χωρισμός και ενδιάμεση κατάσταση - πως να το χειριστώ
Καλησπέρα σε όλους,
Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας όσα συμβαίνουν στην προσωπική ζωή μου τις τελευταίες εβδομάδες. Ζητώ συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο που ακολουθεί..
Είχα μια σχέση 2.5+ χρόνων η οποία έληξε με πρωτοβουλία του αγοριού μου πριν από 5 εβδομάδες μετά από κάποια δικά μου λάθη. Αρχικά θέλω να αναφέρω λίγα πράγματα για μένα, τον πρώην σύντροφό μου και την σχέση μας. Εγώ και αυτός είμαστε δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι. Εγώ είμαι αντικοινωνική, με ελάχιστους ανθρώπους στην ζωή μου, απαισιόδοξη, πολύ νευρική, έχω κακή σχέση με την οικογένεια μου και πολύ εύκολα απογοητεύομαι στις δυσκολίες, τα βλέπω όλα μαύρα, έχω ξεσπάσματα και γενικά είμαι κυκλοθυμική. Αυτός είναι πολύ κοινωνικός με πολλές διαφορετικές παρέες και φίλους, πολύ θετικός και αισιόδοξος, βλέπει πάντα την θετική πλευρά των πραγμάτων και το καλό στους άλλους, ευδιάθετος, πολύ υποστηρικτικός και πολύ ήρεμος σαν άνθρωπος, σιχαίνεται τους καυγάδες και πολύ σπάνια τσακώνεται καθώς οι τσακωμοί και οι εντάσεις τον ταράζουν. Πως ταιριάξαμε λοιπόν εμείς οι δύο; Προσπαθήσαμε πολύ για να κάνουμε μια όμορφη σχέση και ταιριάξαμε αρχικά γιατί υπήρχε πολύ μεγάλος έρωτας από μεριάς του. Με κυνήγησε πολύ και προσπάθησε πολύ για να με πείσει να είμαστε μαζί. Εγώ ήμουν πολύ διστακτική καθώς φοβόμουν να κάνω νέα σχέση και να πληγωθώ αλλά αυτός με τις πράξεις του μου έδωσε να καταλάβω ότι αξίζει μια ευκαιρία. Στην σχέση αυτός ήταν ο υποστηρικτικός, ο ευδιάθετος, ο κοινωνικός, αυτός που έδινε τα πάντα και έκανε τα πάντα για να είμαι εγώ χαρούμενη.. εγώ με την σειρά μου έγινα πιο ανοιχτή, πιο κοινωνική, πιο δεκτική να δοκιμάσω νέα πράγματα την στιγμή που στο παρελθόν είχα συγκεκριμένες συνήθειες που δεν τις άλλαζα με τίποτα. Μέχρι πριν ένα μήνα λοιπόν η σχέση ήταν πολύ καλή. Όχι τέλεια όπως στις αρχές αλλά και τίποτα δεν έδειχνε ότι θα χωρίζαμε. Κάναμε σχέδια για ταξίδια, για τις καλοκαιρινές διακοπές, όνειρα για το μέλλον, ζήλιες, αγχωνόταν πολύ μην με χάσει και μου το έδειχνε συνέχεια όπως και εγώ άλλωστε, μου έλεγε ότι θέλει να είμαι χαρούμενη και κάνει τα πάντα για αυτό (είμαι δύσκολος άνθρωπος σε αυτό το κομμάτι), περνάγαμε αρκετό χρόνο μαζί αλλά και με φίλους, κάναμε βόλτες κλπ, και έλεγε πάντα ότι περνάμε τέλεια και έτσι καταλάβαινα και εγώ καθώς επεδίωκε να περνάμε χρόνο μαζί... Τα μόνο θέματα που υπήρχαν ήταν αυτά που θα αναφέρω παρακάτω.. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που έπρεπε να φύγει μαζί με έναν συνεργάτη - φίλο του για μια εβδομάδα στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρχαν κάποιες άσχημες στιγμές που τις είχα προκαλέσει εγώ, έβγαλα κάποια νεύρα χωρίς λόγο πάνω του γιατί πλησίαζαν κάποιες προθεσμίες, είχα βγει με την καινούρια παρέα μου και είχα καταλάβει ότι δεν τον συμπαθούν και στο τέλος του έκανα ''παρατήρηση'' να μην μιλάει μόνο για την δουλειά του.. ήταν λάθος και το ξέρω, απλά είχα ενθουσιαστεί που για πρώτη φορά στην ζωή μου μετά το λύκειο είχα μια μεγάλη σχετικά παρέα που είχα καταφέρει να βρω μόνη μου, καθώς δυστυχώς ούτε στο πανεπιστήμιο είχα βρει.. αυτό τον στεναχώρησε πολύ και μου είπε ότι νιώθει ότι τον έχω με ένα λουρί και δεν τον αφήνω να μιλάει..