http://www.youtube.com/watch?v=Cg1x1P9-VmQ
Printable View
Νομίζω πως έχει ξαναμπεί το βίντεο εδώ. Κοίτα.. Έχω την εντύπωση πως γενικά πολλοί ψυχίατροι έχουν την τάση να χορηγούν πολύ εύκολα φάρμακα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις έχουν μικρή ή και καθόλου αποτελεσματικότητα + πιθανές παρενέργειες. Αλλά αυτό το βίντεο είναι αναξιόπιστο, ακριβώς επειδή οι δημιουργοί του είναι αναξιόπιστοι. Έχει λινκ για τη σελίδα της "Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα" (Citizens Commission on Human Rights). Αυτός ο οργανισμός είναι δημιουργημένος από σαϊεντολόγους. Λένε 1-2 σωστά πράγματα μαζί με πολλές ηλιθιότητες και υπερβολές για να ψαρέψουν πελάτες-πιστούς.
Νομιζω κι'εγω οτι πρεπει να φιλτραρουμε τετοια videos και να κραταει ο καθενας αυτα που νομιζει οτι ειναι σωστα (αν νομιζει οτι υπαρχουν σωστα).
Μπορει καποιος να θεωρει πως υπαρχουν μια-δυο αληθειες και δεκα ψεματα.
Μπορει καποιος να θεωρει οτι ολα ειναι ψεματα.
Μπορει καποιος να θεωρει ως αληθεια, οτιδηποτε αναφερουν οι συγκεκριμενοι δημιουργοι.
Ολα εξαρτωνται απο την κριτικη ικανοτητα του καθενος και απο τον τροπο που αντιλαμβανεται τα πραγματα...
Μια άλλη πονεμένη αλήθεια είναι ότι,
καμιά ουσία δεν λείπει απ' τον εγκέφαλο. Ακόμα δηλ. και τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών, επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες!
Μ' άλλα λόγια, για όλα σχεδόν τα ψυχολογικά προβλήματα, ψάχνουμε τις αιτίες, προκειμένου αυτά ν' αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.
Αυτό σημαίνει, ότι ένας ψυχίατρος, που είναι και λειτουργός, θα πρέπει να εξηγεί στον ασθενή, ότι τα φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν
τα αίτια των προβλημάτων, αλλά προσωρινά ανακουφίζουν τα όποια συμπτώματα και εκτός απ' τις παρενέργειές τους, η χρήση τους,
μπορεί έτσι και να συνεχίζεται εφ' όρου ζωής.. γιατί το πλέον σίγουρο είναι, ότι μ' ένα έντονο στρες, τα συμπτώματα ξαναεπανέρχονται..
Μόνο, που τα συμπτώματα δεν είναι το κυρίως πρόβλημα.. Μετά ας σκεφτούμε, ότι τα ψυχοφάρμακα μπορεί να προκαλέσουν π.χ. ακόμα
και τερατογενέσεις! Ζητάμε δυστυχώς άμεσες λύσεις, που εκτός απ' το μεγάλο κόστος τους.. και στην υγεία, δεν έχουν τελικά διάρκεια..
Συμφωνω, Μαρκελα! Και συμπληρωνω οτι πολλες φορες η οδυνη, σωματικη ή ψυχικη, ειναι αναποφευκτη αν θελουμε αληθινη κι οριστικη λυτρωση.Οι πιο πολλοι αρνουνται σθεναρα να το δεχτουν αυτο, ιδιως στις χωρες που εχουν συνηθισει καθε ειδους ευκολιες και τυποποιησεις.Υπαρχει μια εμμονη με τρια στοιχεια:το γρηγορο, το ευκολο και το σιγουρο.Ενω συνηθως τιποτα απο αυτα δεν εχει ουσιαστικη ωφελεια.Οταν υπαρχει μια ψυχικη επιπλοκη, αυτο ειναι ενας συναγερμος οτι κατι πρεπει να αλλαξουμε στη νοοτροπια και συμπεριφορα μας.Συνηθως οι ανθρωποι θελουν να απενεργοποιησουν το συναγερμο αυτο, μονο και μονο για να μην τους ενοχλει.Γιατι δεν ειναι διατεθειμενοι για τη διαλυση, συνολικη ή μερικη, οσων ειχαν ως βαση, και την αναδομηση τους.Δεν δεχονται τοσο η αιτια οσο και η λυση να ειναι κατι διαφορετικο απο αυτο που πιστευουν.Και φυσικα, οπως αναφερεις, ο ψυχιατρος ειναι και λειτουργος, αλλα πολλοι ψυχιατροι μονο ετσι που δεν το βλεπουν...
Ξέρεις, δεν είν' απαραίτητο πάντα να πονάμε για να μαθαίνουμε, θα μπορούσαμε να μάθουμε και χωρίς να χρειάζεται να δοκιμαζόμαστε τόσο σκληρά πολλές φορές..
Εξάλλου κι η πρόληψη είναι το α και το ω σχεδόν για κάθε ασθένεια! Και κάθε πόνος και κάθε σύμπτωμα, είναι περισσότερο ένδειξη άγνοιας, ότι το σώμα μας
πλέον ξεπέρασε τις αντοχές του! Το πρόβλημα υγείας, προϋπήρχε και σίγουρα πριν την εκδήλωση συμπτωμάτων, το ανοσοποιητικό είν' αυτό, που υποχώρησε.
Κάπου είχα διαβάσει, ότι θάρθει εποχή, που θα ντρεπόμαστε να λέμε ότι είμαστε άρρωστοι, γιατί θάχουμε επίγνωση, ότι η αρρώστια είναι αποκλειστική μας ευθύνη!