Εμμονή (;) με την πεθερά

Τελευταία πιάνω τον εαυτό μου να σκεφτεσαι πολλές στιγμές μέσα στη μέρα την πεθερά κ αυτό με ανησυχεί. Τι είπε, γιατί το είπε, τι της είπα κ τι θέλω να της πω, σενάρια κ σκέψεις που με βασανίζουν, μου χαλάνε τη διάθεση κ δεν μπορώ να ευχαριστηθω ακόμα και τις στιγμές με το παιδί μου. Προσπαθώ να αποβαλλω αυτές τις σκέψεις αλλά με τριγυρίζουν, μήπως έχω πάθει εμμονή;

Το θέμα που μου έχει περάσει στο μυαλό είναι το πότε θα δει το παιδί, πόσες μέρες πέρασαν κ αν μπορώ να της το πάω αν δεν έρθει αυτή. Να αναφέρω ότι ο σύζυγος είναι ναυτικός, έχω μία μικρή 2 ετών κ αυτά τα κάνει μόνο όταν ο άντρας μου λείπει (8μηνο). Έχω ξεκαθαρίσει στο σύζυγο ότι μία φορά την εβδομάδα μπορώ να πάω αλλιώς ας έρχεται οπότε θέλει αυτή. Εκείνη μόνιμα όμως κλαιγεται ότι δεν το βλέπει μόλις περάσουν λίγες μέρες.

Η κατάσταση είναι περίπλοκη, τι να πρωτογραψω. Απλά πριν απο τρία χρόνια, έγκυος εγώ, τσακωθηκαμε χοντρά με την πεθερά κ από τότε μου έκατσε στραβά η συγκεκριμένη. Έχουν γίνει διάφορα σκηνικά από τότε, αυτή δήθεν εχει ψυχολογικά κ όλοι λένε άσε την να λέει, εγώ πιστεύω είναι μία κακομαθημένη εγωιστρια .

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι πώς μπορώ να σταματήσω να ασχολούμαι μαζί της, να μην με νοιάζει κ να μην της επιτρέπω να βλέπει ότι με αγγίζει η συμπεριφορά της; Έχω γίνει εμμονικη; Όλοι μου λένε να αδιαφορησω , βρίσκει κ τα κάνει.

Μηπως να αραιωνες λιγο την επικοινωνια σας ωστε να μην σε απασχολει τοσο? εχεις καλες φιλες να συζητας και να κανεις παρεα?
μηπως κλεινεσαι υπερβολικα το 8 μηνο που λειπει ο ανδρας σου κι ετσι αναγκαστικα οι αναφορες σου ειναι η σχεση με την πεθερα? ?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Μηπως να αραιωνες λιγο την επικοινωνια σας ωστε να μην σε απασχολει τοσο? εχεις καλες φιλες να συζητας και να κανεις παρεα?
μηπως κλεινεσαι υπερβολικα το 8 μηνο που λειπει ο ανδρας σου κι ετσι αναγκαστικα οι αναφορες σου ειναι η σχεση με την πεθερα? ?

---

Αυτή παίρνει τηλέφωνο μία φορά τη μέρα κ καλά ρωτάει για το παιδί, εγώ σπάνια την παίρνω αν δεν πάρει.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολλές κοινωνικές επαφές, έχω κ αδερφές αλλά ώρες ώρες προτιμώ την ησυχία μου. Ίσως είναι γενικότερα θέμα ψυχολογίας μετά την εγκυμοσύνη συν κάποια σκηνικά με το σύζυγό.. Κ αυτός πλέον υποστηρίζει ότι πρέπει να βρω ένα ενδιαφέρον να απασχολώντας το μυαλό μου εφόσον δε δουλεύω.

