ΥΠΟΤΡΟΠΗ

Γιατί ενώ κάπως βλέπουμε να ''τσουλάει'' το πράγμα με την κατάθλιψη ...και βλέπουμε να γινόμαστε ολοένα και καλύτερα...έχουμε μιά υποτροπή για να μας θυμίζει που ήμασταν;

Προφανέστατα και μιλάω για το γεγονός που συμβαίνει στη δική μου περίπτωση- περίσταση...

Υπομονή να έχουμε...άγνωστος ο μηχανισμός του σώματός μας....

Θεολογε , θελεις να πεις πως ακριβως βιωνεις την υποτροπη?

Eγω μερικες φορες εχω την αισθηση οτι δεν υποτροπιαζω κανονικα , αλλα ειμαι απλα πεσμενη για χ,ψ λογους και επειδη εχω αγχος μην ξαναπαθω καταθλιψη υποτροπιαζω. Κατι σαν αυθυποβολη δηλαδη.
Τουλαχιστον πλεον το διαχειριζομαι καλα. Κατι που με βοηθαει οταν συμβει αυτο ειναι να δινω ενα περιθωρειο σε εμενα , πχ θα μεινω δυο μερες στο σπιτι αλλα μετα θα συνεχιζω την ζωη μου κανονικα σαν να μην ειμαι πεσμενη.

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Βιώνω την υποτοπή ως εντονότατη μοναξιά, και ας είμαι με κόσμο- παρέα.Αισθάνομαι ότι δεν πρέπει να περιμένω το οτι,δήποτε απο κανένα. Ότι όλλοι είναι περαστικοί απ' τη ζωή μου και ότι μόνο εγώ είμαι ο σταθερός μέσα στην ''ιστορία μου.''Θεωρώ ότι δε μπορούν και δεν θέλουν να με καταλάβουν, να μου αφιερώσουν χρόνο και χώρο,άρα και να με βοηθήσουν. Βλέπω ότι και' γώ απο μεριάς μου δεν εκφράζω αυτά που έχω ανάγκη γιατί θεωρώ ότι οι ανάγκες μου δεν έχουν ''πάτο'' ...όλο και υπάρχει χάος για να καλυφθεί, με τρομάζουν οι ανάγκες σε καίρια ζητήματα που έχω, και δε γνωρίζω τον τρόπο να τις καλύψω...με τρομάζω εγώ στην ουσία. Αυτή την περίοδο παίρνω 60mg LADOSE.Την ανώτατη δοσολογία για το συγκεκριμένο φάρμακο.'Εχω δεί βελτίωση. Δε μπορώ όμως ούτε να αυθυποβάλλομαι όταν δεν είμαι καλά, ούτε με τεχνητό τρόπο να προσπαθώ να αλλάξω αυτό που μου συμβαίνει...αυτά για αρχή!

Καταλαβα , εγω τετοια κανονικη υποτροπη μια φορα εχω . Συνηθως εχω απλα ακεφιες και αμεσως φβαμαι οτι ξαναρχεται η καταθλιψη , για αυτο σε ρωτησα.

Θεολογε , συνεχισε την θεραπεια σου κατα γραμμα , και οπως εχω πει και αλλη φορα δοκιμασε και καποια αλλη μεθοδο ψυχοθεραπειας , ισως σε βοηθησει πιο πολυ.

