θλίψη για την αποριψη απο τους αλλους

βιωνω καθημερινα απορριψη απο το κοσμο το βλεπω στις αντιδρασεις τους πως μενα δε με θελουν ουτε για λιγο κοντα τους . μονον μερικοι ανθρωποι που απο ευγενεια μπορει τυπικα να μου πουν ενα γεια και μετα αντιο .δε εχω κοσμο να νιωθω την εκτιμιση τους κι δε ειναι ολα στο μυαλο μου οπως μπορει καποιοι ανθρωποι να πουν. δε κατηγορω κανεναν για αυτη τη σταση που κρατουν ομως ειναι παραπονο που βγαινει .κι οσο μεγαλωνω πιο πολυ γιγαντώνεται το προβλημα.εχω γνώθις εαυτόν φυσικα βλεπω οτι στα πιο πολλα υστερω δε μπορω να φερθω οπως θελουν οι αλλοι ειμαι ατσουμπαλο ατομο δε καταφερνω οπως αλος πραματα ευκολα κι εχω εμφανιση οπως μου εχουν πει ατομου οχι εξυπνου κι αν με ακουσουν τυχαια καποιοι θα πουν ρε εξυπνη ειναι αυτη τελικα . εχω παρα πολλα οπως ΔΥΣΛΕΞΙΑ - ΔΕΠΥ - ΑΣΠΕΡΓΕΡ νευριαζω ευκολα οταν δε μπορω να κανω κατι σωστα νιωθω αχρηστη.καθε μερα βλεπω ολο και πιο πολυ οτι ποτε δε θα αξιωθώ να βρω εναν ανθρωπο σα στηριγμα στη ζωη μου . απο οταν γεννηθηκα ολλοι με πετανε απ τη ζωη τους μεσα . πλεον κρατω κι εγω αμινες δε εμπιστεύομαι οπως καποτε τους αλλους γιατι κι αν καποιοι μπορει λιγο διαστημα να με πλησιασαν να το κανουν γιατι τη φαση εκεινη θελουν λογο μοναξιας να εχουν λιγο εκει καποιον να μιλανε η για να εκμεταλλευτούν κι γεια σας μετα .κι εχω κλειστει στον εαυτο μου κι στον κοσμο μου . αυτα με βοηθουν να αντεχω τη κατασταση αυτη.

Το ίδιο, αλλά σε πιο ήπια μορφή. Μάλλον η συμπεριφορά μου το προκαλεί, αφού έχω μια αμυντική στάση προς όλους και με βλέπουν ως περίεργο. Δεν μπορώ να το αλλάξω, έχω φίλους να βγαίνω αλλά με συγκατοίκους στο εξωτερικό και με συναδέλφους όταν δούλευα είχα θέμα

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

βιωνω καθημερινα απορριψη απο το κοσμο το βλεπω στις αντιδρασεις τους πως μενα δε με θελουν ουτε για λιγο κοντα τους . μονον μερικοι ανθρωποι που απο ευγενεια μπορει τυπικα να μου πουν ενα γεια και μετα αντιο .δε εχω κοσμο να νιωθω την εκτιμιση τους κι δε ειναι ολα στο μυαλο μου οπως μπορει καποιοι ανθρωποι να πουν. δε κατηγορω κανεναν για αυτη τη σταση που κρατουν ομως ειναι παραπονο που βγαινει .κι οσο μεγαλωνω πιο πολυ γιγαντώνεται το προβλημα.εχω γνώθις εαυτόν φυσικα βλεπω οτι στα πιο πολλα υστερω δε μπορω να φερθω οπως θελουν οι αλλοι ειμαι ατσουμπαλο ατομο δε καταφερνω οπως αλος πραματα ευκολα κι εχω εμφανιση οπως μου εχουν πει ατομου οχι εξυπνου κι αν με ακουσουν τυχαια καποιοι θα πουν ρε εξυπνη ειναι αυτη τελικα . εχω παρα πολλα οπως ΔΥΣΛΕΞΙΑ - ΔΕΠΥ - ΑΣΠΕΡΓΕΡ νευριαζω ευκολα οταν δε μπορω να κανω κατι σωστα νιωθω αχρηστη.καθε μερα βλεπω ολο και πιο πολυ οτι ποτε δε θα αξιωθώ να βρω εναν ανθρωπο σα στηριγμα στη ζωη μου . απο οταν γεννηθηκα ολλοι με πετανε απ τη ζωη τους μεσα . πλεον κρατω κι εγω αμινες δε εμπιστεύομαι οπως καποτε τους αλλους γιατι κι αν καποιοι μπορει λιγο διαστημα να με πλησιασαν να το κανουν γιατι τη φαση εκεινη θελουν λογο μοναξιας να εχουν λιγο εκει καποιον να μιλανε η για να εκμεταλλευτούν κι γεια σας μετα .κι εχω κλειστει στον εαυτο μου κι στον κοσμο μου . αυτα με βοηθουν να αντεχω τη κατασταση αυτη.

