Ενοχές-τύψεις

Παιδιά I need help
Κάνω συνεχώς υπερφαγικα επεισόδια . Το βράδυ πεθαίνω από τύψεις
Την επόμενη τρωω ελάχιστα και την μεθεπόμενη πάλι επεισόδιο
Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω

να παιρνεις μονο τα ελαχιστα απαραιτητα απο τροφιμα καθε μερα...ετσι ωστε οταν σε πιασει η κριση να φας...να μην εχεις....αμα σου γινει συνηθεια σε 20-30 μερες θα εισαι οκ....

Aυτή είναι η διατροφολόγος μου: https://www.facebook.com/vasiliki.lazaridou.7
Με εσωσε μετά από πολλά πολλα πολλα χρόνια διατροφικής διαταραχής. Με υπομονη και επιμονη.
Μόνη σου είναι δύσκολο να το ξεπερασεις.
Προκαλουσα για πολλα χρόνια κακο στο εαυτό μου, χαλασα το στομάχι μου, τον οισοφαγο μου, το νευρικό μου συστημα, τα δόντια μου, την επιδερμίδα μου. Βλαπτουν πολλα περισσότερα αυτα τα επεισοδια απο τι γνωρίζεις. Δεν θελω να σε τρομαξω, δεν ξερω καν ποσα χρόνια σου συμβαίνει, όμως οσο πιο νωρίς θα βρείς λυση τοσο πιο υγιής ψυχικα και σωματικα θα βγείς.

Εγω ακόμα προσπαθω, δεν τα εχω καταφερει 100% αλλα πιστεψε με η βοήθεια ειδικου θα σε βοηθησει ΑΠΕΙΡΑ.

Θα ήθελα να σου πω κάτι, μια που έχω περάσει από αυτό το στάδιο, την υπερφαγία λόγω άγχους, κακής ψυχολογίας, και ό,τι άλλο μας βάζει σ' αυτή τη διαδικασία ξεσπάσματος.
Είχα διαβάσει κάποτε ότι, αν θες ν' αλλάξεις, δεν είναι ο σωστός τρόπος να σκέφτεσαι τη διαδρομή. Αντίθετα, σκέψου τον στόχο ως τετελεσμένο, ως εκπληρωμένο. Δηλαδή, να σκέφτεσαι: "μπα όχι, εγώ δεν τρώω πατατάκια". Σαν να μην σου αρέσουν, σαν να μην τα έτρωγες ποτέ. Το ξέρω ότι ακούγεται δύσκολο, αλλά βοηθάει πάρα πολύ. Ό,τι πιστεύουμε για τον εαυτό μας, γίνεται πραγματικότητα (με προσπάθεια, φυσικά, δεν είναι μαγικό). Και αν βρεις εναλλακτικές, τόσο το καλύτερο.
Για παράδειγμα, μάθε να φτιάχνεις ποπ-κορν με ελάχιστο λάδι (γίνεται και χωρίς καθόλου λάδι, αλλά θα πνιγείς, είναι τόσο στεγνό). Λίγες σταγόνες αρκούν, και είναι πολύ ωραίο. Βάλε λίγο αλάτι και όση πάπρικα θέλεις και έχε δίπλα σου κρύο νερό.
Επίσης, με την άσκηση και τον πολύ ιδρώτα ο οργανισμός καθαρίζει, σε λίγο θα σε αηδιάζουν στ' αλήθεια οι βρώμικες τροφές και θα πρέπει να προσπαθήσεις να τις φας.
Σίγουρα δεν είναι σωστό να μην τρως μια μέρα, όχι επειδή δεν πεινάς, αλλά λόγω τύψεων. Άλλο βοήθημα που έχω διαβάσει: ό,τι έκανες ανήκει ήδη στο παρελθόν. Άφησέ το εκεί. Με το να τιμωρείσαι δεν το παίρνεις πίσω. Κοίτα μπροστά. Πες "τώρα, αυτή τη στιγμή, τρώω υγιεινά και μπράβο μου".
Το σώμα μας είναι το σπίτι μας, μια ολόκληρη ζωή. Δεν είναι εικόνα, δηλαδή, δεν μας νοιάζει (δεν θα έπρεπε) πώς το βλέπουν οι άλλοι, αλλά πώς νιώθουμε εμείς μέσα σ' αυτό. Και πρέπει να νιώθουμε άνετα και ευχάριστα.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία.