Νιωθω πως δν μ καταλαβαινει κανεις ... Νιωθω μονος

Νιωθω μονος μου ... Τελειως οτι δν εχω κανεναν που να με νοιαζεται πραγματικα και να νοιαζεται γ το τι πραγματικα επιθυμω ... Εχω χασει το ενδιαφερον μου σε πραγματα που παλια με ευχαριστουσαν .. Οπως το μπασκετ δν εχω με καποιον να το μοιραστω να μοιραστω τις επιθυμιες μου τους προβληματισμους μου ειμαι σε οικογενεια που δν ενδιαφερεται γ το τι θελω ... Και νομιζω πως προσποιουνται οτι ενδιαφεροντε .. Ολοι μερα τσακωνονται εδω και χρονια υπαρχει ενα πολυ δυσαρεστο κλιμα στην οικογενεια μια μιζερια χωρις λογο παλιοτερα συζητουσαμε τους αγαπουσα ενιωθα ευτυχισμενος και εδινα βαση σε αυτα που με ενδιεφεραν ... Ειμαι 18 χρονων .. Οι γονεις συνεχεια κρινουν συμπεριφορες κρινουν.. Κρινουν μονο κρινουν τπτ αλλο .. Ποσες φορες με εχουν βρισει με αποτροπιες εκφρασεις .. Εχω πληγωθει απο αυτους αλλα πλεον δν νιωθω γιος τους ... Δν νιωθω πως λαμβανω αγαπη αντιστοιχως δν μπορω να δωσω αγαπη ... Σαν να εχω αποκοπει τελειως νιωθω τελειως μονος .. Ολη μερα εχω υγρα ματια δν μπορω ν συγκεντρωθω ευκολα... Απανταω μηχανικα σε καθε ερωτηση χωρις να δινω βαση στην ερωτηση ... Ακομα και στις γιορτες .. Στα γενεθλια μου ενιωθα πολυ ασχημα η αγγαλια με τους γονεις μου ηταν περισσοτερο ( αντε να τελιωνουμε) πολυ αμηχανη και ψυχρη φαση με προσποιητο χαμογελο ειδικα απο τον πατερα μου οταν ειμουν μικρος τον ειχα αδυναμια .. Τωρα τον βλεπω και νιωθω μισος δν μπορω ν το πω ενα περιεργο συναισθημα μεταξυ απορριψης και απεχθειας ... Δν νιωθω ανετα ουτε καν στο σπιτι μου ... Νιωθω μονος .. Δν μπορω να παρω αποφασεις στους αγωνες που επεζα στο μπασκετ δν ερχοταν ποτε να με δει και εγω κοιταζα ψηλα στις κερκιδες μηπως εμφανιστει ... Ποτε ομως τον διδυμο μου αδερφο πηγενε και τον εβλεπε σε ολους τους αγωνες και εδειχνε παντα ενδιαφερον ... Κριμα .. Δν ξερω τι να κανω νιωθω ακομα και παρατηρητης του ιδιου μου του εαυτου

Πρωτο ποστ αν και παρακολουθω κανα δυο χρονια το φορουμ,λοιπον προσωπικα επειδη ειμαι σε παρομοια φαση και εχω επισης αποπραγματοποιηση-αποπροσωποιηση,αναγνωριζω καποια συμπτωματα και ισως να θες να το ψαξεις,πρωτα απ'ολα ειναι η αισθηση οτι εχεις αποκοπει και νιωθεις μονος,η αποξενωση απο τους γονεις και η απουσια συναισθηματος,η ελλειψη συγκεντρωσης,το οτι νιωθεις σαν να λειτουργεις μηχανικα και το πιο βασικο οτι νιωθεις παρατηρητης του εαυτου σου.

