ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ...

ΚΑΤΑ ΤΥΧΗ ΜΠΗΚΑ Σ\'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΗ Σ\'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΜΕΣΑ ΤΗΣ..ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΗΡΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΥΠΗΤΕΡΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ \"ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ\" ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ...
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝ..ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ...
ΧΑΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ..ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΛΗΓΩΝΟΜΑΙ...
ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΑΤΩΜΑ..
ΣΚΕΨΕΙΣ..ΣΚΕΨΕΙΣ..ΣΚΕΨΕΙΣ...� �ΛΑ ΕΝΑ ΚΟΥΒΑΡΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΩ ΤΗΝ ΑΚΡΗ..

ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙΣ, ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ.ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΤΕ, ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΟΥΝ, ΟΠΩς ΕΣΥ ΤΩΡΑ.ΝΑΙ, Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΔΗ Η ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΛΑΤΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΡΥΒΟΜΟΥΝ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΜΕ ΑΛΛΑΞΩ.ΑΛΛΑ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ?ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ, ΑΠΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ...ΑΙΣΘΑΝΕΣΑ� � ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΝΙΩΣΟΥΝ.ΚΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΣΧΗΜΑ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?

Και εμείς μια απο τα ίδια γλυκιά μου! Τώρα πάμε να ξεκολλήσουμε και να βγούμε απο το τρυπάκι που έχουμε μπει. Αυτά λέμε αυτές τις μέρες.

Αύριο είναι μια καινούρια μέρα...δηλαδή κάθε μέρα είναι και μια νέα ευκαιρία να ξαναρχίζουμε απο την αρχή! Η ευαισθησία μας είναι όντως μεγάλο ελάττωμα σε αυτούς τους καιρούς. Το να γίνουμε αναίσθητοι δεν είναι η λύση όμως, γιατί έτσι χάνουμε την ανθρωπιά μας και τότε όσοι μας πληγώνουν μας έχουν όντως κάνει πραγματικά κακό. Απλά προσέχουμε που δίνουμε την καρδούλα μας και όποιος δεν στέκεται αντάξιος της....ξουτ!

Εγώ προσωπικά έχω ένα δόγμα στη ζωή μου που προσπαθώ όσο μπορώ να το ακολουθώ. Επιτρέψτε μου να το μοιραστώ μαζί σας:

Δεν κάνω στους άλλους ότι δεν θέλω να μου κάνουνε, αλλά δεν επιτρέπω και στους άλλους να μου κάνουν ότι δεν θα έκανα εγώ σε αυτούς!

Και μια ταπεινή συμβουλή κούκλα μου...Μην σκέφτεσαι πάρα πολύ και μην υπεραναλύεις τα πράγματα γιατί ειλικρινά κάνει πάρα πολύ κακό αυτό. Εγώ κάποια στιγμή κόντεψα να τρελαθώ πραγματικά γιατί αναμασούσα και σκεφτόμουνα κάθε λίγο και λιγάκι τι μου έχουνε κάνει, γιατί μου το έκαναν, και τι αμαρτίες πληρώνω, και τι χάλια είναι ο κόσμος κλπ κλπ....Είναι σαν ναρκωτικό...όσο πιο πολύ σκεφτεσαι, τόσο πιο κουβάρι γίνεται το μυαλο σου. Και όχι οτι τώρα δεν συνεχίζω να μαζοχίζομαι και το έχω κόψει, αλλά ειλικρινά προσπαθώ να σταματήσω να σκέφτομαι τα πάντα τόσο μα τόσο πολύ γιατί στα 30 μου θα έχω πάθει χοντρή ζημιά αν όχι νωρίτερα!:mad: