Δε μπορώ να χαρώ τίποτα

Printable View

15-01-2021, 21:49
Sophie_

Δε μπορώ να χαρώ τίποτα

Το ευρύτερο πρόβλημά μου είναι πως δε μπορώ να αισθανθώ χαρά για τίποτα. Μόνο πρόσκαιρη ικανοποίηση. Δε ξέρω πώς να το εξηγήσω. Αν θέλω να αγοράσω κάτι για καιρό, μέχρι πχ να μαζέψω τα χρήματα, με πιάνει ανυπομονησία καθημερινή. Μόλις όμως το αποκτήσω, χαίρομαι και αυτό ήταν. Το θαυμάζω 2-3 μέρες και τέλος. Δε με πιάνει καταναλωτική μανία αλλά δεν ικανοποιούμαι με τίποτα. Γιατί γίνεται αυτό? Δε με χαλαρώνει τίποτα... κι έχω όλα τα καλά του Θεού...υγεία, αγάπη, οικογένεια, σπιτικό φαγητό... τι πάει λάθος?
15-01-2021, 22:07
annoulaki1

Quote:

Originally Posted by Sophie_

Το ευρύτερο πρόβλημά μου είναι πως δε μπορώ να αισθανθώ χαρά για τίποτα. Μόνο πρόσκαιρη ικανοποίηση. Δε ξέρω πώς να το εξηγήσω. Αν θέλω να αγοράσω κάτι για καιρό, μέχρι πχ να μαζέψω τα χρήματα, με πιάνει ανυπομονησία καθημερινή. Μόλις όμως το αποκτήσω, χαίρομαι και αυτό ήταν. Το θαυμάζω 2-3 μέρες και τέλος. Δε με πιάνει καταναλωτική μανία αλλά δεν ικανοποιούμαι με τίποτα. Γιατί γίνεται αυτό? Δε με χαλαρώνει τίποτα... κι έχω όλα τα καλά του Θεού...υγεία, αγάπη, οικογένεια, σπιτικό φαγητό... τι πάει λάθος?

Το έχω περάσει και εγώ ! Ίσως περνάς κάποια φάση κατάθλιψης η μελαγχολίας . Προσπάθησε να μην το σκεφτεσαι και αν συνεχίζεται αναφερσου σε κάποιο ψυχολόγο !!
15-01-2021, 22:10
Sophie_

Quote:

Originally Posted by annoulaki1

Το έχω περάσει και εγώ ! Ίσως περνάς κάποια φάση κατάθλιψης η μελαγχολίας . Προσπάθησε να μην το σκεφτεσαι και αν συνεχίζεται αναφερσου σε κάποιο ψυχολόγο !!

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου... είμαι 27 ετών, παρατηρώ πως δεν έχω κέφι για κάτι, παλαιότερα δεν ήμουν έτσι. Πλέον ούτε ερωτική διάθεση έχω...τίποτα. Όλα με το ζόρι. Τι έχω πάθει; εσύ πως το ξεπέρασες;
15-01-2021, 22:31
annoulaki1

Quote:

Originally Posted by Sophie_

Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου... είμαι 27 ετών, παρατηρώ πως δεν έχω κέφι για κάτι, παλαιότερα δεν ήμουν έτσι. Πλέον ούτε ερωτική διάθεση έχω...τίποτα. Όλα με το ζόρι. Τι έχω πάθει; εσύ πως το ξεπέρασες;

Εγώ το είχα όταν είχα αγχώδεις διαταραχή/ κατάθλιψη πέρασε με τον καιρό αλλά με θεραπεία τώρα δεν έχω κάτι τέτοιο ! Ίσως να περνάς όπως σου είπα κατάθλιψη ! Αλλά εμπιστευσου σίγουρα κάποιον ειδικό ! Μην σε αγχώνει όλα καλά θα πάνε και όλα θα περάσουν !!
15-01-2021, 23:55
el.gre

Αν όλα σου πάνε καλά αλλά δεν ευχαριστιεσαι με τίποτα τότε είναι έλλειψη ευγνωμοσύνης.Το παθαίνει πολύς κόσμος. Δυστυχώς οι περισσότεροι μετά από τον πόνο μαθαίνουμε να εκτιμαμαι και να απόλαμβάνουμε κ τις μικρές χαρές της ζωης, σε ακραίες περιπτώσεις οι άνθρωποι υποσυνηδειτα δημιουργούν οι ίδιοι προβλήματα στον εαυτό τους ώστε να μπορέσουν μετά να απολαύσουν την ελευθερία από το πρόβλημα, μην πέφτεις σ αυτή την παγίδα, σκέψου αν πραγματικά σου λείπει κάτι ή οχι
16-01-2021, 08:52
Art_Phil

Μήπως έχεις ξεμείνει από ιδέες και δεν κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν πραγματικά;
Μήπως και εσύ χρειάζεται να διερευνύσεις λίγο παραπάνω τι θα μπορούσες άλλο να κάνεις και πού να εμπλακείς;
Ας πούμε το να κερδίζεις πρόσκαιρη χαρά από την αγορά ενός αντικειμένου, μου φαίνεται πολύ φυσιολογικό.
Και εγώ παρατηρώ στον εαυτό μου ότι ενώ μπορεί να είμαι φουλ ανυπόμονη να αγοράσω κάτι όταν το αγοράζω χαίρομαι για λίγο.
Ούτε εγώ έχω καταναλωτική μανία.
Αλλά...
για να λες ότι σε πιάνει καθημερινή ανησυχία μέχρι να αγοράσεις αυτό που θες, μάλλον τα ψώνια είναι από τα λίγα πράγματα ευχάριστα που κάνεις στη ζωή σου αυτή τη στιγμή.
Αν δεν κάνεις ευχάριστα πράγματα είναι λογικό να μην έχεις διάθεη.
Επίσης είναι λογικό εάν για πολύ καιρό δεν κάνεις ευχάριστα πράγματα να έχεις πέσει σε ένα είδος απάθειας.
Το σημαντικό είναι ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
πχ μπορεί να μην έχεις όρεξη να φλερταρεις και να μην εμπλέκεσαι αλλά μετά από 1-2 βδομάδες εμπλοκής στο ερωτικό παιχνίδι να σου έρθει η ερωτική η διαθεση.
Θα σου πρότεινα να κάτσεις να σκεφτείς και να κάνεις μία λίστα με πράγματα που πιστεύεις ότι έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να σε κανουν πιο χαρούμενοι και να αρχίσεις να εντάσσεις κάποια πράγματα στην καθημερινότητά σοθ.
16-01-2021, 10:33
Sophie_

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας... πραγματικά ξεκινά η κάθε ημέρα και δεν έχω ζωντάνια, έχω αγχωθεί με τη μαγνητική που θα κάνω, με τη δουλειά που πρέπει να βρω πριν λήξει το ταμείο κ είναι περίεργη περίοδος για νέες δουλειές... επίσης συγκατοικώ με τον αρραβωνιαστικό μου αλλά δεν έχω όρεξη για αγαπούλες... ενώ είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του, δεν έχει αλλάξει κάτι μεταξύ μας. Δε θέλω τίποτα άλλο όλη μέρα, μόνο σκοτεινό δωμάτιο, βροχή... από μικρή ήμουν έτσι αλλά τελευταία έχει παραγίνει... δεν έχω ενδιαφέροντα με την καραντίνα. Διαβάζω, γράφω δικά μου έργα, μαγειρεύω, ακούω μουσική...αυτά.. κάθε μέρα τα ίδια..ούτε μια βόλτα δε μπορούμε να πάμε..