Παιδια γεια σας..χτες το βραδυ εχασα το μπαμπα μου 66 χρονων απο εγκεφαλικο..Ηταν μια εβδομαδα στο νοσοκομειο σε σοβαρη κατασταση κ ολοι ευχομασταν να φυγει για να μν ταλαιπωρείται γτ δν υπηρχε πιθανοτητα καλυτερευσης..δεν εχω χάσει ποτε καποιον τοσο δικο μου περα απο γιαγιάδες παπουδες που ημουν πολυ μικρη..το θεμα ειναο οτι εγω αντι να νιωθω αυτο τον εντονο πονο που λενε νιώθω μια ανακουφηση ποθ δεν εμεινε για χρόνια φυτο στο κρεβατι να λιωνει..ολοι μου λενε πως ειναι το σοκ ακομα κ πως αργοτερα που θα ηρεμησω θα αρχισω να ποναω πολυ..οχι οτι κ τωρα δν στενοχωριεμαι αλλα το εχω καπως εκλογικευση στο μυαλο μου..αυριο ειναι η κηδεια κ λογο των μετρων θα πρέπει να παω μονη μου με 2-3 ατομα μονο ακομα κ αυτο που με αγχωνει πιο πολυ ειναι οτι πασχω κ απο κρισεις πανικου που εχουν γινει πολλυ εντονες τωρα κ φοβαμαι μηπως δν μπορω να οδηγησω για να γυρισω με το αμαξι μιας κ θα γινει σε χωριο..ελπιζω να βρω τη δυναμη να το καταφερω