δεν ξερω καν γιατι γραφω εδω
Γεια σας. Σημερα ανακαλυψα οτι ειμαι εγκυος. 20 χρονων και εγκυος. Τα συναισθηματα αναμεικτα. Πανικος, επειδη ηταν κατι που δεν ηθελα (ενα παιδι δεν εχει θεση στην ζωη μου), λυπη επειδη νιωθω οτι στεναχωρησα παλι την μαμα μου, απογοητευση για τις επιλογες μου και την ανευθυνη συμπεριφορα μου, αλλα και ανακουφηση επειδη ολοι προσπαθησαν να με καθυσηχασουν και με παρηγορουσαν μιας και ειχα τρομαξει. Δεν ξερω καν γιατι γραφω εδω. Ισως γιατι ψαχνω ενα μερος ανωνυμα να ''πω τον πονο μου''. Δεν με ενδιαφερει αυτο το πραγμα που ειναι μεσα μου. Μια μαζα κυτταρων και αιματος. Απλα φοβαμαι τις ψυχολογικες συνεπειες που θα εχει αυτο για την μαμα μου. Εκεινη μου λεει να ειμαι ηρεμη και οτι συμβαινουν αυτα και οτι θα το ξεπερασουμε μαζι. Αλλα εγω θελω να πεθανω. Οσο σκεφτομαι οτι τα λεφτα που θα δοσουμε για την εκτρωση θα μπορουσα να τα διαθεσω για να της παρω ενα δωρο, τρελαινομαι. Μισω τον εαυτο μου.