Έπεισα τον εαυτο μου ότι είναι το ιδανικό
Καλησπέρα,
Γράφω πρώτη φορά αλλά πραγματικά νιώθω την ανάγκη κάπου και να ακούσω μια αλλή γνωμη
Ειμαι 31 ετών και στην ζωη μου έχω κάνει 3 σχέσεις με την μεγαλύτερη 3 χρόνια. Το μεγάλο που παράπονο πάντα ηταν οτι δεν έχω βρει κάτι που να πώ αυτο είναι για μένα και να το ερωτευτώ. Πέρασα μεγάλα διαστηματα μόνος απο επιλογή.
Ολα αυτα μέχρι πριν ένα μήνα. Τότε γνώρισα μια κοπελα στην δουλεία (31 ετών) που με ένα χαμόγελο έχασα την γη κάτω απο τα πόδια μου. Ειπα εδω είμαστε. Την πλησίασα και αρχίσαμε να γνωριζόμαστε μέσα απο μηνύματα. Όλα φαινόταν ιδανικά μέχρι που μου είπε ότι έχει σχέση και ότι δεν είναι καλα μέσα σε αυτή. Η επικοινωνία συνεχίστηκε για λίγες μέρες ακόμα αλλα δεν μπορουσα να συνεχίσω έτσι. Της είπα ότι θα πρέπει να χωρίσει αν θέλει να προχωρισουμε γιατι δεν μαρεσει αυτη η κατασταση. Έτσι και έγινε λοιπον μετα απο λιγες ημερες χώρισε και αρχισαμε να βγαινουμε.
Τις πρώτες δυο εβδομάδες όλα φαινόταν τέλεια. Ηδη απο την δευτερη εβδομαδα κοιμασταν μαζι. Εδειχνε πολυ ερωτευμενη και εγω ενιωθα οτι εχω βρει τελικα αυτο που ψαχνω τοσο καιρο. Την τρίτη εβδομάδα αρχίσανε κάποια καυγαδάκια τα οποια όμως περνανε μεγάλη έκταση. Πάντα για ασήμαντους για μένα λόγους. Πχ κανονίζαμε να βγουμε με φίλους και νευρίαζε και κρατουσε μούτρα όλο το βραδυ γιατι η παρέα μου καθησε σε ένα μαγαζι που δεν της άρεσε. Αυτο κρατουσε λίγες ώρες και μετά ήταν πάλι η δοτικη κοπέλα που με φρόντιζε και μου έλεγα ότι ειμαι ότι καλύτερο έχει βρεί στην ζωή της. Μια εβδομαδα η κατασταση πήγαινε έτσι, μία μέρα καυγάδες, μία μέρα όλα ομρρφα.
Και φτάνουμε στην τεταρτη και τελευταια εβδομαδα. Ένω το προηγουμενο βραδύ που έλεγε οτι είμαι ότι καλυτερο έχει βρει στην ζωή της και οτι δεν θελει να με χάσει, την επομενη μου έιπε ότι νιωθει οτι πιεζεται, ότι προσωρήσαμε πολύ γρηγορα και ότι δεν θελει να έχω μεγάλες προσδοκίες απο εκείνη. Αφου επαθα ένα μικρο σοκ είπα να αποστασιοποιηθω για λιγο. Της έστελνα 1-2 φορές μονο την ημερα για να δω τι κανει. Ξαφνικα μου έστειλε οτι δεν θελει να μιλαμε και οτι θελει να μεινει λιγες μερες σπιτι, ότι δεν είναι καλα και δεν ενιωθε κατι για μενα. Μου ειπε να μην την σκεφτομαι και να μην την ψαχνω.
Και ετσι λοιπον ειμαι σε μια φαση που πραγματικα δεν καταλαβαίνω. Αν και λίγο διάστημα πονάω πολύ γιατι επεισα τον εαυατο μου ότι ειναι το ιδανικό για μένα. Στην δουλεια είναι κρυα απεναντι μου και όταν της έστειλα ένα μήνυμα για να την πω ότι θελω να μιλησουμε μου ειπε οτι δεν θελει και να κοιταξω την ζωη μου.
Τις τελευταιες δύο μέρες εχω καταλαβει ότι έχει επικοινωνια με τον πρώην της.
Αξίζει ποια να προσπαθήσω για κάτι? Νίωθω οτι δεν ήταν ενταξει απέναντι μου και είμαι πολυ θυμωμενος με τον αυτό μου που ακόμα δεν έχω μαθει και κάνω τις λάθος επιλογές.