'εχασα τον μπαμπά μου :(

οτι και να σας πv ειναι λιγο! πριν 1 μηνα έφυγε ο μπαμπας μου απο την ζωή! έφυγε όμως νέος πολύ ξαφνικά μόνος του στον ύπνο του! ήμουν η αδιναμία του και όπως καταλαβαίνετε μου είναι πολύ σκρηρό για να δεχτώ την απώλεια του! εγώ όμως δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτόν .ήταν το στήτιγμα της οικογένειας! δεν μαλώναμε ποτέ .ούτε με την μαμα μου μάλωνε είμασταν όλοι τόσο αγαπημένοι ..και τώρα τι? που είναι ? γιατι να φύγει τόσο νωρίς? γιατι να μην τον προλάβουμε? γιατί γιατί γιατί .πάντα θα υπάρχουν μέσα μου όλα αυτά τα γιατί .διότι έφυγε νωρίς και χωρίς δείγμα αρρώστιας! ξαφνικά.ίσως αυτό να είναι που με κάνει να πονάω το ότι μου ήρθε απο εκεί που δεν το περίμενα .χαίρομαι όμως που δεν ταλαιπωρήθηκε έζησε την ζωούλα του όπως την ήθελε δεν στερίθηκε κάτι ,έφυγε στο αγαπημένο του μέρος και έφυγε απο την ζωή στον ύπνο του δεν ένιωσε τον πόνο ! δεν ξέρω τί άλλο να πώ μου λείπει πάρα πολύ και τρελένομαι όταν σκεφτομαι ότι δεν θα ξαναπώ την λέξη μπαμπά , μπαμπά σ'αγαπάω..:(

Quote:

---

Originally Posted by amelie12

οτι και να σας πv ειναι λιγο! πριν 1 μηνα έφυγε ο μπαμπας μου απο την ζωή! έφυγε όμως νέος πολύ ξαφνικά μόνος του στον ύπνο του! ήμουν η αδιναμία του και όπως καταλαβαίνετε μου είναι πολύ σκρηρό για να δεχτώ την απώλεια του! εγώ όμως δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτόν .ήταν το στήτιγμα της οικογένειας! δεν μαλώναμε ποτέ .ούτε με την μαμα μου μάλωνε είμασταν όλοι τόσο αγαπημένοι ..και τώρα τι? που είναι ? γιατι να φύγει τόσο νωρίς? γιατι να μην τον προλάβουμε? γιατί γιατί γιατί .πάντα θα υπάρχουν μέσα μου όλα αυτά τα γιατί .διότι έφυγε νωρίς και χωρίς δείγμα αρρώστιας! ξαφνικά.ίσως αυτό να είναι που με κάνει να πονάω το ότι μου ήρθε απο εκεί που δεν το περίμενα .χαίρομαι όμως που δεν ταλαιπωρήθηκε έζησε την ζωούλα του όπως την ήθελε δεν στερίθηκε κάτι ,έφυγε στο αγαπημένο του μέρος και έφυγε απο την ζωή στον ύπνο του δεν ένιωσε τον πόνο ! δεν ξέρω τί άλλο να πώ μου λείπει πάρα πολύ και τρελένομαι όταν σκεφτομαι ότι δεν θα ξαναπώ την λέξη μπαμπά , μπαμπά σ'αγαπάω..:(

---

Amelie12, έχω να σου πω ότι πραγματικά είναι ζοφερό να χάνεις κάτι που πραγματικά αγαπάς στη ζωή σου, αλλά δυστυχώς "έτσι είναι η ζωή" λέμε, όχι "έτσι είναι ο θάνατος".
Να δεις που λίγο λίγο θα μαζέψεις τα κουράγια σου και θα βρεις τη δύναμη μέσα από το πένθος σου να γίνεις ένας διαφορετικός άνθρωπος, πιο ώριμος ποιο ήρεμος πιο συγκαταβατικός, πιο ανθρώπινος και όλα αυτά θα είναι η προίκα του πατέρα σου για σένα. Το πένθος διδάσκει στον άνθρωπο. Θα πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και θα νιώσεις πιο δυνατή κι από πριν. Και θα θυμάσαι ότι όλα αυτά τα πήρες εξαιτίας του πατέρα σου. Καλό του ταξίδι σε κείνον και καλή δύναμη σε σένα.

σε ευχαριστώ πάρα πολύ ..τι να πώ μακάρι να είναι έτσι όπως μου τα λές γιατί πραγματικά την χρειάζομαι την δύναμη!

και έκανα κάποια έρευνα, αλλά και να το συζητήσετε με μερικούς από τους φίλους μου και μετά από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε τα αποτέλεσμα δεν υπάρχει δυνατότητα να αλλάξουμε κάποιο τρόπο εργασίας με αυτή την κατάσταση είναι τάξεις, δεν θα πρέπει να δοκιμάσετε ένα άλλο από ό, τι νομίζω ότι αυτό είναι ένα καλό σχέδιο

Quote:

---

Originally Posted by amelie12

σε ευχαριστώ πάρα πολύ ..τι να πώ μακάρι να είναι έτσι όπως μου τα λές γιατί πραγματικά την χρειάζομαι την δύναμη!

---

Καλημερα Αμελι.... κ γω εχασα τν πατερα μου, στα 52 του, τν ωρα που επαιζε με τν αδελφο μου...... ετσι απαλα.... ανακοπη.
αυτα τα αποτομα δυστυχως ειναι λιγο δυσκολο να τα δεχτουμε! θα μικραινει ο πονος καλη μου με το καιρο, αλλα δν σου κρυβω οττι θα μεγαλωνει ενα κενο! εμας κοντευει 10 χρονια τωρα... αλλα ακομα εννοειτε οτι μας λειπει! συνεχιζουμε ομως τη ζωη μας ,για να νιωθει περηφανος για μας εδω....
θα περασεις ολα τα σταδια του πενθους κ σιγα σιγα θα αρχισεις να συνηδητοποιεις τι εχει συμβει. κανε κουραγιο για να δινεις δυναμη στν οικογενεια σου!
καλη δυναμη φιλη μου!!! δν θα ειναι παντα ετσι!!!