παιδιά γειά σας!Είναι μία μικρή αχτίδα ελπίδας το ότι ανακάλυψα αυτή την σελίδα.Η ιστορία μου αρχίζει το 2000.Σήμερα είμαι στα 29.Ας γυρίσω όμως πίσω όταν άρχισαν όλα.....Ημουν ένα κορίτσι 24 χρόνων που είχε φαινομενικά μία καλή και φυσιολογική ζωή.το 2000 βρισκόμουν στο τελευταίο έτος της σχολής μου και χρώσταγα κάποια μαθήματα για την ακρίβεια τα τελευταία 12!Είχα μία σχέση και λιγοστόυς φίλους γιατί ποτέ δέν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική.Πάντα είχα φοβερό άγχος και μελαγχολική διάθεση ,από μικρό παιδί .Παρ\'ολα αυτά κατάφερα μέχρι τα 24 μου να αντιμετωπίσω κάποιες δύσκολες καταστάσεις.Οταν ήμουν 16 πέθανε ένα πολύ κοντινό μου άτομο και ένα χρόνο αργότερα έμαθα ότι έχω μία ετεροθαλή αδερφή που δέν είχα γνωρίσει ποτέ και την τραγική ιστορία της μαμάς μου που έμεινε εγκύος στα 19 και λόγω φτώχιας αναγκάστηκε να δώσει για ιυοθεσία το μωρό της(την αδερφή μου).Αυτά τα γεγονότα με έκαναν ακόμα πιό αγχωτική και μελαγχολική και αντικοινωνική , με παράξενη συμπεριφορά στο σχολείο...Πέρασα στο πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη και οι γόνείς μου σφύχτηκαν οικονομικά και με έστειλαν να σπουδάσω...πέρασα άσχημη φοιτητική ζωή.Από το άγχος , τον πανικό ,την αγοραφοβία και όλα όσα συνοδεύουν αυτές τις καταστάσεις καντάντησα να μήν πηγαίνω στη σχολή και να ζω απομονωμένη από τα παιδιά της ηλικίας μου. κατάφερνα όμως μέχρι το 2000 να πηγαίνω στις εξετάσεις και να περνάω μαθήματα ,ενω είχα και 2,3 φίλους από τη σχολή που πάντα αναρωτιότουσαν γιατί είμαι τόσο αγχωτική.Ηθελα πολύ αυτό το πτυχίο για να αισθανθω καλύτερα με τον εαυτό μου,όμως στα τελευταία μαθήματα σταμάτησα να ελέγχω το άγχος μου!όλα τελείωσαν....Κατέληξα σε ψυχίατρο ξέκινησα φάρμακα και προσπαθούσα να διαβάσω μάταια όμως ,το άγχος , ο φόβος και η κατάθλιψη με τσάκισαν τελείως ....χώρισα με τον φίλο μου και όλα πήγαιναν χάλια....Τα τελευταία λοιπόν 5 χρόνια παλέυω με αυτές τις καταστάσεις.Εχω περάσει ΜΟΝΟ 3 μαθήματα στη σχολή γιατί δέν αντέχω τη πίεση των εξετάσεων και ντρέπομαι να πηγαίνω εκεί γιατί αισθάνομαι μεγάλη στην ηλικία...Εργάστηκα για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά σταμάτησα για να αφοσιωθώ στη θεραπεία μου και στό διάβασμα.Τίποτα όμως δέν άλλαξε.Είμαι 29 χρονών γαιδούρα και δέν μπορώ να φτιάξω τη ζωή μου.Θέλω να πάω στη σχολή για να βγώ από αυτό το παλιοσπίτι αλλά ντρέπομαι για την ηλικία μου(παρότι μικροδείχνω πάρα πολύ)θέλω να δουλέψω αλλά αισθάνομαι άχρηστη χωρίς εφόδια για την αγορά εργασίας.Αν έπερνα αυτό το ******** πτυχίο θα αισθανόμουν ότι κάτι έκανα κι εγώ σωστό στη ζωή μου και θα είχα και κάποιο εφόδιο!Εχω κάνει 2 απόπειρες αυτόκτονίας γιατί δέν θέλω να ταλαιπωρώ άλλο την οικογένειά μου αλλά είμαι εφτάψυχη(εξού και το gatoula).Εδώ και 1 χρόνο θέλω να κάνω κάτι δραστικό να φτιάξω τη ζωή μου και δέν έχω ξανασκεφτεί να πεθάνω!Ευτυχώς!αισθάνομαι όμως τόσο κουρασμένη σαν 80 χρονών!Βλέπω γνωστους και φίλους να προοδεύουν και να φτάχνουν τη ζωή τους και εγώ είμαι στάσιμη και θύμα στα σχόλια του καθενός που δεν ξέρει πόσο φρικτό είναι αυτό που περνάω....Ελπίζω να μή σας κούρασα και εύχομαι όλοι να είστε καλά και να με δεχθείτε στη παρέα σας κι ας είμαι τόσο αποτηχυμένη...