Originally Posted by
George64
Αυτο που προσπαθώ ειναι να καταλάβω τι του συμβαίνει και σε δεύτερο χρόνο να συνειδητοποισω γιατί έγιναν όλα σε μας. Γι αυτο είμαι εδώ. Τελικά η αγάπη και το ενδιαφέρον μηπως κάνει κακό; Πόσο μπερδεμένα ειναι τα πράγματα στο μυαλό.
Διάφοροι φίλοι ,μου λένε ότι καλύτερα που έφυγε,γιατί ετσι θα εχω ψυχική ηρεμία,αλλα τελικά εγώ δεν μπορω να σκεφτώ την δικιά μου ηρεμία αλλα τη δικια του ύπαρξη. Τον αγαπώ πρώτα σαν άνθρωπο και μετά ως σύντροφο. Ειναι τόσο ευάλωτες οι ισορροπίες στο μυαλό του,που φοβάμαι ότι οποιαδηποτε κίνηση μου μπορεί να τις διαταράξει. Δεν ξέρω πια πως μπορω να δρασω.κι αυτο που στεναχωρεί πιο πολυ ειναι ότι ξέρω ότι δεν έχει κάποιον δίπλα του