τοσα ψεματα..

Θελω να μοιραστω την ιστορια μου με την ελπιδα οτι θα νιωσω καλυτερα απλα μιλωντας..Σχεση 3,5 ετων,με αντρα νεοτερο και παντα με την αποσταση να μας χωριζει.Ακουγεται ανεδαφικο το πως διατηρηθηκε για τοσο μεγαλο διαστημα υπο αυτες τις συνθηκες και ομως ηταν τετοιο το παθος,απο μεριας μου τουλαχιστον..Ατομο χειριστικο,πολλες φορες βιαιο λεκτικα,πολυ ζηλοφθονο απεναντι μου και ταυτοχρονα πολυ συναισθηματικο,πολυ τρυφερο με βομβαρδιζε συνεχως με λογια αγαπης.Σαν να λεμε 2 σε 1.
Λογω της ζηλιας που εδειχνε αλλα και ασφαλως λογω συνθηκων τα ορια της σχεσης ηταν ξεκαθαρα οσον αφορα τριτους ανθρωπους.Δεν ηταν ελευθερη σχεση,μονο για το σεξ και αυτο ηταν συμφωνημενο και απο τους 2.
Μαλλον ημουν αρκετα τυφλη ωστε να ανγοω μικρα σημαδια που εδειχνε.Η ισως πολυ ερωτευμενη για να τα παραδεχτω.
Οταν στη τελευταια μας συναντηση εγινε φανερο οτι υπαρχει κατι αλλο στη ζωη του εκλαιγε σαν μωρο και ελεγε οτι προκειται για μια ανοησια.Μετα ειπε πρεπει να χωρισουμε για να προχωρησει στη ζωη του.Και μετα πηγα να κανω εξετασεις και βρεθηκα με αφροδισιο νοσημα..Δεν του ξαναμιλησα..Τα συναισθηματα μου ειναι τοσο εντονα που με τρομαζουν.Σταματησα να κοιμαμαι.Πινω καθε βραδι και πολυ.Εχω ενοχες και θυμο.Αναρωτιεμαι γιατι τοσα ψεματα?Του εχω φερθει με ειλικρινεια,του εχω σταθει σε τοσες φασεις στη ζωη του,τον ειχα παντα σε προτεραιοτητα στη ζωη μου.
Εχω μπλοκαρει σωματικα και συναισθηματικα..Δεν μπορω να συγχωρησω τον εαυτο μου για την τοση επιπολαιοτητα για τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα..Να σας πω επισης οτι μου ανακοινωσε οτι βλεπει ηδη μια αλλη κοπελα για την οποια νιωθει ομορφα.Μα ειναι ποτε δυνατον?Συγνωμη αν τα λεω μπερδεμενα αλλα νιωθω χαλια..
Καμια ιδεα για το πως θα συνελθω οσο το δυνατον πιο συντομα?Εχουν περασει ηδη 15 μερες και καθε μερα νιωθω ολο και πιο ασχημα..

Αγαπητή forgiveness βεβαίως και να συγχωρήσεις τον εαυτό σου και να κρατήσεις τα καλά στοιχεία από τη σχέση σας, χρησιμοποιώντας όσα έμαθες για την επόμενη. Είναι πολύ συνηθισμένο να παραβλέπουμε τα \'μικρά σημάδια\' που δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά λόγω πάθους και έρωτα, πόσο μάλλον όταν υπάρχει απόσταση που μας κάνει να γεμίζουμε τα κενά με αυτό που θέλουμε να πιστεύουμε.

Αλήθεια ποιες είναι οι ηλικίες σας και τι εννοείς απόσταση? Ποια ήταν η μορφή της σχέση σας σε καθημερινή βάση? Ξέρεις, οι συμφωνίες και τα όρια γίνονται εύκολα στα λόγια, όπως πολύ εύκολα λέγονται και τα ερωτόλογα.