---

Το να κλείνεσαι στον εαυτό σου και στον κόσμο σου είναι ότι χειρότερο. Το κάνω και εγώ και μου καταστρέφει την ζωή.
Προσπάθησε να δεις τα πράγματα λίγο πιο θετικά, ξέρω είναι δύσκολο, αλλά κάνε μια προσπάθεια να ανοιχτεί πάλι, ίσως αξίζει.

απαντώ στους ανω φιλους που στειλαν σχολιο !! για να προτιμω να κλεινομαι στον εαυτο μου φταινε οι πληγες που δεχομαι καθημερινα ενω εγω προσφερω τη φιλια μου οι αλλοι μου χαριζουν την απαξιωση τους .αυτο ομως αφου εχω παλεψει να φερω κοντα μου ανθρωπους παλεύοντας κι εγω με τα δικα μου θεματα μονη χωρις στήριξη απο πουθενα ουσιαστικά . ειμαι φιλικο ατομο φιλικο μια αγκαλια για το κοσμο ! οχι αμυντικη σταση αν με πλησιάσουν που αυτο δε συμβαινει . βλεπω παντα ανθρωπους σε μενα που φεροντε αδιαφορία μα με προτίμηση σε αλα προσωπα οτι εχουν και με προσπερνουν εμενα . ματεα προσπαθω ναειμαι οσο μπορω πιο κοντα στους νευροτυπικους σε συμπεριφορά χαλαρή και προσιτή τιποτα αδιαφορια εισπράττω καμια διαθεση να με πλησιάσουν να αφιερωσουν χρονο απο τον εαυτο τους να δουν τι ατομο ειμαι . δε μπορω να εχω αμυνες κι αθελα να διωχνω ατομα αν αυτα καν δε κανουν τη κινηση να με πλησιάσουν . με την απορριψη που δεχομαι γενικα επιδεινώνεται κι το προβλημα μου . οσο βλεπω την απορριψη των αλλων κι οτι στους αλλους αυτοι οι ιδιοι φερονται διαφορετικα πληγώνομαι κι κλεινομαι στο εαυτο μου εν τέλει . δε μπορω να παρακαλω τους αλλους να με προσεξουν δε εχει αξια αυτο ειναι ζητιανια . ετσι στρεφομαι επιθετικα στον εαυτο μου και με τιμωρω που ειμ ενα αχρηστο ατομο . αντι να στραφω εναντια στους αλλους που αυτοι δε ειν υποχρεωμενοι να με συμπαθούν ουτε να με ανέχονται δε τους ειμαι και κατι να πρεπει να μου δινουν τον χρονο τους τα βαζω με εμενα .

ίσως τότε με κάποιο τρόπο εκπέμπεις ότι τους έχεις ανάγκη και ότι έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση και είσαι υπερβολικά φιλική, σαν να παρακαλείς για την προσοχή τους. Όχι ότι δεν δικαιολογείται με βάση όσα έχεις ζήσει, αλλά συνήθως τους ανεξάρτητους ανθρώπους θέλουμε για φίλους. Το είχα κι εγώ παλιά αυτό, σαν να ικέτευα την αποδοχή των άλλων, και μου φερόντουσαν άσχημα ενώ δεν έκανα τίποτα κακό. Τώρα είμαι πιο επιφυλακτικός

το κανα αυτο παλια αδερφε μου τωρα το εκοψα κι έφυγαν κι οι λιγοι που απο λυπηση μου μιλούσαν λιγο . τωρα δε εχω κανεναν μονο μια κοπελιτσα σε ενα ρουχαλαδικο που μιλαμε δειχνει κατανοηση κι ειν cool μου φερεται με σεβασμο στο προβλημα μου .μιλαμε με τη κοπελα την βοηθαω εκει κιόλας καποιες φορες στο μαγαζι οταν φερνουν ρουχα νεα να τα στηρίξουμε στα ραφια να βαλουμε κρεμαστρες κι αυτα . η κοπελα ειν πολυ οκ μαζι μου μα κρατα αποστασεις κι ολας δε εχω τηλεφωνο της κι δε κανουμε παρεα περα απο εκει στο μαγαζι κι εγω σέβομαι τα ορια που μου εχει θέσει εμεσα . μου αφιερώνει χρονο κι μου μιλα συζητάμε κι φερετε πολυ σωστα . αυτο το εκτιμω μα συναμα τι βλεπω ?? οτι το κοριτσι αυτο χωρις να προκαλει εμφανισιακα κι συμπεριφοριστικα ειναι απλο ατομο δε ειν φανταχτερη και επιτηδευμένη την αγαπουν ολλοι .μου αρεσει που βλεπω να την αγαπανε κι θελω να ειν χαρουμενοι οι ανθρωποι να εχουν αγαπη αξιζουν ολλοι αποδοχη κι ζεστασια . το παραπονο μου λεω οτι δε εχω κανεναν να με συμπαθει κι μενα ενω τη κοπελιτσα αυτη της φερνουν δωρακια γλυκα και λουλουδια αντρες γυναικες κι οχι πονιρα. της μιλανε ολλοι εμενα με προσπερνουν σα να μην υπαρχω κι αυτο δε το κρυβω με ποναει πολυ οτι με αγνοουν ολλοι.βγαζουν αλλο χαρακτηρα στη κοπελα κι σε μενα αδιαφορια και ψυχροτητα . της εχουν κανει κι παραπονα διαφοροι για μένα και μπρος μου κι πισω μου τι τι θες αυτη εδω >??? πες στην να φυγει μην κάθετε εδω λενε κι εκεινη λεει οτι δε μπορει να διώχνει το κοσμο που δε ενοχλει κι ολας .

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

φταινε οι πληγες που δεχομαι καθημερινα ενω εγω προσφερω τη φιλια μου οι αλλοι μου χαριζουν την απαξιωση τους . .

---

μην γραφεις τετοια, ασφαλως οι περισσοτεροι ανθρωποι ο καθε ενας για τους δικους του λογους δεν θελουν να γινουν φιλοι σου ουτε να κανουν ερωτικη σχεση μαζι σου αν και αυτο ειναι λιγο μπερδεμα γιατι πολλοι θα δοκιμασουν να σου πουνε ψεμματα για να σε κουτουπωσουν στο κρεββατι.
κανονικα ακομα και οι πιο κοινωνικοι ανθρωποι εχουν 1-2 καλους φιλους και με ολους τους υπολοιπους ανθρωπους επιφανειακες κοινωνικες σχεσεις για να βγαινουν καμμια βολτα, η για φαγητο η καφε η επαγγελματικες σχεσεςι κτλ κτλ
αρα εσυ συνεχισε να ψαχνεις και μολις βρεις 1-2 καλου φιλους σταματας εκει η αμα θες συνεχιζεις για δημοσιες σχεσεις με ολους και ολες


ΥΓ
α χα χα!! υπεθεσα οτι εισαι γυναικα, αλλα και αντρας να εισαι τα ιδια ισχυουν

γεια φιλαρακι μου αυτα φυσικά κι τα προσεχω μεχουν πολλες φορες κοροϊδέψει και δουλεψει ατομα με σκοπο το σεξ μα παντα προσεχα κι εκοψα χρονια τωρα να ασχολυμε με σχεσεις κι αυτα. με ένοιαζε να εχω μερικους φιλους να μιλαω μα τιποτε . γιαυτο το αφησα το θεμα κι πορευομε μονη μου εχοντας μια μανα δύσκολη να πρεπει να φροντίζω .

