Αλλοτριοφαγια η αλλιως συνδρομο pica

Χαιρετε,

Νομιζω οτι πασχω απο συνδρομο αλλοτριοφαγιας. Μου αρεσει να γευομαι τη γευση του χωματος και ιδιαιτερως του βρεγμενου. Μονο αυτο ομως, ο,τιδηποτε αλλο μου προκαλει αηδια. Νομιζω οτι το εχω απο πολυ μικρη καθως παντα λατρευα τη μυρωδια του βρεγμενου χωματος (πχ μετα τη βροχη) και ηθελα πολυ να το νιωσω και ως γευση αλλα δεν ηξερα πως. Επισης παντα μου αρεσε να τρωω ωμες πατατες (ισως γιατι εχουν μα γευση παρομοια). Σταδιακα και μεγαλωνοντας το ξεχασα, ομως μου ξαναπαρουσιαστηκε στις εγκυμοσυνες, όπου εκει δεν αντεξα και δοκιμασα με μεγαλη επιφυλαξη. Εκτοτε δοκιμαζα καθημερινα, μεχρι που εφτασα να τρωω 2-3 κουταλακια τη μερα. Το ευχαριστιομουν τοσο πολυ. Μετα τις γεννες και με τις πολλες υποχρεωσεις, το ξεχνουσα και εκανα μηνες παλι να φαω. Τωρα ομως που εχω λιγο περισσοτερο χρονο για μενα, παλι τριγυριζει στο μυαλο μου και ξεκινησα παλι. Οχι καθε μερα και πολυ μικρη ποσοτητα.
Εχει συμβει σε καποιον αλλο? Ειναι τοσο μεγαλο προβλημα? Γενικα δεν εχω αλλες διατροφικες διαταραχες, δυσκολευομαι μεν να κανω διαιτα για να χασω τα κιλα απο τις εγκυμοσυνες και να επιστρεψω στο φυσιολογικο μου βαρος (15 κιλα) αλλα εως εκει.

Quote:

---

Originally Posted by Invisible_soul

Χαιρετε,

Νομιζω οτι πασχω απο συνδρομο αλλοτριοφαγιας. Μου αρεσει να γευομαι τη γευση του χωματος και ιδιαιτερως του βρεγμενου. Μονο αυτο ομως, ο,τιδηποτε αλλο μου προκαλει αηδια. Νομιζω οτι το εχω απο πολυ μικρη καθως παντα λατρευα τη μυρωδια του βρεγμενου χωματος (πχ μετα τη βροχη) και ηθελα πολυ να το νιωσω και ως γευση αλλα δεν ηξερα πως. Επισης παντα μου αρεσε να τρωω ωμες πατατες (ισως γιατι εχουν μα γευση παρομοια). Σταδιακα και μεγαλωνοντας το ξεχασα, ομως μου ξαναπαρουσιαστηκε στις εγκυμοσυνες, όπου εκει δεν αντεξα και δοκιμασα με μεγαλη επιφυλαξη. Εκτοτε δοκιμαζα καθημερινα, μεχρι που εφτασα να τρωω 2-3 κουταλακια τη μερα. Το ευχαριστιομουν τοσο πολυ. Μετα τις γεννες και με τις πολλες υποχρεωσεις, το ξεχνουσα και εκανα μηνες παλι να φαω. Τωρα ομως που εχω λιγο περισσοτερο χρονο για μενα, παλι τριγυριζει στο μυαλο μου και ξεκινησα παλι. Οχι καθε μερα και πολυ μικρη ποσοτητα.
Εχει συμβει σε καποιον αλλο? Ειναι τοσο μεγαλο προβλημα? Γενικα δεν εχω αλλες διατροφικες διαταραχες, δυσκολευομαι μεν να κανω διαιτα για να χασω τα κιλα απο τις εγκυμοσυνες και να επιστρεψω στο φυσιολογικο μου βαρος (15 κιλα) αλλα εως εκει.

---

πρωτη φορα το ακουω.
θα πρεπει να ρωτησεις εναν γιατρο αν μπορει να σε βλαψει.
αυτο που ερχεταισ το μυαλο ομως, χωρις να ειμαι και σιγουρη οτι εχει σχεση, ειναι μηπως υπαρχει εκει καποιο στοιχειο στο οποιο μπορει να εχεις ελλειψη και το ψαχνει ο οργανισμος σου. το μονο παρεμφερες που μπορω να σκεφτω, ειναι οτι κοτες με ελλειψη ασβεστιου ξυνουν σοβα απο τοιχο πχ για να προσλαβουν ασβεστιο. αλλα μπορει και να ειναι ασχετο.
μηπως να κανεις μια πληρη αναλυση σε βιταμινες, ιχνοστοιχεια στον οργανισμο σου και μετα
να ρωτησεις αν τα αποτελεσματα σου εχουν καποια σχεση και κυριως αν μπορει να σε βλαψει αυτη η συνηθεια..

καλησπερα, αφου εχεις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ μιας και που εχεις και μικρα παιδακια πρεπει να πας σε καναν ψυχιατρο να σε βοηθησει μην παθεις τιποτα χειρωτερο. απο οτι διαβασα δεν ειναι και το καλλιτερο να τρως χωμα

Ίσως ψάχνει ο οργανισμός σου κάποιο ιχνοστοιχείο/μέταλλο/δεξέρωτι που βρίσκεται στο χώμα και του λείπει και υποσυνείδητα σε κάνει να θες να φας χώμα.

Στο χώμα βρίσκεται η B12,
Ίσως έχεις έλλειψη

Κι εγώ έτρωγα χώμα κατά τη παιδική μου ηλικία κρυφά από τη μητέρα μου. Μόνο λιγάκι όχι κουταλιές. Μαρεσει πολύ η γεύση του και η μυρωδιά του. Το επανέφερα στη μνήμη μου διαβάζω φας το post σου. Πλέον τρώω καμιά φορά λίγο πάνω από τη πατατα. Δεν μου έχει δημιουργήσει κάτι πάντως γιατί η ποσότητα είναι πολύ μικρή.
Επίσης έτρωγα ώμο ελληνικό καφέ στη ηλικία των 10,11,12. Αλλά μεγάλες κουταλιές της σούπας. Με είχε τσακώσει η μάνα μου και μετά με μάλωσε, συν το ότι το είπε στο παιδίατρο τότε και είχα νιώσει άσχημα και το σταμάτησα.