να μη νιωθεις ενοχη, δεν υπαρχει λογος. αφου τον αγαπουσες ειναι λογικο να παρεβλεψες καποια σημαδια, εσυ ησουν ενταξει (απ αυτα που περιγραφεις), αυτος δεν ηταν. πρεπει να το ξεπερασεις. ομως δε μας λες ποσο χρονων εισαι, εχει σημασια αυτο. Επισης αν θες μας λες και αν το αφροδισιο το κολλησες απ αυτον κι αν ειναι σοβαρο. Αμα το κολλησες απ αυτον πρεπει να ναι ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ο τυπος.

Λοιπον να σας πω.Ειμαι 40 χρονων και αυτος ειναι νεωτερος κατα 10 χρονια.Και το αφροδισιο φυσικα το κολλησα απο εκεινον γιατι εννοειται οτι ουδεποτε ειχα σεξουαλικες επαφες με αλλον.Και ξερετε πιο ειναι το θεμα?Οτι προσπαθησε να το υποβιβασει,οτι δεν ειναι και τοσο σημαντικο,ηταν μια στιγμιαια φαση κλπ και οτι στην τελικη θεραπευεται ευκολα κ γιατι το κανω τοσο μεγαλο ζητημα..
Η φυση της σχεσης ηταν οσο κοντινη μπορει να ειναι ζωντας 2 ανθρωποι σε διαφορετικες πολεις.Ολη μερα στα τηλεφωνα και φυσικη επαφη καθε 15 μερες.
Το ζητημα το δικο μου ειναι πως μπορεσα και υπηρξα τοσο ηλιθια για τοσο διαστημα..Δεν το επεδιωξα να κανω σχεση με καποιον νεοτερο ετυχε ειχαμε χημεια απο την αρχη της γνωριμιας μας τον ερωτευτηκα τον αντιμετωπισα ως ισο..
Ξαφνικα δεν μπορω να δω τον εαυτο μου στον καθρεφτη..Ντρεπομαι που υπηρξα τοσο μεγαλο θυμα..

Αγαπητή μου δυστηχώς οισσχέσεις από απόσταση πρέπει να είανι πολύ δυνατές για να κρατήσουν.Λίγο ευάλωτος να είναι ο αλλός και λίγο προβληματική να είναι η σχέση τέλος αυτό ήταν .μην στεναχωριέσαι καθόλου καλή μου.Δεν αξίχζει κανένας άντρας να σς κάνει να χαλάσεις τη ζαχαρένια σου.Σε όλους μας έχει τύχει να την ¨πατήσουμε έστω μία φορά στη ζωή μας .Αυτά συμβαίνουν πάντα και παντού.Εσυ έδωσες σε αυτή τη σχέση ότι μπορούσε ,τώρα αν αυτός δεν το εκτίμησε προβλημα του.Η ζωή γλυκιά μου είνα πολύ μικρή να ασχολείσαι με την μαλακία κάποιου.Τον εαυτό σου να κοιτάξεις από δω και πέρα και κάνε πράγματα για σένα.Η ζωή ξαναρχίζει μόνο για σένα από δω και πέρα.Την υγεία σου να χεις που είανι το σημαντικότερο και όλα τα \'αλλα φτιάχνοιυν...

Quote:

---

Originally posted by forgiveness
Το ζητημα το δικο μου ειναι πως μπορεσα και υπηρξα τοσο ηλιθια για τοσο διαστημα..Δεν το επεδιωξα να κανω σχεση με καποιον νεοτερο ετυχε ειχαμε χημεια απο την αρχη της γνωριμιας μας τον ερωτευτηκα τον αντιμετωπισα ως ισο..

---

Η σκέψη μου για το συγκεκριμένο κομμάτι:
Καμμία σημασία δεν έχει το αν ήταν μικρότερος. Ένας άνδρας 30 ετών δεν είναι μωρό (αντικειμενικά πάντα). Το αν έχει κάποια στραβά ως άτομο, αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία.

