Ανυποφορος πατερας

Printable View

03-01-2017, 10:50
Cath

Ανυποφορος πατερας

Εχω ξαναγραψει για το θεμα.Ειμαι 30,εχω δουλεια μερικης απασχολησης με λιγα χρηματα,μενω με τους γονεις λογω οικονομικής δυσχερειας.Και....
Δεν αντεχω αλλο!
Συνέχεια λεει ημουν παντα σωστος,δε με ρωτησες τι θες να γινεις,επρεπε να διαβασεις να γινεις γιατρος.Ολο λες πως φωναζα,πως μαλωνα,αλλα εσυ έκανες τα λαθη.Τι να σου λεω πως εισαι σε ολα σωστη;αυτο θες;Εγω ημουν σωστος πατερας,σας μεγαλωσα με τα καλυτερα.

Να σημειωσω πως απο τοτε που με θυμαμαι θυμάμαι φωνες και εντασεις στο σπιτι,μεχρι και ξυλο σε καποιες περιπτώσεις "για να γινουμε ανθρωποι".Αργοπεθαινω...θελ� � τοσο πολυ να σκληρυνω.Μακαρι να μην ενιωθα τιποτα...τωρα νιωθω θυμο,νευρα,απογοητευση.
03-01-2017, 10:55
Remedy

Quote:

Originally Posted by Cath

Εχω ξαναγραψει για το θεμα.Ειμαι 30,εχω δουλεια μερικης απασχολησης με λιγα χρηματα,μενω με τους γονεις λογω οικονομικής δυσχερειας.Και....
Δεν αντεχω αλλο!
Συνέχεια λεει ημουν παντα σωστος,δε με ρωτησες τι θες να γινεις,επρεπε να διαβασεις να γινεις γιατρος.Ολο λες πως φωναζα,πως μαλωνα,αλλα εσυ έκανες τα λαθη.Τι να σου λεω πως εισαι σε ολα σωστη;αυτο θες;Εγω ημουν σωστος πατερας,σας μεγαλωσα με τα καλυτερα.

Να σημειωσω πως απο τοτε που με θυμαμαι θυμάμαι φωνες και εντασεις στο σπιτι, μεχρι και ξυλο σε καποιες περιπτώσεις "για να γινουμε ανθρωποι". Αργοπεθαινω... θελω τοσο πολυ να σκληρυνω. Μακαρι να μην ενιωθα τιποτα... τωρα νιωθω θυμο, νευρα, απογοητευση.

μα δεν χρειαζεται να σκληρυνεις!
χρειαζεται να καταλαβεις οτι του πατερα σου, μεχρι εκει του κοβει και οχι περισσοτερο!
τι να κανουμε τωρα δηλαδη?
δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι το σωστο κριτηριο και τα σωστα μυαλα.
ο πατερας σου, δεν τα εχει.
δεν θα χαντακωθεις, ουτε θα περιμενεις να του αλλαξεις τα μυαλα για να ζησεις οπως θελεις εσυ.
θα βρεις ανθρωπους να βαλεις στην ζωη σου, που σου ταιριαζουν και που σκεφτεστε με παρομοιο τροπο και τον πατερα θα τον σκεφτεσαι σαν αναγκαιο κακο μεχρι να καταφερεις να ζησεις ανεξαρτητη.
ψαξε συγκατοικηση με φιλη η ζησε με τον φιλο σου, αν υπαρχει.
03-01-2017, 11:45
Cath

Quote:

Originally Posted by Remedy

μα δεν χρειαζεται να σκληρυνεις!
χρειαζεται να καταλαβεις οτι του πατερα σου, μεχρι εκει του κοβει και οχι περισσοτερο!
τι να κανουμε τωρα δηλαδη?
δεν εχουν ολοι οι ανθρωποι το σωστο κριτηριο και τα σωστα μυαλα.
ο πατερας σου, δεν τα εχει.
δεν θα χαντακωθεις, ουτε θα περιμενεις να του αλλαξεις τα μυαλα για να ζησεις οπως θελεις εσυ.
θα βρεις ανθρωπους να βαλεις στην ζωη σου, που σου ταιριαζουν και που σκεφτεστε με παρομοιο τροπο και τον πατερα θα τον σκεφτεσαι σαν αναγκαιο κακο μεχρι να καταφερεις να ζησεις ανεξαρτητη.
ψαξε συγκατοικηση με φιλη η ζησε με τον φιλο σου, αν υπαρχει.