μετά ωστόσο τα ψιλοβρήκαμε αλλά και την επόμενη μέρα είχα νεύρα και ένταση λόγω δουλειάς και διαβάσματος, οπότε στην ουσία έφυγε για το εξωτερικό χωρίς να τα έχουμε βρει πραγματικά, αν εξαιρέσω ότι έκανα μια μικρή κίνηση που τον συγκίνησε αλλά δεν είχαμε βρεθεί από κοντά..έφυγε λοιπόν για το εξωτερικό...Εκείνη την εβδομάδα λοιπόν ήταν ο ίδιος ακριβώς άνθρωπος, με έπαιρνε τηλέφωνα, μου έστελνε μηνύματα πολύ τακτικά σχεδόν όλη μέρα, μου έστελνε φωτογραφίες από τα μέρη που πήγαιναν και μου έλεγε πως περνάει...αντίθετα για εμένα εκείνη η εβδομάδα ήταν πολύ πιεστική.. είχα πολύ διάβασμα, εξετάσεις, παράλληλα έπρεπε να βγάλω μεγάλο όγκο εργασίας στην δουλειά μόνη μου. Ουσιαστικά να βγάλω και την δουλειά άλλων. Είχα αποφασίσει όμως να μην του αναφέρω κάτι και να τον αφήσω να απολαύσει το ταξίδι του πρώτον γιατί ήταν κάπου αλλού και δεν ήταν ωραίο να τον ζαλίζω με τα δικά μου και δεύτερον επειδή είχα καταλάβει ότι τον τελευταίο καιρό είχα ξεπεράσει τα όρια και ήθελα αυτό να το αλλάξω. Έλα όμως που με έβλεπε κακοδιάθετη και με ρωτούσε να του πω τι και πως συνεπώς πάλι του έλεγα για την δουλειά μου....γενικά λοιπόν δεν είχα την ίδια διάθεση να μιλήσω μαζί του και όταν μιλούσα μαζί του ήμουν κάπως κακοδιάθετη με αποκορύφωμα την τελευταία μέρα που ήταν στο εξωτερικό δεν απάντησα ποτέ στο μήνυμά του, ούτε επικοινώνησα τηλεφωνικά με αποτέλεσμα την άλλη μέρα να έρθει ο χωρισμός.
Την άλλη μέρα λοιπόν επέστρεψε Ελλάδα, με πήρε τηλέφωνο και το πρώτο πράγμα που ανέφερε ήταν ''που ήσουν χθες όλη μέρα;'' κάνοντας παράπονα ότι δεν τον πήρα ούτε μια φορά τηλέφωνο, ότι πάντα επικοινωνούσε αυτός και ενώ ήταν κάπου αλλού εγώ δεν νοιάστηκα καν και περίμενε να δει κάτι τέτοιο.. συνέχισε λέγοντας ότι δεν του άρεσε που του έλεγα μονίμως για την δουλειά μου ενώ ήταν στο εξωτερικό και στην συνέχεια ανέφερε ένα περιστατικό όπου εγώ τον είχα ''πιέσει'' να πηγαίναμε διήμερο μόλις επέστρεφε ενώ ήταν στο συνέδριο που είχε πάει και εκείνη την στιγμή ένιωσε τρομερή πίεση και πως δεν του αξίζει κάτι τέτοιο. Αυτό είχε συμβεί την τρίτη μέρα που ήταν στο εξωτερικό ωστόσο συνέχισε κανονικά να μου μιλάει χωρίς να καταλάβω ότι είχε ενοχληθεί τόσο πολύ και αμέσως προσπάθησα να του δείξω ότι δεν με πειράζει και να μην πάμε γιατί κατάλαβα ότι ήταν φάουλ. Ωστόσο το πήρε πολύ σοβαρά και ακόμα και την επόμενη μέρα με ρωτούσε αν έχω θυμώσει με το διήμερο και μου έλεγε ότι στεναχωρήθηκε γιατί θεώρησε ότι σπάστηκα μαζί του, ενώ πραγματικά εγώ την άλλη μέρα το είχα ξεχάσει. Γενικά όταν υπήρχε μια μικρή διαφωνία ή οτιδήποτε το έπαιρνε πολύ σοβαρά και το σκεφτόταν μέρες ενώ εγώ το ξέχναγα αμέσως και δεν θεωρούσα ότι ήταν κάτι σημαντικό, ενώ αυτός πίστευε ότι σπάστηκα ή στεναχωρήθηκα μαζί του και το σκεφτόταν μόνος του. Ακόμα μου είπε ότι είμαστε τελείως διαφορετικοί και ότι δεν θα ταιριάξουμε και κάποια στιγμή θα χωρίσουμε επομένως εκεί εγώ τον ρώτησα αν θέλει να χωρίσουμε και μου είπε πως ναι. Στην συνέχεια μου είπε ότι σκέφτηκε πολύ στο αεροπλάνο και κατάλαβε ότι έχει πιεστεί πολλές φορές και έχει δεχθεί πράγματα που δεν θα έπρεπε, ότι είμαι νευρική και αντικοινωνική, ότι πολλές φορές δυσκολεύεται να συνυπάρχουμε με άλλους ανθρώπους στον ίδιο χώρο, ότι νιώθει ότι είμαι μαζί του