Επίσης, δεν είναι ηλίθιος κάποιος που ερωτεύεται. Είναι γνωστό ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι, βλέπουμε (ή δεν βλέπουμε) κάποια πράγματα \"επιλεκτικά\" και έτσι όπως θα τα θέλαμε, μέσα από το πρίσμα του έρωτα.

:)

Ανεφερα την διαφορα ηλικιας γιατι ηταν ενα απο τα επιχειρηματα του.Οτι ενας αντρας σε αυτην την ηλικια υποκυπτει πιο ευκολα σε εναν πειρασμο και τις γνωστες μπουρδες.Και ηλιθια νιωθω γιατι εχω ανεχτει ζηλιες και υστεριες επι 3,5 χρονια μη καταλαβαινοντας οτι προφανως η ζηλια ηταν το καλυμα των δικων του ενοχων ισως..
Ειλικρινα απορω με τον εαυτο μου γιατι ανεχτηκα τοσα στο ονομα του ερωτα.Ολο αυτο το ειχα πλασει στο μυαλο μου και πολυ λιγη σχεση ειχε με την πραγματικοτητα.Και τωρα εχω προσγειωθει παρα πολυ ανωμαλα και δεν ξερω τι να κανω.

αχου το αθωο μωρο που τον αποπλανησες:P
εμενα με εκνευρισε παντως το σχολιο οτι αντιμετωπιζεται ευκολα αυτο που σου μετεδωσε αν μη τι αλλο δειχνει ανευθυνοτητα απιστευτη για την ηλικια του
ξεχνα τον δεν αξιζει ν ασχολεισαι με το ατομο του

Πάντως σίγουρα αυτό που ΔΕΝ χρειάζεται να κάνεις είναι να μαστιγώνεις τον εαυτό σου και να τον φορτώνεις ενοχές!

...\"Ειλικρινα απορω με τον εαυτο μου γιατι ανεχτηκα τοσα στο ονομα του ερωτα.\" ...
Χε χε! Αν είχα ένα σεντ για κάθε άτομο στον πλανήτη που έχει πει ή έχει σκεφτεί έστω και μια φορά αυτό, θα ήμουν το πιο πλούσιο άτομο στον Γαλαξία μας!!!

Έλυσες το πρόβλημα υγείας; Μετά από αυτό, τέλος καλό, όλα καλά!!!

Θα τα πεις 5-6-7-8-10 φορές ακόμα στους φίλους σου και σε εμάς, θα τον βρίσεις ενδεχομένως, και μετά θα συνεχίσεις την πορεία σου.
Αλλα προσπάθησε να μην κατηγορείς τον εαυτό σου για κάτι. Εκεί είναι το κλειδί νομίζω!

Quote:

---

Originally posted by forgiveness
Ειλικρινα απορω με τον εαυτο μου γιατι ανεχτηκα τοσα στο ονομα του ερωτα.Ολο αυτο το ειχα πλασει στο μυαλο μου και πολυ λιγη σχεση ειχε με την πραγματικοτητα.Και τωρα εχω προσγειωθει παρα πολυ ανωμαλα και δεν ξερω τι να κανω.

---

Πετάχτηκες απότομα έξω από το παραμύθι...και απορείς πως δεν είχες καταλάβει τόσα χρόνια οτι ήταν παραμύθι...η αίσθηση αυτή μου είναι πολύ γνώριμη.

Κι αυτό θα περάσει...40 χρονών είσαι, φαντάζομαι δεν θα είναι η πρώτη ερωτική ιστορία που έχεις ζήσει. Σου ήρθαν όλα απότομα και με άσχημο τρόπο. Είναι φρέσκο ακόμη το γεγονός, πιστεύω ότι ύστερα από κάποιο διάστημα θα επανέλθεις. Κάνε την ενδοσκόπησή σου, βγες να διασκεδάσεις και θα βρεις την άκρη. Το βασικότερο απ\' όλα αυτή τη στιγμή είναι πιστεύω να αποκαταστήσεις τη σωματική σου υγεία. Η ψυχική υγεία χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αποκατασταθεί.