Ούτε για συγκατοικηση ειμαι...ειναι πολύ λίγα τα χρήματα.Πιο πολυ απασχολουμαι καπου για να μπορω να ξεφευγω από το σπιτι.Εμενα μονη και ηταν σαφως καλυτερα.Τωρα η επιστροφή απιστευτα δυσκολη.Θα ηθελα να έκλεινα τα ματια και να ξαναγεννιομουν,σε αλλη οικογενεια,σε άλλο σπιτι.Στερεψα απο δυναμεις και η αυτοεκτιμηση χρονια με τα χρονια με την ψυχολογικη κακοποιηση εχει πιασει πατο
03-01-2017, 13:39
Remedy

Quote:

Originally Posted by Cath

Ούτε για συγκατοικηση ειμαι...ειναι πολύ λίγα τα χρήματα.Πιο πολυ απασχολουμαι καπου για να μπορω να ξεφευγω από το σπιτι.Εμενα μονη και ηταν σαφως καλυτερα.Τωρα η επιστροφή απιστευτα δυσκολη.Θα ηθελα να έκλεινα τα ματια και να ξαναγεννιομουν,σε αλλη οικογενεια,σε άλλο σπιτι.Στερεψα απο δυναμεις και η αυτοεκτιμηση χρονια με τα χρονια με την ψυχολογικη κακοποιηση εχει πιασει πατο

φιλους δεν εχεις? καποια σχεση?
03-01-2017, 16:46
Cath

Σχέση ναι,φίλους ουσιαστικους μακριά.Ειναι η διεξοδος μου,αν δεν τους ειχα δεν θα υπηρχα σημερα.
Αυτην την κατασταση πώς να την αντιμετωπιζει κανεις;το εθεσες τοσο ωραια Remedy...σε κάποιους φτανει ως ενα σημειο ο νους,αλλά δε μπορω να αποδεχτώ,με στεναχωρεί και καθε μερα ειναι σαν να μου καρφώνουν πιο βαθια το μαχαιρι.Παντα ειχε νευρα,πάντα κατηγορουσε τους αλλους,πάντα ελεγε οτι ειναι σωστος.Αυτο δε θα σταματησει ποτε;τι πρεπει να γινει δηλαδη;Και η μητερα μου ποτε δε μιλουσε...μας χτυπουσε και δεν ελεγε τιποτα...και καλα εμπαινε στη μέση και μας εκανε σσσσ να μη μιλαμε.Δε θα μετανιωσει ποτε;ακομη και τωρα λεει έπρεπε να τρωγατε κανονικο ξυλο,εγω ποτε δε σας εριξα.Σιγουρα θα υπαρχουν και χειρότερα γιατι οικονομικα οσο μπορουσε βοηθησε,αλλα η αγαπη ειναι πρωτα...οχι τα χρηματα για να σου λεω μετα πως εγώ σε βοηθησα,εσυ δεν εκανες τίποτα.Ειμαι αχαριστη που τα σκεφτομαι αυτα;
03-01-2017, 19:34
take a break

Να σου πω εχω και γω πολυ πολυ δυσκολο πατερα και ξερω πως είναι μην φοβάσαι καθόλου να σε θεωρεί αποτυχημένη και να στο φωνάζει κάθε μέρα!
03-01-2017, 20:35
elis

Κούκλα ο πατέρας σου είναι της παλιάς σχολής στήριξε το σπίτι σας μεγάλωσε όλους σας βοήθησε και δεν προχωράτε σασ βλέπει σα χαρακτήρες να σου δώσω ένα παράδειγμα εγώ είμαι της παλιάς σχολής είμαι τριάντα πέντε δουλεύω από μικρός ήμουν κ φοιτητής κ δούλευα έχω κ πρόβλημα κ πάλι δουλεύω αν θεσ σου δίνω τα μάτια μου να δεις τη νεολαία άμα δεις με τα μάτια μου την νεολαία θα καταλάβεις τι είναι της παλιάς σχολής αυτή είναι η αλήθεια στα λέω για να τον αγαπήσεις
03-01-2017, 20:40
elis

Κι επίσης δεν μπορείς να τον καταλάβεις γιατί δε ζοριστηκεσ ποτέ τόσο πολύ όσο εκείνος όταν ήσουν μικρή
04-01-2017, 01:14
cdeleted29517

Quote:

Originally Posted by Cath

Σχέση ναι,φίλους ουσιαστικους μακριά.Ειναι η διεξοδος μου,αν δεν τους ειχα δεν θα υπηρχα σημερα.
Αυτην την κατασταση πώς να την αντιμετωπιζει κανεις;το εθεσες τοσο ωραια Remedy...σε κάποιους φτανει ως ενα σημειο ο νους,αλλά δε μπορω να αποδεχτώ,με στεναχωρεί και καθε μερα ειναι σαν να μου καρφώνουν πιο βαθια το μαχαιρι.Παντα ειχε νευρα,πάντα κατηγορουσε τους αλλους,πάντα ελεγε οτι ειναι σωστος.Αυτο δε θα σταματησει ποτε;τι πρεπει να γινει δηλαδη;Και η μητερα μου ποτε δε μιλουσε...μας χτυπουσε και δεν ελεγε τιποτα...και καλα εμπαινε στη μέση και μας εκανε σσσσ να μη μιλαμε.Δε θα μετανιωσει ποτε;ακομη και τωρα λεει έπρεπε να τρωγατε κανονικο ξυλο,εγω ποτε δε σας εριξα.Σιγουρα θα υπαρχουν και χειρότερα γιατι οικονομικα οσο μπορουσε βοηθησε,αλλα η αγαπη ειναι πρωτα...οχι τα χρηματα για να σου λεω μετα πως εγώ σε βοηθησα,εσυ δεν εκανες τίποτα.Ειμαι αχαριστη που τα σκεφτομαι αυτα;

Δεν νομίζω ότι το κάνει για αυτό...απλώς δείχνει το ενδιαφέρον του με τα χρήματα....και αν στο κοπανάει θεωρώ ότι είναι χειριστική συμπεριφορά που προκύπτει από την δική του ανασφάλεια, αλλά όχι ότι δεν σε αγαπάει, απλά δεν μπορεί να είναι πιο σωστός.......και ο εγωισμός είναι κακό πράγμα, αλλά άμα είσαι τώρα 50 και 60 και δεν το χεις καταλάβει ότι είσαι ένας εγωίσταρος δεν θα το καταλάβεις ποτέ.......
04-01-2017, 13:31
Cath

Cube αυτο σκέφτομαι ωρες ωρες στην προσπάθεια μου να δικαιολογήσω την κατάσταση και να νιωσω καλυτερα.Σκεφτομαι δηλαδη πως με τα χρηματα δειχνει το ενδιαφέρον του.Αγαπη δεν θα πω γιατι την αγαπη την εχω αλλιως στο νου μου.Και να σου αφησω χρηματα σε μια δυσκολη στιγμη αν δεν ειμαι εκει σαν γονιος να σε ακουσω,να σε αγκαλιασω,να σε συμβουλεψω,δεν εχει νοημα.Σαφως και πολλους τους έχουν παρατησει οι γονεις τους,χωρις λεφτα,χωρις τιποτα,αλλα υπάρχουν και οι οικογενειες που οι γονεις δειχνουν την αγαπη τους.Και με συγχωρεις Elis,αλλα βλεπω πως προσπερνας το θεμα της σωματικης κακοποιησης και λεκτικης/ψυχολογικης...σκεψου να το εχεις καθε μερα,να στριμωχνεσαι κατω απο κρεβατια για να γλιτωσεις και να ερχεται με το σκουποξυλο να σε τρυπαει με μανια.Αυτα τα ξεχναμε?Υπαρχει δικαιολογια?
04-01-2017, 13:59
elis

Ναι καθ υπάρχει δικαιολογία κι αυτός έτσι μεγάλωσε τότε γινόταν αυτά οι παππούδες μας ήταν Ταλιμπάν να στο πω απλά
05-01-2017, 12:43
willowfairy

[IMG=http://imagizer.imageshack.us/v2/xq90/923/VILh6A.jpg][/IMG]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
05-01-2017, 22:46
cdeleted29517

Εγώ λέω να τον απομυθοποιήσεις.....αυτός είναι δεν θα αλλάξει...μου θυμίζεις λίγο και τον δικό μου.......Και ύστερα αν δεν μπορείς να συγκατοικήσεις, γιατί ξεκινάτε συζητήσεις και καυγάδες για το ποιος φταίει κλπ ? το αποφεύγεις, αν τα προκαλεί αυτός, πας μια βόλτα και άντε γεια......άδικα τρως τον χρόνο σου, ούτε τον διάλεξες για πατέρα ούτε θα αλλάξει..........