Originally Posted by
Insomnia96
Ζω έναν φαύλο κύκλο. Πριν κάποιες ώρες ένιωθα πως είχα όρεξη να κάνω πράγματα, ήμουν ευδιάθετη και τώρα κατέληξα πάλι να κλαίω. Δεν μπορώ να πω πως υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, απλά αυτό γινεται συνέχεια. Νιώθω πάλι μια βαθιά μελαγχολία, με διαπερνά η θλίψη και νιώθω αυτό το βάρος μέσα μου. Νιώθω το σώμα μου νεκρό. Δεν ξέρω αν θέλω να ζω ή όχι. Νιώθω πως κανείς δε μπορεί να με βοηθήσει, καμιά ψυχολόγος, καμιά ψυχίατρος. Καμιά φορά νιώθεις τόσο αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο και όλα τα βλέπεις τόσο απαισιόδοξα. Σκέφτομαι πως όλα τα χρόνια μου θα περάσουν έτσι και πάντα θα νιώθω μια ενοχλητική μοναξιά. Ακόμη και όταν βγαίνω και γελώ όταν γυρνώ στο σπίτι μου, αφήνομαι πάλι σε αυτή τη θλίψη και τα δάκρυα πέφτουν σαν να μην πέρασα ποτέ καλά. Δεν καταλαβαίνω γιατί είμαι ετσι. Τόσο αδύναμη, τόσο ηττοπαθής. Περιμένω απλά να περάσει αυτό το κύμα λύπης. Ξέρω πως σε λίγες ώρες θα αλλάξει πάλι η διάθεση μου, αλλά είναι τόσο ενοχλητικό. Γιατί να έχω τοοοσο μίζερη ψυχη;;;