Μετεγχειριτικο Σοκ - Φοβος
Σας καλησπεριζω με λενε Μιχαλη και ειμαι 24ων ετων. Πριν 3ς μηνες εκανα για πρωτη φορα επεμβαση ολικης ναρκωσης η οποια ηταν μια απλη διορθωση σε διαφραγμα - κογχες. Η επεμβαση αυτη φυσιολογικα απαιτουσε την παραμονη μου στο νοσοκομειο για ενα βραδυ μετεπειτα..και εκει ειναι που ξεκινησαν ολα οσα περναω σημερα.
Εκεινο το βραδυ λοιπον η μυτη μου ηταν κλειστη με βαμβακια στα ρουθουνια και ενιωσα για πρωτη φορα να πανικοβαλλομαι εντονα επειδη ειχα ενα αισθημα δυσποιας παρολο που το λογικο ηταν απλα να αναπνεω απο το στομα κ να νιωθω ενταξει με αυτο. Ομως αντι να ηρεμησω αρχισα να κανω βολτες στον διαδρομο του νοσοκομειου μες την νυχτα και να ζηταω απο την νοσοκομα να κανει ο,τι ειναι δυνατον για να μπορεσω να αναπνευσω απο την μυτη μεχρι κ σε βαθμο που σκεφτηκα να αφαιρεσω μονος μου οτι μου εκλεινε την αναπνοη απο εκει. Σαφως εκεινη μου ειπε να ηρεμησω με ενα ηρεμιστικο και να ξαπλωσω..πραγμα που ποτε δεν καταφερα οπως επισης αρνηθηκα το ηρεμιστικο..περασαν 3ς μηνες απο τοτε με δουλεια το καλοκαιρι και ολα να κυλουν σε απολυτα φυσιολογικους ρυθμους.. να σημειωσω εδω οτι ειμαι απο τα ατομα τα οποια επειδη δεν εχουν καταφερει να βρουν σταθερη δουλεια μενουν ξυπνια στο νετ ολη νυχτα και προτιμουν να κοιμουνται οταν ξημερωσει μεχρι το μεσημερι..και αυτο το εχω κανει για μεγαλο διαστημα στην ζωη μου σε συνδιασμο με πολλα λιτρα παγωμενα τσαι για συντροφια (τεεινη-πειραζει στα νευρα). Πριν απο 2 εβδομαδες και κρατωντας παντα το ιδιο lifestyle οπως εβλεπα ταινια ενιωσα μια τρομερη δυσφορια και ηθελα αμμεσα να βγω στο μπαλκονι γιατι ενιωθα οτι ο αερας που παιρνω δεν ειναι αρκετος αρα ενα εντονο αισθημα δυσπνοιας..επισης πολλοι παλμοι,φοβος,στεγνο στομα κ.ο.κ..μετα απο λιγο ηρεμησα και ολα καλα για εκεινο το γεγονος..ομως απο τοτε μεχρι σημερα εχει αλλαξει ολη η ζωη μου..εχω παει 2 φορες για εξετασεις σε πνευμονες κ μυτη ηδη γνωριζοντας οτι δεν θα μου βρουν κατι..εχω παθει και αλλες διαταραχες πανικου με τα ιδια συμπτωματα και ενω εχω ψαξει πολυ στο ιντερνετ για λυσεις και εχω αλλαξει τον τροπο ζωης μου ακομα τα βραδια φοβαμαι οταν πεφτω στο κρεβατι και δεν κοιμαμαι καλα..σκεφτομαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ κατι που ολοι μας κανουμε πολυ μηχανικα το οποιο ειναι το ποσο αναπνεω,εαν αναπνεω καλα,εαν εχει κλεισει εστω κ λιγο η μυτη μου και την φυσαω συνεχεια..ειναι μια εμμονη ιδεα στο κεφαλι μου που δεν με αφηνει να ηρεμησω και να χαρω την ζωη μου οπως παλια ενω σαφως ηδη γνωριζω ολα τα λογικα και τα σκεφτομαι συχνα αλλα..