Χρήση application για αδυνάτισμα.
Γεια σας!
Εγώ θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου για το πώς μια γνωστή εφαρμογή για κινητά με βοήθησε να χάσω κιλά. (Τα οποία όμως δυστυχώς ξαναπήρα - χωρίς να κατηγορώ την εφαρμογή).
Από μικρό παιδί είχα θέμα με τα κιλά. Λόγω άγχους το έριχνα στο φαγητό, αλλά δεν το κρύβω, μου αρέσει κιόλας να τρώω ωραία πράγματα.
Ήμουν παχουλό παιδί. Στην εφηβεία έκανα μερικές δίαιτες και από 100 πήγαινα στα 70 και πίσω πάλι μέχρι και σήμερα που είμαι 36 χρονών.
Πριν 4 χρόνια κατέβασα μια εφαρμογή που είναι στην ουσία θερμιδομετρητής. Εισάγω πληροφορίες όπως ηλικία, ύψος, τρέχον βάρος και επιθυμητό βάρος και εκείνη υπολογίζει πόσες θερμίδες πρέπει να καταναλώνω ώστε να φτάσω στο επιθυμητό.
Τότε λοιπόν, πριν 4 χρόνια, έφτασα στα 68 κιλά. Βάρος πρωτοφανές για την μέχρι τότε πορεία μου. Σταδιακά όμως έφτασα αισίως τα 139!!
Οι εξετάσεις μου, και του θυρεοειδή, είναι πεντακάθαρες.
Πρόσφατα, από 25 Σεπτεμβρίου, άρχισα μια νέα προσπάθεια να χάσω κιλά με χρήση της εφαρμογής. Παράλληλα περπατάω καθημερινά αφού μου είναι αδύνατον να κάνω τζόγκιν, κάτι που πριν 4 χρόνια έκανα σχεδόν καθημερινά.
Το πρόβλημα είναι πως τελευταία και μετά από ένα ταξίδι για δουλειά στο εξωτερικό που με άγχωσε ιδιαίτερα, εθίστηκα στά fast food και ιδιαίτερα νυχτερινές ώρες. Κάθε βράδυ αργά παίρνω το αυτοκίνητο και πηγαίνω στα στέκια με τα παχυντικά πλην πεντανόστιμα σνακς και γλυκά και τους αλλάζω τον αδόξαστο!
Η εφαρμογή με βοηθάει γιατί συνειδητοποιώ τι τρώω από άποψη θερμίδων αλλά και διατροφικής αξίας και πιστέψτε με θα εκπλαγείτε με το πόσες άχρηστες θερμίδες παίρνουμε τρώγοντας ακατάπαυστα ότι βρεθεί μπροστά μας.
Το πρόβλημα είναι πως έχει υπολογίσει πως χρειάζεται να τρώω 1700 θερμίδες την ημέρα και μου φαίνονται πολύ λίγες. Μια φορά την εβδομάδα έχω θεσπίσει ένα cheat meal όπου κοινώς για ένα γεύμα την εβδομάδα του δίνω και καταλαβαίνει αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή εγώ λιώνω στην πείνα και καμία φορά ενδίδω και χτυπάω κανένα σάντουιτς ξεγυρισμένο με όλα μέσα! Χαχα. Το αντίδοτο όμως στις λιγούρες είναι τα σνακ με λίγες θερμίδες. Αγγούρι, γιαούρτι, μαρούλι, ασπράδια αυγών και πάει λέγοντας.
Ξέρω ότι η ψυχολογία μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πρόσληψη τροφής, ειδικά όταν έχεις προϊστορία με περιττά κιλά, όπως εγώ. Το λέω γιατί ψάχνω με ψυχίατρο τις αιτίες της παχυσαρκίας μου σε περίπτωση που κάποιος το αναφέρει. Σε Διατροφολόγο δεν θέλω να πάω γιατί αυτό απαιτεί να τρώω τα στάνταρ πράγματα που γράφουν στα προγράμματα που σου δίνουν τα οποία όμως θα πρέπει να ετοιμάζω ο ίδιος καθώς η μητέρα μου έχει παρουσιάσει ανοϊκή συνδρομή και δεν μπορεί να μαγειρέψει όπως μαγείρευε ώστε να εχώ στάνταρ ότι λέει το χαρτί στο τραπέζι. (Αυτή της η ασθένεια είναι ένας από τους λόγους που να σπρώχνουν στην συναισθηματική υπερφαγία). Οπότε το παλεύω μόνος με εφαρμογή γιατί έτσι μπορώ να τρώω κυριολεκτικά τα πάντα αρκεί να μην ξεφεύγω στις θερμίδες. Μου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία και δεν έχω την πίεση του προγράμματος.
Κανένας με παρόμοια εμπειρία? Κάποια συμβουλή?