Πάλι έπεσα, εκεί που κρατούσα την ψυχολογία μου σε μέτριο επίπεδο με την αγωγή εδώ και πολλά χρόνια, με βρίσκει πάλι το άγχος και οι κρίσεις πανικού. Είμαι 35 χρόνων όμως πια, παντρεμένη και πρέπει να δουλέψω. Το πάλεψα, ξεκίνησα δουλειά και δεύτερη μέρα παραιτήθηκα. Εδώ κλεισμένη όλη μέρα σπίτι να κλαίω με το τι θα γίνει. Όλοι λένε να αλλάξω αγωγή. Εγώ φοβάμαι. Αλλά κι έτσι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όλη μέρα φόβος, άγχος, ταχυκαρδίες. Την άλλη εβδομάδα έχω ραντεβού με τον γιατρό. Και ως τότε; Να κλειστώ σπίτι στο καναπέ με την κουβέρτα μου και να κλαίω; Ο άντρας μου λείπει πολλές ώρες και είμαι μόνη. Δεν ξέρω τι να κάνω, οι σκέψεις με βομβαρδίζουν. Τι λέτε για αλλαγή αγωγής μετά από 12 χρόνια με το ίδιο αντικαταθλιπτικό ( anafranil ); Θα το κάνατε;