απλά για να είμαι με κάποιον και ότι είμαι εξαρτημένη πάνω του και ότι είναι πολύ κακό να μην έχω άλλους ανθρώπους στην ζωή μου, ότι δεν θα αλλάξω και αν το κάνω θα πιέζομαι και ότι δεν υπάρχει λόγος... Είπε ακόμα τα κλασσικά ότι δεν θα τον χάσω από την ζωή μου και ό,τι χρειαστώ θα είναι εκεί καθώς με αγαπάει πάρα πολύ και είμαι από τους δικούς του ανθρώπους. Επίσης είπε ότι νιώθει σαν να σβήνει η φλόγα του μαζί μου, ότι νιώθει να του τελειώνει, ότι υπάρχει πολλή μεγάλη αγάπη αλλά όχι μεγάλος έρωτας και θέλει να το ψάξει αυτό, δηλαδή αν όντως του τελείωσε και ότι θέλει χρόνο για να δει αν θέλει να ξαναείμαστε μαζί και θέλει να περάσει χωρίς εμένα κάποιο διάστημα για να ζυγίσει την κατάσταση, να δει αν του λείπω, πως του λείπω, τι του προσφέρει η σχέση μας να σκεφτεί κάποια πράγματα και το ίδιο πρέπει να κάνω και εγώ, να κάτσω να σκεφτώ. Μου είπε ότι την εβδομάδα που ήταν εξωτερικό πέρασε ωραία, δεν του έλειψα ιδιαίτερα (ενώ ας πούμε μου έστελνε συνέχεια μηνύματα και πολλές φορές δεν απαντούσα και ξαναέστελνε) και ότι είδε πώς είναι μια εβδομάδα χωρίς την δική μου πίεση, πως πολλές φορές με ένιωθε σαν υποχρέωση και ότι κυμαινόταν η ζωή του ανάμεσα στην δουλειά του και σε μένα γιατί τα σκ που ερχόταν σε μένα ήταν πιεστικό καθώς έπρεπε μέσα στην εβδομάδα να βγάλει όλη την δουλειά για να μπορεί να περάσει χρόνο το σκ μαζί μου χωρίς να δουλέψει καθόλου....επίσης του πρότεινα αν θέλει να το πάμε πιο χαλαρά και βλέπουμε αν θα μας βγει και μου απάντησε ότι δεν ξέρει αν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και κατά πόσο εύκολο θα είναι..επίσης μου είπε ότι δεν μπορεί να κάνει και τον ψυχολόγο μου και ότι έχω πολλά θέματα στην ζωή μου που πρέπει να λύσω και ότι δεν είναι αυτός ειδικός να μου τα λύσει (πολλές φορές λέει ένιωθε σαν να είναι και ο φίλος μου και ο ψυχολόγος μου και το αγόρι μου ενώ ο δικός του ρόλος ήταν να είναι το αγόρι μου), ότι τον τραβάω στην μεριά μου και τον επηρεάζω ψυχολογικά με την αρνητική έννοια και ότι νιώθει ότι κάτι έχει μείνει στάσιμο..επίσης ότι τα προβλήματα της δουλειάς μπήκαν ανάμεσα μας και ότι δεν θέλει να ακούει όλη την ώρα για τα ίδια προβλήματα ενώ μου έχει πει τι να κάνω για να λυθούν (αυτό ήταν από τα πρώτα πράγματα που ανέφερε)..γενικά κλείνοντας μου ανέφερε ότι οι βασικότεροι λόγοι είναι ότι νιώθει έλλειψη επικοινωνίας και ότι τον καταπιέζω, ότι πολλές φορές δεν τον αφήνω να μιλήσει, ότι δεν δέχομαι την γνώμη του και ότι νιώθει ότι είναι με ένα ''λουρί (η αλήθεια είναι πως είμαι φωνακλού , ισχυρογνώμων). Είπε ότι ήταν πολύ αποφασιστικά όσα μου είπε και πήρε πολύ θάρρος για να το κάνει και ότι τόσο καιρό δεν είχε πει τίποτα γιατί δεν ήθελε να με στεναχωρήσει γιατί με αγαπάει και επειδή δεν θα δεχόμουν εύκολα την γνώμη του αν μου έκανε κάποιο παράπονο/παρατήρηση..παρ'όλα αυτά μου είπε να κρατήσουμε για πάντα μεταξύ μας τα inside αστεία μας και ό,τι και να γίνει ακόμα και να μην μας βγει πάλι να είμαστε μαζί δεν θέλει να τσακωθούμε ποτέ..και τέλος μου είπε ότι θέλει να συζητήσουμε και από κοντά, απλά με πήρε τηλέφωνο γιατί ήθελε να είναι ξεκάθαρος απέναντι μου επειδή με σέβεται και δεν μπορεί να προσποιείται ότι όλα είναι μια χαρά, αλλά σε δυο εβδομάδες περίπου που θα έχει ολοκληρώσει κάποια πράγματα στην δουλειά του..