Originally Posted by
Ds1
Και φτάνει λοιπόν σιγά σιγά αυτή η στιγμή..η στιγμή που φοβόμουν απο παλιά ότι κάποτε θα το ζησω. Ο πατέρας μου που αργοπεθαίνει στο νοσοκομείο. Από καρκίνο του πνεύμονα με μεταστασεις. Κι ομολογώ ότι είναι τόσο δύσκολο όλο αυτο. Όχι μόνο ο θάνατος αλλά και το τι προηγήθηκε. Δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι. Μέρα με τη μέρα όλο και πιο άσχημα αν μπω σε λεπτομέρειες δε θα τελειώσω ποτέ. 2 βδομάδες τώρα δε σηκώνεται καθόλου από το κρεβάτι. Μας είχαν προειδοποιησει ότι θα ερχόταν αυτή η μέρα. Κι από χθες να βαριανασαινει πολύ. Είναι στο νοσοκομείο και το πιο κουλό απ όλα που μας είπαν τωρα στο τέλος της ημέρας είναι ότι βρέθηκε θετικος σε κοβιντ. Εγώ και η αδερφή μου που μένουμε στο ίδιο σπίτι μαζί του, το περάσαμε πριν 1,5 μήνα. Η μητέρα μου κάνει μέρα παρά μέρα τεστ.. είναι δυνατόν λεω; είναι δυνατόν τωρα πως να μη πιστεψω ότι είναι αλήτες κ θα γυρίσουν να πουν ότι πέθανε από κοβιντ κι όχι από καρκίνο.