ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ? :confused:
Printable View
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ? :confused:
παρόν....πρώτος και καλύτερός...
δευτερη.............. χαχαχα
έλα να μαζευόμαστε
πάντα και παντού
oxi den piga mono se psuxologo pigainw alla kserw ta symptwmata kai exw katalavei oti auto einai to provlima mou pws kseperniete vre paidia den thelw na arxisw ta farmaka pisteuw tha uparxei allos tropos
οι περισσοτεροι μη σου πω...
αν δεν αρχισεις τα φαρμακα, ξεκινα ψυχοθεραπεια.
Εχει αποτελεσμα.
Εγώ διαγνώστηκα το 2003 και 2006 με κατάθλιψη και φέτος με μικτή αγχώδη και καταθλιπτική διαταραχή. Πήγα σε άλλο γιατρό γιατί ο προηγούμενος βγήκε στην σύνταξη:p. Ο νυν γιατρούλης μου είπε ότι το γενικευμένο άγχος φέρνει την κατάθλιψη. Και λαμβάνω αγωγή πάλι, για τρίτη φορά, αναμένοντας το θαύμα....Κάθε φορά πάντως είναι εξίσου δύσκολη δυστυχώς. Οι ομοιοπαθούντες τι συμπτώματα έχετε και πώς τα αντιμετωπίζετε? Επίσης θαραπεύτηκε κάποιος οριστικά? Ψυχοθεραπεία δεν έχω κάνει ποτέ. Υπάρχει κάπου που να γίνεται κρατικά, γιατί τα οικονομικά μου είναι πολύ περιορισμένα?
oxi den mou exei pei ti exw tha eprepe?
δηλαδη θα παιρνεις φαρμακα εφ ορου ζωης??? ρωτα, γιατι εχω την εντυπωση οτι μονο με φαρμακα ειναι σαν να κανεις "παθητικη γυμναστικη"!!! χωρις ψυχοθεραπεια:confused:???
εγω ειμαι πλεον καλα... δν πεταω, αλλα ειμαι χωρις αγωγη 2 χρονια σχεδον... αλλα χωρις ψυχολογο δν θα ειχα καταφερει κατι (νομιζω!!!)!!!
Happy, κάθε άλλο, δεν έχω πρόθεση να παίρνω φάρμακα όλη μου τη ζωή. Εξάλλου αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος. Ότι θα τρελαθώ εντέλει, φάρμακα για πάντα, αδυναμία δημιουργίας οικογένειας και "φυσιολογικής" ζωής κλπ. Κι ο φόβος μεγαλώνει, γίνεται τρόμος και τα γνωστά. Για όποιον το'χει περάσει, ξέρει πώς είναι. Τις προηγούμενες φορές ήμουν εκτός φαρμάκων για μεγάλα χρονικά διαστήματα (2 χρόνια και 5 περίπου χρόνια). Δυστυχώς όμως κάθε φορά υποτροπιάζω. Μετά την τελευταία φορά είχα πειστεί ότι δεν πρόκειται να το ξαναπάθω.Η πραγματικότητα όμως μ'έφερε πίσω. Τα φάρμακα δυστυχώς χρειάζονται, τουλάχιστον στην περίπτωσή μου, για να μπορώ να λειτουργώ κάπως στην καθημερινότητα, μέχρι τα συμπτώματα να απαλυθούν. Αυτή την φορά θα το ψάξω και για ψυχοθεραπεία. Απλά δεν ξέρω που να απευθυνθώ. Εσύ τί είδους έκανες? Βοηθήθηκες σημαντικά να φανταστώ? Κάνω υπομονή και ελπίζω κι αυτή η φορά να έχει αίσιο τέλος...
happy days sou steila proswpiko minima