Το ζουμί της ιστορίας το λες μόνη σου \"όλο αυτό το είχα πλάσει στο μυαλό μου και πολύ λίγη σχέση είχε με την πραγματικότητα\". Η σχέση σας ήταν περισσότερο στο μυαλό σου παρά πραγματική. Όσο για τον...πειρασμό, δεν έφταιγε βέβαια ούτε το φύλο ούτε η ηλικία του, αλλά η απουσία πραγματικής σχέσης μεταξύ σας.

Για να παραμείνεις τόσο καιρό σε μια τέτοια κατάσταση, κάποιες ανάγκες σου ικανοποιούσες, ενδεχομένως συγκάλυπτες κάποιες ανασφάλειες, ψάξε μέσα σου να δεις τι θέλεις γενικά από μια σχέση. Βάλε κάποια κριτήρια στις νέες σου αναζητήσεις, π.χ. να μην υπάρχει απόσταση.

Δεν λέω βέβαια ότι αν μένατε στην ίδια πόλη θα είχατε ταιριάξει και τώρα θα ήσασταν μαζί. Ή ότι αν ήσασταν μαζί αυτό θα ήταν καλό για εσένα....με ένα χειριστικό και ζηλόφθονο άτομο. Να άλλο ένα κριτήριο για την επόμενη φορά!...:) Είναι πράγματι η ζήλεια, η προσπάθεια ελέγχου του συντρόφου και ο βομβαρδισμός με λόγια αγάπης ένδειξη ενδιαφέροντος, σταθερότητας και ειλικρίνειας? Το αφροδίσιο αποδεικνύει πολύ περισσότερα.

Αγαπητή forgiveness η κατάσταση είναι όντως δύσκολη.Αυτό που δεν δέχομαι με τίποτα είναι να βρίζεις τον εαυτό σου αποκαλώντας τον θύμα και ηλίθιο.Για κάτσε ρε συ,γιατί ηλίθια;Επειδή ερωτεύτηκες;Αυτό είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να σου τύχει.Κι επειδή το έζησες πολύ δυνατά,διότι γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι οι σχέσεις από απόσταση δένουν πολύ τους ανθρώπους,το ίδιο δυνατό είναι και το τέλος.Και δυστυχώς πάντα ο ένας πονάει πιο πολύ.
Τον άλλον τώρα,δεν θα τον κρίνω επειδή γνώρισε άλλη κοπέλα,αλλά επειδή πήγε με άλλη χωρίς προφυλάξεις με αποτέλεσμα να κολλήσεις κι εσύ ανεπιθύμητη νόσο.
Σ\'αυτά τα θέματα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές εμείς οι γυναίκες και όσο το δυνατόν περισσότερο να χρησιμοποιούμε προφυλάξεις γιατί οι άντρες είναι τελείως ανώριμοι(όχι όλοι) στο sex.Και δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε κανέναν άλλον παρά μόνο τις εξετάσεις αίματος!!!!!ʼρα η ευθύνη είναι κυρίως δική σου.Την πάτησες άσχημα στα 40 σου και κρίμα που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που μπορούν να παίζουν όχι μόνο με την ψυχολογία αλλά και με την υγεία των άλλων.
ʼφησέ τα όλα πίσω στο παρελθόν αγαπητή,να νιώθεις τυχερή που έζησες τον έρωτα τόσο δυνατά γιατί κάποιοι δεν θα το ζήσουν ποτέ.Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να χάσει άλλο χρόνο για ένα άτομο που δεν άξιζε αυτό που του έδωσες,την καρδιά σου!!!Πάρτη πίσω και φρόντισέ τη.Όλα μες στη ζωή είναι.Ο χρόνος τα γιατρέυει..!Ελπίζω να σε βοήθησα,φιλάκια!