Η ΙΨΔ μου αρχισε παλι να με ενοχλει εντονα ενω ειχε καιρο.
Πριν καποια χρόνια ανησυχούσα για το κάπνισμα. Ανησυχούσα για την υγεία μου και ανησυχούσα οτι μετρούσε σαν αμαρτία.
Μια μέρα λόγω φόβου είπα στον Θεό του χριστιανισμού (γιατί σε Αυτόν πίστευα) ότι δεν θα ξανακαπνίσω.
Μια μέρα κάπνισα πάλι και άρχισα να αγχώνομαι εντονα ότι ο Θεός ίσως με τιμωρήσει επειδή είχα πει οτι δεν θα ξανακάπνιζα. Λόγω φόβου αποφάσισα να κάνω υπόσχεση οτι δεν θα ξανακαπνίσω και ζήτησα μια αδιευκρίνιστη τιμωρία σε περιπτωση που σπαγα την υπόσχεση. Εκανα υπόσχεση για 2 λόγους.
Α) γιατί κουράστηκα να προσπαθω να το κόψω και να αγχώνομαι
Β) γιατί λόγω φόβου τιμωρίας σκέφτηκα ότι αν εκανα υπόσχεση θα απεδεικνυε στον Θεό ότι αξίζω δευτερη ευκαιρία.
Ο λόγος που ζήτησα χωρις να το θέλω αδιευκρινιστη τιμωρία είναι επειδή ήθελα να χρησιμοποιήσω τον φόβο της τιμωρίας για να εξαναγκάσω τον εαυτό μου ουτε καν να μπει στο διλημμα καπνίσματος.
Τελικά έχασα την πίστη μου. Άρχισα να αγχώνομαι ότι κάποιοι άλλοι Θεοί δέχτηκαν την υπόσχεση. Η ιψδ μου δημιούργησε εναν φόβο μιας πολυ συγκεκριμένης τιμωρίας. Μιας τιμωριας που δεν ζήτησα ποτέ και αν αυτός ο φόβος εμφανίζοταν νωρίτερα, δεν θα εκανα αυτη την υπόσχεση.
Τελικα κάπνισα κυρίως για να νιωσω ελευθερος. Καθε μερα ηταν βασανο να υπακουω την ιψδ μου. Τελικα ενιωσα καλυτερα και για μηνες δεν αγχωνομουν πολυ. Τωρα εχω 3 μέρες που αγχωνομαι για την υπόσχεση. Ειχα ζητησει πολλες φορες ολες οι υποσχεσεις να ακυρωθουν. Απλα δεν ξερω αν για την υπόσχεση με το κάπνισμα ευθύνεται η Ιψδ μου.
Απο την μια ειχα πληρη ελεγχο των λεξεων μου οταν προσπαθησα να κανω υπόσχεση από την άλλη νομιζω ημουν σε κατασταση άγχους. Νομιζα οτι αν δεν εκανα υποσχεση, ο Θεός δεν θα μου δινε αλλη ευκαιρία.