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

με ένοιαζε να εχω μερικους φιλους να μιλαω μα τιποτε . γιαυτο το αφησα τοπ θεμα κι πορευομε μονη μου εχοντας μια μανα δύσκολη να πρεπει να φροντίζω .

---

Μην το αφήνεις τελείως το θέμα όσο δύσκολο κι αν είναι, γιατί οι άνθρωποι- ακόμα κι οι εσωστρεφείς- γεννήθηκαν για να επιδιώκουν την παρέα και τη φιλία. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για φίλο και θα δεις ότι έχανες τόσα χρόνια!

οποίος θελει ας ελθει να με βρει δε θα του πω φυγε αδερφέ μου θα τον καλωσορισω με εκτίμηση θα νιώσω κι εγω οτι αξιζω καποιος να μου αφιερώσει απ το χρονο του να μιλάμε .

Πολυπλοκο θεμα για ολες τις ηλικιες, αλλα πιστευω οσο περναν τα χρονια γινεται και πιο δυσκολο να συναψεις σχεσεις με τους αλλους. Οταν γνωριζεις καποιον αυτο που εισαι ειναι η συζητηση που εχεις μαζι του, δεδομενου οτι δεν υπαρχουν διαφορες αλλες μεταβλητες οπως επαγγελματικα ή καποιο χατηρι. Του δινεις το χρονο σου και την κουβεντα σου και αυτος κανει το ιδιο. Μετα χανεται ο καθενας στο μικροκοσμο του και στις υποχρεωσεις του, στους στοχους του και στα ονειρα του.

Ζωντας σε επαρχιακη πολη ξερω οτι εαν παω στο ταδε μαγαζι θα ανταλλαξω μια συζητηση με συγκεκριμενο ατομο, ξερω οτι εαν παω στο δεινα μαγαζι θα συναντησω τους εξης ανθρωπους. Αλλα πορευομαι μονος, μιας και περναω και καλα μονος. Βοηθαει να εχεις ποικιλια ενδιαφεροντων.

Προσωπικα ασχολουμε με ενα σπορ - παιχνιδι και εκει εχω τα περισσοτερα κοινωνικα παρε-δωσε. Αλλα ενδιαφεροντα μου ειναι τελιως μοναχικα ή πολυ εξεζητημενα ωστε να βοηθησουν σε επαφες, για παραδειγμα δεν ειναι συνηθισμενο να πιασεις συζητηση για λογοτεχνια επιστημονικης φαντασιας πηγαινοντας σε ενα μπαρ που πανε να

παρακολουθησουν ενα ποδοσφαιρικο αγωνα. Οχι οτι ειναι αδυνατον, αλλα ειναι αρκετα νιτσε. Μιλαμε παντα για πραγματικες επαφες και οχι διαδικτυακες.

Εδω για παραδειγμα ειναι συνηθισμενο να καταθετει ο αλλος προβληματισμους και προβληματα και μαλιστα ψυχολογικης φυσεως, αλλα δεν ειναι κατι συνηθισμενο εκει εξω.


Δεν εχω καποια συγκεκριμενη συμβουλη να δωσω, απλα κατεθεσα καποιες σκεψεις. Συμβουλες οπως να συχναζεις στα ιδια στεκια, προσπαθησε να βρεις αλλους με κοινα χομπι και διαφορα αλλα ειναι αρκετα τυποποιημενα και δεν ταιριαζουν σε ολους.

οι νευροτυπικοι ναι ετσι λυτουργουν μα απορρίπτουν τους μη νευροτυπικους και εδω ειν ενα θεμα ευχαριστώ πολύ ομως για τις συμβουλές ειν σωστές !!!!