Ίσως και η μητέρα σου να υποφέρει και απλά αντιδρά με αυτόν τον τρόπο . Καλέστε κάποιον ειδικό είναι το καλύτερο που μπορείς να κανεις !