Θεολόγε, όταν λες εντονότατη μοναξιά μήπως εννοείς ανυπαρξία της ψυχικής συνδεσης που θα θελες να χεις με όλους αυτους με τους οποίους καθημερινα συναναστρεφεσαι ή κανεις παρέα? Μπορει να μιλας καθημερινα με παρα πολλούς αλλα κανεις απ αυτους να μην τον νιωθεις να ναι ο διπλα, ο κοντινος σου ανθρωπος. Καποτε η καταθλιψη ωθει στο να επιζητας τετοια ατομα διοτι η επικοινωνια μαζι τους ξαλαφρωνει, ειναι ως εαν να επιζητας οξυγονο που ελαφρυνει απ το προβλημα. Μου φαινεται πως η καταθλιψη δε θελει επιφανειακες σχεσεις, σχεσεις χαβαλε, καπου σε προσγειωνει απο πλευρας διαπροσωπικων σχεσεων, ητοι σε οδηγει στη διαπιστωση ότι ειναι ρηχες και δε σου προσφερουν το βαθος επικοινωνιας που θα θελες και τοτε μπορει να λες πως αυτη η ελλειψη βαθους στην επικοινωνια ήταν ενας απο τους παραγοντες που οδηγησαν στο να οξυνθει το προβλημα.
Η ανυπαρξία από τη ζωη μας ατομων με τα οποια να νιωθουμε ψυχικη συνδεση και επικοινωνια ειναι παραγοντας που οξυνει ή και οδηγει σε υποτροπή στην καταθλιψη. Καποτε, το να υπάρχει τετοια συνδεση με την οικογενεια μας φαινεται πως δεν μας αρκει. Η ανυπαρξια επικοινωνιας και συνδεσης με αλλους περαν της οικογενειας μας οδηγει σε αισθημα απογοητευσης μεσα στην καταθλιψη που ηδη βιωνουμε και αυτο επιβαρυνει την κατασταση.
Ωστοσο καποτε η καταθλιψη ειναι τοσο χαώδης που, μεταξυ των αλλων συμπτωματων της, τους αλλους τους βλεπεις σαν απλα περαστικους απο τη ζωη σου εστω κι αν ειναι η ιδια σου η οικογενεια, υπάρχει εντονο το αισθημα αποστασης και μη συνδεσης μαζι τους κι οτι θα χαθουν απο τη ζωη σου, η ζωη σου φανταζει ως ενα απεραντο αιωνιο κενό μεσα στο οποιο μεταξυ αλλων βιωνεις κι αυτη την εντονη μοναξια. Μήπως η συνδεση με τους ανθρωπους σου αυτους ειναι όντως προβληματική και η καταθλιψη λειτουργει ως η διαπιστωση αυτου?

Τις περισσότερες φορές είναι ήδη προβληματικός ο τρόπος που σχετίζομαι.Άλλες φορές φοβάμαι να σχετιστώ για να μην οδηγηθεί η σχέση με τον άλλο σε ναυάγιο και βγεί στην επιφάνεια η παθολογία. Το ζήτημα στον πηρύνα του είναι ο μή υγιής τρόπος να σχετίζομαι ουσιαστικά και με υγεία με τους άλλους.

Κανείς τίποτα;

Θεολογε , αν καταλαβαινω καλα το προβλημα σου ειναι κυριως οι σχεσεις με τους αλλους και εκει οφειλεται η καταθλιψη σου. Δεν εχεις δηλαδη αλλα προβληματα ψυχικης φυσεως πχ πανικο κλπ.Ετσι δεν ειναι ?
Eγω στην θεση σου θα προσπαθουσα να χτισω αποο την αρχη σχεσεις και να απομακρυνω απο την ζωη μου ατομα που ισως μου κανουν κακο.

Μπετελ, χωρις να μαι και εγω απολυτα βεβαιως για το που ακριβως οφειλεται η καταθλιψη την οποια ο Θεολόγος λεει πως αντιμετωπιζει, θα λεγα ότι η δυσκολια του ατομου στην επικοινωνια με τους αλλους, επειδη δεν ξερει τον τροπο να το επιτυχει παρα το ότι εντονα το επιθυμει, που οδηγει για το λογο αυτο σε μη αποδοχη του, απομονωση ή ελλειψη ψυχικης συνδεσης ειναι αιτια καταθλιψης έστω κι αν δε συμβαινει κατι αλλο στη ζωη του.
Επειδη η στερηση συναναστροφης ειναι ελλειψη πρωταρχικου αγαθου στη ζωη του ατομου. Ετσι το ατομο μπορει να παραμελει αλλες πτυχες της ζωης του επειδη η σκεψη του ειναι προσηλωμενη στο προβλημα αυτο και η διαθεση του γενικα επισης καθοριζεται απ αυτο έστω κι αν στους υπολοιπους τομεις της ζωης του πχ οικονομικα, δουλεια, υγεια, οικογενεια κλπ τα πραγματα πανε πολύ καλα.
Η μη αποδοχη αυτη δε σημαινει απαραιτητα ατομα που θελουν να του κανουν κακο, μπορει καθε αλλο παρα να συμβαινει αυτο.