τελικα αυτη η μοναξια παιζει πολυ..να νιωθεις μονος μεσα στο ιδιο σου το σπιτι..βαρυ κ δυσκολο..βασικα, απογοητευτικο
μπορει εκει μεσα να ειναι οι ριζες σου, αλλα τα κλαδια μπορουν κ πρεπει να βγουν εξω απ αυτο το σπιτι
αναγνωριζεις τα σημαδια, παρατηρεις τον εαυτο σου κ εκφραζεις τα συναισθηματα σου. πολυ βασικο για να πας παρακατω
ακου τις αναγκες σου κ βρες ανθρωπους που θα σε ακουσουν κ θα σε καταλαβουν οπως εσυ εχεις αναγκη.. οχι οπως δεν το
εκαναν ποτε οι δικοι σου

Αμα το αποδεχοσουν θα σε βοηθουσε να περασεις καλα μονος? Εγω αυτο εκανα ( κι εγω 18 ειμαι)

Quote:

---

Originally Posted by DrDp

Πρωτο ποστ αν και παρακολουθω κανα δυο χρονια το φορουμ,λοιπον προσωπικα επειδη ειμαι σε παρομοια φαση και εχω επισης αποπραγματοποιηση-αποπροσωποιηση,αναγνωριζω καποια συμπτωματα και ισως να θες να το ψαξεις,πρωτα απ'ολα ειναι η αισθηση οτι εχεις αποκοπει και νιωθεις μονος,η αποξενωση απο τους γονεις και η απουσια συναισθηματος,η ελλειψη συγκεντρωσης,το οτι νιωθεις σαν να λειτουργεις μηχανικα και το πιο βασικο οτι νιωθεις παρατηρητης του εαυτου σου.

---

ποσο καιρο εχεις?

Quote:

---

Originally Posted by arntaben

Αμα το αποδεχοσουν θα σε βοηθουσε να περασεις καλα μονος? Εγω αυτο εκανα ( κι εγω 18 ειμαι)

---

Τι εκανες δλδ γιατι εμενα μου εχει γινει εγνοια καινδν μπορω ν τ βγαλω απο τ μυαλο μου νομιζω οτι εχω κατι κ οσο το νομιζω και με ανυσηχει τοσο με επηρεαζει τι εκανες εσυ

Quote:

---

Originally Posted by Phatox

ποσο καιρο εχεις?

---

αποπραγματοποιηση κτλπ ετσι;πανω κατω πεντε χρονια

Quote:

---

Originally Posted by Sotirishatzi

Τι εκανες δλδ γιατι εμενα μου εχει γινει εγνοια καινδν μπορω ν τ βγαλω απο τ μυαλο μου νομιζω οτι εχω κατι κ οσο το νομιζω και με ανυσηχει τοσο με επηρεαζει τι εκανες εσυ

---

Εγω αποδεχτηκα οτι ειμαι μονη δλδ αρχισα ναα βγαινω βολτες μονη να παω μονη στους αγωνες μου γενικα να περναω καλα μονη μου χωρις ν χρειαζομαι κποια στηριξη πχ γονεων
Δεν.χρειαζετε να ανησυχεις σκεψου τον εαυτο σου δημιουργησε θετικο κλιμα δλδ το οτι εισαι μονος ειναι καλο

Quote:

---

Originally Posted by DrDp

αποπραγματοποιηση κτλπ ετσι;πανω κατω πεντε χρονια

---

κανεις θεραπεια? ρωταω επειδη και γω εχω

Quote:

---

Originally Posted by Phatox

κανεις θεραπεια? ρωταω επειδη και γω εχω

---

Δεν κανω καποια θεραπεια,εχω καποιες επαφες με γιατρο που ομως δεν βλεπω να καταληγουν πουθενα.Και πραγματικα δεν μπορω να πιστεψω οτι μπορει καποιος αλλος να βοηθησει,το χω συνηθισει πλεον σε σημειο που δεν με ενοχλει οπως τον πρωτο καιρο οποτε απλα κανω υπομονη ξεροντας οτι καποια στιγμη θα περασει.

ρε ψηλε εισαι δεκαοχτω πρεπει να καταλαβεισ οτι δε μασ αγαπανε ολουσ μασ οι γονεισ μασ
ασ πουμε εμενα δε με αγαπανε ε τι να κανουμε τωρα πρεπει να ζησουμε με αυτο
σκλυρηνε λιγο και συ ακομα μικροσ εισαι βρεσ ενα κοριτσι αγορι οτι θεσ κανε μια σχεση να δεισ ποσο σκληρη ειναι η ζωη
πηγαινε για δουλεια κανε κατι να δεισ ποσο σκληροσ πρεπει να εισαι για να ζησεισ κι αμα δε τα καταφερεισ ξεκουρασου και ξαναπροσπαθησε
μονο μην τα παρατασ γιατι αλλιωσ δεν προκειται να αλλαξει τιποτα στη ζωη σου

Quote:

