Καλησπερα σε ολους.
Πριν από 1 μήνα ξεκίνησα δουλεια και εκεί γνωρισα έναν πολύ μικρότερο μου άνδρα. Εγώ είμαι 32 και αυτός 20 υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ηλικιακό χάσμα. Από την πρώτη στιγμη που γνωριστήκαμε εγώ τον συμπάθησα και τον θεώρησα ένα από τα καλύτερα άτομα στον εργασιακό μου χώρο.
Μου τράβηξε όμως την προσοχή γιατί έδειχνε πολύ ενθουσιασμένος μαζί μου. Μάλιστα έλεγε ότι τις μερες που εχω ρεπο κάθεται μόνος με τον εαυτό του και με σκέφτεται. Για να μην τα πολυλογώ μου έδειχνε έντονο ενδιαφέρον και ένα βράδυ φιληθηκαμε από την ώρα εκείνη όμως άρχισα να προβληματίζομαι έντονα λόγω της διαφοράς ηλικίας και του γεγονότος ότι δουλεύουμε μαζί. Μου είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου και τον διαβεβαίωνα ότι κι εγώ ένιωθα το ίδιο.
Άρχισα ξαφνικά να ντρέπομαι να τον αντικρύσω ομως και να τον αποφευγω αλλά δεν ξέρω γιατι δεν ήθελα να μας καταλαβουν και να χάσω τη δουλειά μου και του το ειπα. Μετά από αυτό μου είπε ότι τον αποφευγω και δεν θέλω ποια ούτε να τον κοιτάζω.
Ξερω ότι χώρισε πρόσφατα από μακροχρόνια σχέση και μάλιστα στη δουλεια τον είδα να κλαίει κρυφά. Τον πλησίασα αλλά με απέφυγε.
Από εκείνη τη μερα είναι πολύ ψυχρός μαζί μου και μου απαντάει τυπικά όταν του απευθύνω τον λογο όμως εγώ νιώθω να καίγομαι μέσα μου.
Το πιο δύσκολο είναι ότι για τον επόμενο μήνα σιγουρα θα δουλεύουμε μαζί και με δυσκολεύει αυτό γιατί δεν ξέρω πώς να του φέρομαι.
Εφόσον έχει ξενερώσει μαζί μου μπορώ να κάνω κάτι να τον επαναφέρω ή είναι αδίκως κοπος; Πώς να αντιμετωπίσω την αδιαφορια του στη δουλεια χωρίς να ταραζομαι ψυχικα;
