Υποστηριξη Ατόμου με Διαταραχή Άγχους
Καλησπέρα σε όλους.
Απευθύνομαι σε εσάς μήπως και βρώ λύση στο πρόβλημα που αντιμετώπίζω εδώ και περίπου 15 μήνες.
Ο σύζυγος μου εμφάνισε έντονα συμπτώματα Πανικού. Είχε και νωρίτερα κάποιες ενδείξεις οι οποίες ...έδειχναν τι θα συμβεί αλλά κανένας (ιδίως εγώ) δεν τις είχαμε ερμηνεύσει σωστά. Να μην πολυλογώ, μετά απο μερικές μέρες ζητήσαμε βοήθεια απο ψυχίατρο (όχι ψυχολόγο).
Έτσι, μετά απο καθοδήγηση του γιατρού κάνει ψυχοθεραπεία σε συνδιασμό με φαρμακευτική αγωγή
Το πρόβλημα όμως είναι οτι αντί να καλυτερεύει η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη.
Απο που να ξεκινήσω? Λίγο οι παρενέργειες των φαρμάκων, λίγο τα συμπτώματα απο την διαταραχή που επιμένουν δεν έχουμε δεί κανένα καλό αποτέλεσμα εδώ και πολύ καιρό.
Λέγοντας αυτό εννοω οτι μπορεί να είναι 1-2 μέρες χωρίς κανένα σύμπτωμα της διαταραχής αλλά στα ξαφνικά και χωρίς κανένα απολύτως λόγο εμφανίζει σφίξιμο στο στομάχι, ζαλάδα, εφίδρωση, εμετό.
Απο τότε που ξεκίνησε και τα φάρμακα έχουν προστεθεί και οι παρενέργειες οπότε καταλαβαίνετε τι περνάμε.
Το ξέρω οτι βλέπω το πρόβλημα απ'έξω γιατί δεν το περνάω εγώ, αλλά πραγματικά θα ήθελα μερικές συμβουλές για το πως να παρέχω την απαιτούμενη υποστήριξη που χρειάζεται.
Είμαι αντίθετή με τα φάρμακα και ειδικά όταν βλέπω τις παρενέργειες τους με πιάνει φόβος και ανησυχώ πάρα πολύ.
Θεωρώ πως μόνο με ψυχοθεραπεία - είμαι πολύ υπέρ αυτής της μεθόδου αντιμετώπισης και είμαι εγώ που πίεσα να συνδιάσει και τα δύο - μπορεί να δεί αποτελέσματα, έστω και μακροπρόθεσμα.
Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να μην εκφράσω την άποψή μου, λέω "δεν πειράζει, δεν είναι τίποτα, θα περάσει", κάνω οτι δεν δίνω σημασία και προσπαθώ να τον παρακινήσω για να κάνουμε όλα όσα κάναμε στο παρελθόν αλλά δυστυχως μπροστά μου υπάρχει ένα τείχος. Έχω δοκιμάσει όλες τις μεθόδους: να συζητήσουμε, να μαλώσουμε, να μην ρωτάω αλλά δυστυχώς τίποτα δεν βγαίνει. Δεν ξέρω τί να κάνω και αρχίζω να απελπίζομαι οτι αυτό δεν θα περάσει ποτέ.