---

Originally Posted by elis

ρε ψηλε εισαι δεκαοχτω πρεπει να καταλαβεισ οτι δε μασ αγαπανε ολουσ μασ οι γονεισ μασ
ασ πουμε εμενα δε με αγαπανε ε τι να κανουμε τωρα πρεπει να ζησουμε με αυτο
σκλυρηνε λιγο και συ ακομα μικροσ εισαι βρεσ ενα κοριτσι αγορι οτι θεσ κανε μια σχεση να δεισ ποσο σκληρη ειναι η ζωη
πηγαινε για δουλεια κανε κατι να δεισ ποσο σκληροσ πρεπει να εισαι για να ζησεισ κι αμα δε τα καταφερεισ ξεκουρασου και ξαναπροσπαθησε
μονο μην τα παρατασ γιατι αλλιωσ δεν προκειται να αλλαξει τιποτα στη ζωη σου

---

Δν εχω θεμα φιλε με αυτο περναω κατι περιεργο και δν ξρω τι ειναι ... Παιζω μπασκετ .. Κοπελα ειχα πριν 2 μηνες δν νιωθω την αναγκη να βρω συντομα .. Ακομα τουλαχιστον περασα σε μια πολυ καλη σχολη δν ειναι οτι φταινε οι γονεις μου μπορει απλως να εχω μια χαμηλη αυτοπεποιθηση ... Αυτη την περιοδο .. Και πριν 1 χρονο δν ειχα προβλημα γτ δν εδινα σημασια .. Και εμενα συγκεντρωμενος σε οτι αγαπαω και επιθυμω ν κανω στη ζωη μου .. Οπως τα προαναφερθεντα ... Με τις παρεες παντα ειμουν η ψηχη της παρεας και φροντιζα παντα ν περναω καλα ... Αλλα τωρα καταθλιψη εχω αγχωδης διαταραχη εχω ... Τι σκατα εχω δν ξρω μπορει ν μην εχω κ τπτ ... Απλως θελω ν επιστρεψω στην ξανα και να αρχισω να επιθυμω ξανα αυτα που με ευχαριστουσαν απο οτι καταλαβαινεις απο τη στιγμη που ξυπναω το εχω εγνοια ολο αυτο που μου συμβαινει ... Οσο νομιζω οτι εχω παθει κατι .. Φαυλος κυκλος παθαινω αυτα που παθαινω .. Ελλειψη συγκεντρωσης ... Υγρα ματια ευερεθιστος .. Ελλειψη χαρας ειναξ αρκετα βασανιστικο ... Δν εχω θεμα σκληροτητας ειδικες δυναμεις θελω να παω ... Και πνευματικα σκληρος ειμαι και σωματικα ... Απλως εχω πεσει σε μια παγιδα του ιδιου μου του εαυτου ... Χωρις λογο φυσικα κ δν μππρω να χαρω ολα αυτα που εχω ... Δν θελω να δικαιολογηθω ... Συνειδητα ζηταω γ βοηθεια ... Απλα σου εξηγω πως εχει η κατασταση γ ν καταλαβεις και ν μην βγαζεις συμπερασματα μονος σου ... Τι μου προτεινεις να κανω ?

Δεν καταλαβαίνω, έλλειψη χαράς, θλίψη και γενικά κακή διάθεση σου προκαλεί η όλη φάση σπίτι σου, οπότε κουβαλάς αυτήν την ψυχολογία και έξω; Αν ναι, εγώ στη θέση σου θα σήκωνα κεφάλι σπίτι (σε στιλ όταν υποκρίνονταν οι γονείς σου με αγκαλιες και χαμόγελα στα γενέθλια σου, τραβήξου πίσω και με ψύχραιμο ύφος και τόνο φωνής πες "αστο, αν δεν το έννοιες δεν το θέλω"). Και αν δεν παίρνεις αγάπη απ το σπίτι, προσπάθησε να βρεις σε παρέες, γενικά εξω... Ξαναβρες τον εαυτό σου (που λες ήσουν ή ψυχή της παρέας κλπ) και πάρε θετικά συναισθήματα από άλλου...και κατά την άποψη μου πάλεψε για να αποκλείσεις τα αρνητικά συναισθήματα της οικογένειας (χωρίς να 'σαι πάντα απόλυτος στην αρνητικότητα που θα έχεις απέναντι τους).