Printable View
Υπάρχουν οι υπαρξιακές ανησυχίες πίσω από τις οποίες κρύβονται προβλήματα (δημιουργούν προβλήματα και επιμένουν δηλαδή) στον άνθρωπο και άλλες που απλά κάνουν κύκλο και ησυχάζουν. Λοιπόν δεν ξέρω όμως αν η κάθε είδους πνευτματική / υπαρξιακή ανησυχία είναι αιτία για να χαπακώνεται ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Εσείς τι λέτε;
αυτο που λεσ δεν λεγεται υπαρξιακεσ ανησυχιεσ.
ναι .. οι υπαρξιακες ανησυχιες εχουν μετατραπει σε καμπανακια. μερικες φορες κουδουνιζει το κεφαλι μου. το εχεις παθει ποτε αυτο? τι ειναι αυτο? ετσι στα καλα καθουμενα. οπυτε στον ποελμο να ημουν καποτε... χα
Ναι νομίζω πως ο Adzik έχει δίκιο. ;)
Αυτό γίνεται και σε εμένα. Γίνεται από το άγχος ή από την υπερένταση.
ενταξει. το τροποποιω και αφηνω μοναχα την ερωτηση.
Απαντώντας στην ερώτηση δε νομίζω οι Υπαρξιακές ανησυχίες να είναι Ψυχολογικό πρόβλημα. Είναι καλό να έχουμε Υπαρξιακές ανησυχίες γιατί μέσα από αυτές σκεπτόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Μετατρέπονται σε ψυχολογικό πρόβλημα όταν είναι τόσο έντονες που σε εμποδίζουν να λειτουργήσεις σαν φυσιολογικός άνθρωπος. Τώρα δεν ξέρω αν ισχύει η γνώμη μου είναι αυτή πάντα.
ειναι πολυ καλο το να εχουμε υπαρξιακα ερωτηματα.. ψαχνωμαστε..και εξελισσομαστε..αλλιωσ μενουμε στασιμοι.
σωστό. όμως λένε πως οι έφηβοι έχουν τέτιοιυ είδους ανησυχίες και ότι οι μεγάλοι, κανονικά, δεν θα έπρεπε εκτός κι αν τα βρουν σκούρα.
Αναλόγως πάντα όμως. Μερικά άτομα δεν περνάνε εφηβεία και την περνάνε μετά από χρόνια κάνοντας την δική τους "επανάσταση"...
καποιοι ανθρωποι ψαχνωνται σε ολη τουσ την ζωη και αυτο πολυ καλο εινια... δεν επαναπαυονται... θελουν να βελτιωνονται συναιχωσ... αυτο ειναι υπεροχο αρκει να μην κανουν υπερβολεσ..
ε οκ καλη ειναι η βελτιωση αλλα αυτη η σιωπη με παγωνει, ενα πραγμα, δεν μπορω να το εξηγησω. ωρες ωρες βασικα νομιζω πως ξερω περισσοτερα απο οσα λεω κ μπορω να πω και οχι μονο εγω αλλα και πολλοι αλλοι φιλοι, γνωστοι και αγαπημενοι μου!