Νιώθω μόνος στην πόλη που ζω

Καλημέρα,θελω να σας μιλήσω για ενα θεμα που με απασχολεί εδω και χρόνια. Είμαι 26 χρονων και μεγάλωσα τα παιδικά μου χρονια εως τα 13 στο χωρίο, επειτα μετακομίσαμε στην πόλη (Χανιά).Στο χωριο ήμουν αχώριστος με δυο παιδια τα οποία με την σειρά τους μτακόμισαν σε μια διπλανή κωμοπόλη οχι πολυ μακρυά απο εκεί που μένω. Σε ολο αυτο το διάστημα μεχρι να παω φοιτητές δεν κατάφερα να αποκτήσω φίλους παρα μόνο παρέες εκτος δηλαδή απο εκεινα τα δύο τα παιδιά δεν εκανα αλλους φίλους.Φυσικα με αυτούς βρισκόμαστε οχι τοσο συχνά λογω απόστασης και μονο αλλα είμαστε αχώριστοι και μιλάμε μεσω τηλεφωνώ φμπ κτλ.Σαν φοιτητής ευτυχώς απέκτησα και άλλους 2 πολύ φίλους με τους οποίους διατηρώ επαφή ακόμα κια περιστασιακή βρισκόμαστε. Ωστοσο για "κακή" μου τύχη και αυτοί μένουν 200 χλμ μακριά από εμένα.Το θεμα είναι οτι πλεον εδώ και τρία χρόνια που γύρισα στην πόλη μου νιώθω μόνος, δεν εχω κανένα φιλο παρα μόνο γνωστούς ναι μεν θα βγω αλλα οχι συχνά και για τα τυπικά κανα καφέ κανα αγώνα και περιορίζεται εκει πέρα.
Βρίσκομαι σε σχέση με ένα κορίτσι εδώ και 8 χρόνια από το λύκειο που είναι στην ίδια πόλη με εμένα και είμαστε πολύ καλά μαζί.Δεν το ανέφερα εξαρχής γιατι οσο ναναι αλλο ο φίλος αλλο η σχέση, με τον φίλο θα πεις μια μαλακία παραπάνω γενικα είναι κάτι το διαφορετικό θα έλεγα.

Κάτι που έχω σκεφτεί είναι να ξεκινήσω δραστηριότητες αλλά δεν ξέρω όλοι μοίαζουν απόμακροι ή εχουν τις δικές τους παρέες και όσες φορές έχω τύχει να προσεγγίσω κάποιν ψιλοαδιαφορεί.
Να πω ότι σαν άτομο είμαι δραστήριο, και μπάλα θα παίξω, και για ορειβασία πηγαίνω και ταξίδια μου αρέσουν και γενικότερα είμαι ανοιχτός σε νέα πράγματα....

Έχει κάποιος παρόμοιες εμπειρίες και να μου πει τι έκανε?

Καλημέρα Μιχάλη!

Αφού μένεις σε σχετικά μεγαλύτερη πόλη κι όχι σε χωριό 500 κατοίκων όπου οι επιλογές είναι περιορισμένες, φρόντισε να μην περιορίζεσαι στον ίδιο και στον ίδιο κύκλο ανθρώπων. Πάντως όσο μεγαλώνουμε, συχνά οι φιλίες μπαίνουν κατά κάποιο τρόπο σε κουτάκια και αναπτύσσονται διαφορετικοί κώδικες επικοινωνίας με καθεμία από αυτές. Εννοώ ότι μπορεί με άλλον να αισθάνεσαι πιο άνετα να μοιράζεσαι τα πολύ προσωπικά σου, άλλον να τον ξέρεις από τη δουλειά και οι συζητήσεις να περιορίζονται κυρίως στα επαγγελματικά, με άλλον να έχεις ένα κοινό ενδιαφέρον και να πηγαίνεις π.χ. εκδρομές ή σε αγώνες, με άλλον να ταιριάζεις και να έχει κι η κοπέλα του χημεία καλή μαζί σας και να βγαίνετε σαν ζευγάρια, με άλλον να πηγαίνετε μπαρότσαρκες ή ξέρω 'γω σινεμά. Κάποιες φορές έρχεσαι πολύ κοντά με τον άλλον και κάνεις πολύ παρέα και μοιράζεσαι την καθημερινότητά σου λόγω συγκυριών και ψυχοσύνθεσης, αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό θα κάτσει αμέσως ή ότι συμβαίνει πάντα.
Θέλω να πω μην απομακρύνεσαι κι εσύ όταν βλέπεις ότι δεν ταιριαζεις με τον άλλο αμέσως σε όλα,αλλά μην περιορίζεσαι και στον ίδιο κύκλο. Συχνά άτομα που δεν σου γεμίζουν το μάτι και νομίζεις ότι δεν έχεις πολλά κοινά, όταν στην πορεία τα γνωρίσεις καλύτερα αλλάζεις εντελώς άποψη.

Καλημερα! Αφου σου αρεσουν οι δραστηριοτητες, γραψου ορειβασια!! Η γυμναστηριιο...Ελπιζω την κοπελα σου να την βαζεις πανω απο ολα γιατι φιλοι ερχονται και παρερχονται, σχεση καλη ομως μια φορα θα κανεις και γι'αυτο πρεπει να την εκτιμας οσο δεν παει!!!!!

Μιχάλη τώρα είδα ότι είχες ανοίξει παρόμοιο θέμα και πριν δύο χρόνια. Τι διαφορετικό έκανες από τότε μέχρι σήμερα και δεν δούλεψε; Το έχεις σκεφτεί και τι συμπεράσματα έχεις βγάλει;

Μήπως η σχέση που έχεις η μακροχρόνια πιστεύεις ότι σε αφήνει στάσιμο ή δεν σου δίνει το κίνητρο να κινητοποιηθείς;

Σκέφτεσαι πχ ότι εντάξει δεν έχω φίλους εδώ και δεν μου πολυαρεσει όμως ευτυχώς δεν είμαι τελείως μόνος γτ έχω τη σχέση μου......

Και αυτό σε καθησυχάζει σε σημαντικό βαθμό όμως μπορεί να σε εμποδίζει από το να κινητοποιηθεις πιο δυναμικά να το αφήνεις στη τύχη του........

Μάθε τι δραστηριότητες γίνονται κοντά στη γειτονιά σου και ξεκινα καποια και να στοχεύεις να είσαι με άτομα στην ηλικία σου πάνω κάτω και που μένουν κοντά σου....

Από μαθήματα χορού,ξένων γλωσσών,ποδόσφαιρο μέχρι ομάδες εκδρομέων και συλλογους....