Quote:

---

Originally Posted by Lena33

Αυτή παίρνει τηλέφωνο μία φορά τη μέρα κ καλά ρωτάει για το παιδί, εγώ σπάνια την παίρνω αν δεν πάρει.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολλές κοινωνικές επαφές, έχω κ αδερφές αλλά ώρες ώρες προτιμώ την ησυχία μου. Ίσως είναι γενικότερα θέμα ψυχολογίας μετά την εγκυμοσύνη συν κάποια σκηνικά με το σύζυγό.. Κ αυτός πλέον υποστηρίζει ότι πρέπει να βρω ένα ενδιαφέρον να απασχολώντας το μυαλό μου εφόσον δε δουλεύω.

---

δεν ειναι απαραιτητο να ταιριαζεις τοσο απολυτα με τα αδερφια σου. αγαπα τις αδεφες σου και κανε πιο κολλητη παρεα με ατομα που ειναι ψυχικα πιο κοντινα σου. φιλες δεν εχεις?
αναμενομενο να εχεις ζοριστει με την εγκυμοσυνη, και το κλεισιμο με το παιδι μετα, με την ελλειψη του ανδρα σου κλπ.
εχει δικιο ο ανδρας σου.. ανοιξου λιγο, βρες ενδιαφεροντα κι εκει θ κανεις και καμια γνωριμια με φιλες.
πηγαινε γυμναστηριο να επανελθει και το σωμα απο την εγκυμοσυνη. οσο κλεινεσαι μενεις στα νυχια της βαρετης πεθερας σου.
μην παραιτεισαι, ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΣΟΥ.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν ειναι απαραιτητο να ταιριαζεις τοσο απολυτα με τα αδερφια σου. αγαπα τις αδεφες σου και κανε πιο κολλητη παρεα με ατομα που ειναι ψυχικα πιο κοντινα σου. φιλες δεν εχεις?
αναμενομενο να εχεις ζοριστει με την εγκυμοσυνη, και το κλεισιμο με το παιδι μετα, με την ελλειψη του ανδρα σου κλπ.
εχει δικιο ο ανδρας σου.. ανοιξου λιγο, βρες ενδιαφεροντα κι εκει θ κανεις και καμια γνωριμια με φιλες.
πηγαινε γυμναστηριο να επανελθει και το σωμα απο την εγκυμοσυνη. οσο κλεινεσαι μενεις στα νυχια της βαρετης πεθερας σου.
μην παραιτεισαι, ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΣΟΥ.

---

Όταν ακούω για πεθερικά,είναι ένας επιπλέον λόγος που ακούω γάμο και βγάζω σπυράκια. :ρ

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Όταν ακούω για πεθερικά,είναι ένας επιπλέον λόγος που ακούω γάμο και βγάζω σπυράκια. :ρ

---

δεν εισαι για γαμους εσυ γουαι.εισαι πολυ μικρος.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν εισαι για γαμους εσυ γουαι.εισαι πολυ μικρος.

---

Για νέο μου το λες;
Είμαι κατά του γάμου πάντως,παρά το νεαρό της ηλικίας μου.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν ειναι απαραιτητο να ταιριαζεις τοσο απολυτα με τα αδερφια σου. αγαπα τις αδεφες σου και κανε πιο κολλητη παρεα με ατομα που ειναι ψυχικα πιο κοντινα σου. φιλες δεν εχεις?
αναμενομενο να εχεις ζοριστει με την εγκυμοσυνη, και το κλεισιμο με το παιδι μετα, με την ελλειψη του ανδρα σου κλπ.
εχει δικιο ο ανδρας σου.. ανοιξου λιγο, βρες ενδιαφεροντα κι εκει θ κανεις και καμια γνωριμια με φιλες.
πηγαινε γυμναστηριο να επανελθει και το σωμα απο την εγκυμοσυνη. οσο κλεινεσαι μενεις στα νυχια της βαρετης πεθερας σου.
μην παραιτεισαι, ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΣΟΥ.

---

Η μία αδερφή μου που έχει παιδάκια επίσης είναι η βασική μου παρέα, από φίλες μία κουμπάρα που είναι ελεύθερη ακόμα κ εννοείται πώς έχει άλλο χρόνο κ τρόπο ζωής.
Έχω ζοριστει πολύ τα τελευταία δύο χρόνια γιατί ο άνδρας μου ένιωσε παραμελημένος όταν γεννήθηκε το παιδί, ξεκίνησε άσχημες συμπεριφορές.. , πήγε ταξίδι, γύρισε κ προσπάθησε να χωνέψει τη νέα κατάσταση. Τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα κ τώρα έφυγε πάλι, αφού συμφωνησαμε να προσπαθήσουμε ακόμα πιο πολύ για μας. Στα προηγούμενα ταξίδια ήταν λίγο πιεστικός στο να μην βγαινω βόλτες αλλά πλέον είδε ότι δε μπορώ να κλείνω το παιδί μέσα. Ίσως κ αυτό έπαιξε ρόλο που κλείστηκα για να γλυτωνω γκρίνια .
Η πεθερά είναι σύνθετη ιστορία, αλλά στην ουσία κάνει κακό στο γάμο μου έμμεσα κ στην ψυχολογία μου άμεσα. Έπεσα στην παγίδα της μάλλον γιατί είμαι ανεκτικός άνθρωπος..

δεν ξερω σε τινος παγιδα επεσες Λενα, ισως και στην δικια σου.
ασχολεισαι και στεναχωριεσαι με τις συμπεριφορες της πεθερας και αναφερεις μονο παρεμπιπτοντως και με μεγαλη φυσικοτητα οτι ο ανδρας σου θα θελε να εισαι κλεισμενη μεσα και μονο ως παραχωρηση και με γκρινια δεχτηκε να βγαινεις λιγο...
θα σου προτεινα να ξεκινησεις συνεδριες με μια καλη ψυχοθεραπευτρια και να αρχισεις να συζητας αυτα που σε βαραινουν.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν ξερω σε τινος παγιδα επεσες Λενα, ισως και στην δικια σου.
ασχολεισαι και στεναχωριεσαι με τις συμπεριφορες της πεθερας και αναφερεις μονο παρεμπιπτοντως και με μεγαλη φυσικοτητα οτι ο ανδρας σου θα θελε να εισαι κλεισμενη μεσα και μονο ως παραχωρηση και με γκρινια δεχτηκε να βγαινεις λιγο...
θα σου προτεινα να ξεκινησεις συνεδριες με μια καλη ψυχοθεραπευτρια και να αρχισεις να συζητας αυτα που σε βαραινουν.

---

Ο αντρας μου αρχίζει κ λογικευεται για το καλό του γάμου μας.. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να πάμε μαζί σε σύμβουλο μπας κ βοηθήσει να δει τα λάθη του αλλά τον βλέπω σιγά σιγά ωριμάζει κ τα βλέπει.
Η άλλη δε μ' αφήνει, μετά είμαι εγώ κακιά! Της πήγα χτες τη μικρή μπας κ ηρεμήσει το κεφάλι μου από τις σκέψεις κ την πήρε, πήγε βόλτα ένα τετράγωνο με τα πόδια (από το "την πάω εδώ μωρέ πάνω κάτω"), έλειπε πόση ώρα κ όταν ήρθε λέει " δε φταιω εγώ, το παιδί με τράβαγε, ήθελε βόλτα"! Τελικά είναι βλαμμενη ή επικίνδυνη; Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί κάτι χάπια πρέπει να πίνει για την κατάθλιψη (τα οποία της σύστησε ένας ΩΡΛ άκουσον άκουσον που την είδε βασανισμενη όταν πήγε για το αυτι της)!
Εγώ μη χάσω το μυαλό μου φοβάμαι, πρέπει να την πάρω στην πλάκα ή ως χαζή κ να τελειωνω!