θελω και εγω με λιγα λογια να πω την ιστορια της ζωης μου.
πριν πολλα χρονια και ενω ημουν στο τει ηρθαν μερικες φοβιες στην υπεροχη μεχρι τοτε ζωη μου.δεν ηθελα να παρουσιασω εργασιες,να οδηγησω, να παω σε γαμους κλπ.
ωσπου το πηρα αποφαση μια μερα και πηρα τηλεφωνο σε καποιον ψυχολογο.η διαγνωση ηταν κοινωνικη φοβια και καταθλιψη.πηγα και ξαναπηγα.στις συνεδριες μας μιλουσαμε για το παρελθον και ειδικα για τα παιδικα μου χρονια.θα σας πω ενα παραδειγμα οταν ημουν μικρη βοηθουσα τους γονεις μου στην δουλεια και η απαντηση σε αυτο ηταν απο την ψυχολογο οτι δεν ειχαν κανενα δικαιωμα να στο κανουν αυτο,και ποσο ασχημα θα περασες μικρη, και πολλα αλλα τετοια...
ωσπου μετα απο καποια χρονια συνεδριων (3 για την ακριβεια)ξαφνικα μια μερα σταματησα να τρωω,δεν κοιμομουν,ειχα παρα πολυ αγχος .
ετσι ειδα και αποειδα και πηρα τηλεφωνο την μαμα μου και της λεω ελα γρηγορα σπιτι μου....
και μεσα σε δυο μερες εγινε η ολικη καταρευση αρχισα να φωναζω και να λεω κανε κατι γιατι το μονο πραγμα που σκεφτομαι ειναι να πεσω απο το μπαλκονι.σε τετοια κατασταση ειχα φτασει.
και αμεσως πηγα σε ψυχιατρο οπου μου εδωσε αντικαταθλιπτικα και ηρεμιστικα. η διαγνωση ηταν διαταραχη προσωπικοτητας και επειδη περασαν αρκετα χρονια εφτασα εκει που εφτασα.να ειναι καλα η γυναικα γιατι δεν ξερω τι μπορει να ειχα γινει.τωρα τα παιρνω εδω και ενα εξαμηνο περιπου,και προσπαθω να βαλω την ζωη μου σε ταξη.
τα γραφω ολα αυτα πρωτα απο ολα για να αποφυγουν και αλλη να φτασουν σε αυτην την κατασταση απο λαθος ψυχοθεραπεια,γιατι νομιζω οτι αυτο εφταιξε στην κατασταση μου.
το θεμα ειναι πως εχασα την εμπιστοσυνη μου πια σε ψυχολογους/ψυχοθεραπευτες πας για να σε βοηθησουν και σε κανουν πιο χαλαι απο οτι εισαι.τουλαχιστουν ας πουν οτι δεν μπορουν και βρεστε καποιον αλλο.
τωρα πια νομιζω οτι σε οποιον και να παρω τηλεφωνο οτι σχολης και να ειναι ψυχοδυναμικης,γνωστικης κλπ θα μου πει το ιδιο πραγμα και βεβαι μπορω να σε βοηθησω.
εγω ομως που δεν ειμαι καποια ειδικος πως μπορω να ξερω οτι οντως με βοηθαει οταν εχει μια απαντηση για ολα?
στην περιπτωση μου πολυ πριν την καταρευση εβλεπα οτι κατι δεν παει καλα και το ειπα πηρα ως απαντηση οτι η ψυχοθεραπεια πολλες φορες μας κανει χειροτερα.
δεν νομιζω να σε φτανει και τοσο στα ακρα οσο εφτασε εμενα.
μπορει να σας κουρασα αλλα ηθελα να τα πω σε καποιους που πιστευω οτι μπορουν να με καταλαβουν.....
ελπιζω ολα να πανε καλα και να ξαναγινω οπως ημουν παλια........ενα κοριτσι γεματο ζωντανια και θεληση για ζωη......