είμαι διπολική κ ξαναπέφτω σε κατάθλιψη

είμαι διπολική από την εφηβεία μου αλλά πήγα (με πήγαν) σε γιατρό πριν 2 χρόνια. Με τον καιρό διαγνώστηκε και μεταιχμιακή και έντονη ΙΔΨ διαταραχή. Παίρνω φαρμακευτική αγωγή, κάνω ψυχοθεραπεία αλλά τώρα πέφτω πάλι σε κατάθλιψη..... Νιώθω μόνη μου και έχω κουραστεί.... Για τη διάγνωση δεν το έχω πει σχεδόν πουθενά, μόνο ο σύντροφος μου το ξέρει (αυτός με πήγε στο γιατρό, ήμουν σε βαριά κατάθλιψη, αυτοτραυματιζόμουν και τα 'χε παίξει). Τώρα πάλι κατάθλιψη... Βαρέθηκα πια και κουράστηκα... Γιατί δεν τελειώνει επιτέλους αυτό το πράγμα;

δεν τελειώνει με την καθιερωμένη έννοια που τελειώνει κάτι. με τη διπολική διαταραχή (όπως και με τη μεταιχμιακή και ΙΔΨ) μαθαίνεις να ζεις, να αναγνωρίζεις τα συμπτώματα, να κάνεις υπομονή όταν εμφανιστούν να υποχωρήσουν, μαθαίνεις τεχνικές πως να αντιμετωπίζεις τα συμπτώματα, ακολουθείς τη φαρμακευτική σου αγωγή, την προσαρμόζεις όταν και αν χρειαστεί και προχωράς.
δεν είναι εύκολο, ανυπόφορο είναι και το ξέρω από πρώτο χέρι αλλά εφ\' όσον το αποδεχτούμε, μπορούμε να ζήσουμε με αυτό.

μιας και είμαστε οι πρώτοι που το μαθαίνουμε μετά τον σύντροφό σου θέλεις να μας πεις περισσότερα για την ιστορία σου και σε τι κατάσταση ακριβώς βρίσκεσαι σήμερα; ίσως έτσι να ένοιωθες λιγότερο μόνη... :)

όπως και να \'χει, εύχομαι ταχεία ανάρρωση!:)

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl
Παίρνω φαρμακευτική αγωγή, κάνω ψυχοθεραπεία αλλά τώρα πέφτω πάλι σε κατάθλιψη.....

---

Γεια σου bipolargirl

Πόσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία;
Ο/η ψυχολόγος σου τι σου λέει που πέφτεις πάλι σε κατάθλιψη; Το έχετε συζητήσει;

Για να είμαι ειλικρινής κ μόνο που κάποιοι άκουσαν κι ανταποκρίθηκαν με έκανε να νιώσω καλύτερα! Ευχαριστώ! Η ιστορία μου ξεκινά στην εφηβεία αλλά λόγω οικογενειακής κατάστασης (είμαι το πρώτο παιδί πολυμελούς οικογένειας-άρα όλοι έχουν και περισσότερες απαιτήσεις) όλοι απέδιδαν τις αντιδράσεις μου στον \"κακό\" χαρακτήρα μου. Έτσι κι εγώ απ\' τα 14 ζούσα τυπικά μόνο στο σπίτι. Έλειπα συνέχεια. Αργούσα να γυρίσω το βράδυ για να έχουν πέσει όλοι για ύπνο και να μην χρειαστεί να δω κανέναν. Τις φορές που ο πατέρας μου με περίμενε ξύπνιος γινόταν χαμός με αφορμή την αχαριστία μου (χρειάστηκε να κάνω κάποια χειρουργεία όταν ήμουν παιδί κι ως γενικότερα φιλάσθενη ξοδεύτηκαν κάποια χρήματα για αυτούς τους λόγους και σχεδόν κάθε φορά μου το θύμιζε) και το πως μπορούσα να ρεζιλεύω την οικογένειά μου έτσι, μ\' αυτές τις συμπεριφορές. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε μέχρι που γνώρισα τον σύντροφό και ουσιαστικά μέναμε μαζί. Μετά από ένα χρόνο έμεινα έγκυος. Αποφασίσαμε να κρατήσουμε το μωρό. Όλ\' αυτά τα χρόνια που είμαστε μαζί κι αυτός πίστευε πως απλά είμαι κυκλοθυμική, δύσκολος χαρακτήρας κι άλλα τέτοια. Για μια περίοδο της ζωής μας μετακομίσαμε σ\' ένα νησί που δεν ξέραμε κανέναν και έτυχε να έχουμε και ίδια ωράρια στη δουλειά. Τότε, που περνούσαμε όλο μας τον ελεύθερο χρόνο μαζί, τότε δεν με άντεξε. Άρχισαν οι καυγάδες, οι φωνές κι οι ατελείωτες συζητήσεις. Το ερώτημα ήταν τί συμβαίνει κι ενώ θέλουμε να είμαστε μαζί αντιδρούμε έτσι? Εγώ τότε είχα πέσει σε κατάθλιψη. Κάποια στιγμή δεν άντεξε να ζει μέσα στη μιζέρια που προκαλούσα και σχεδόν με το ζόρι με πήγε στο γιατρό. Δέχτηκε εύκολα την κατάθλιψη αλλά όταν έγινε η διάγνωση για τη διπολική θεώρησε ότι απλά εγώ υπερέβαλα στον γιατρό. Του πήρε λίγο χρόνο αλλά τώρα (2 χρόνια μετά) το έχει αποδεχτεί. 2 χρόνια τώρα ακολουθώ τη φαρμακευτική αγωγή μου, κάνω ψυχοθεραπεία επίσης 2 χρόνια και το παλεύω αλλά νιώθω ότι κουράστηκα... Δεν μπορώ να το πω πουθενά και όλα μου φαίνονται ανούσια. Ο ψυχίατρος μου είπε πως το λίθιο δεν καλύπτει 100% την κατάθλιψη κ αν και έπαιρνα και Ladose τώρα ξεκίνησα κ efexor.

Κατ\' αρχήν χαίρομαι που \"ακούω\" ότι είναι δίπλα σου ο σύντροφός σου:=)

Πες μου όμως αν θέλεις και αυτό που σε ρώτησα bipolargirl.
Τι σου λέει ο/η ψυχολόγος σου τώρα που νιώθεις ότι πέφτεις πάλι σε κατάθλιψη; Του/της το είπες; Το έχετε συζητήσει;
Εκτός απο αυτό που σου λέει ο ψυχίατρος σου για τα φάρμακα.

Και εγώ δεν ξέρω αν τελειώνει ποτέ αυτός ο γολγοθάς που ονομάζεται κατάθλιψη. Πιστεύω πως άπαξ και το πάθει κανείς, μετά πρέπει να αποδεχτεί ότι τέτοιου είδους άσχημα συναισθήματα θα τα έχει μία ζωή μετά. Απλά ίσως δεν υπάρξει ξανά η κορύφωση, αυτό που συχνά αναφέρω ως τον \"πάτο\". Βέβαια, ο γιατρός μου λέει ότι στατιστικά το 90% των ανθρώπων που ακολουθούν την θεραπεία τους (φάρμακα και συνεδρίες) θεραπεύονται οριστικά. Πάντως θα δεις καλό από τα efexor. Τί δοσολογία σου έδωσε?

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl
Του πήρε λίγο χρόνο αλλά τώρα (2 χρόνια μετά) το έχει αποδεχτεί. 2 χρόνια τώρα ακολουθώ τη φαρμακευτική αγωγή μου, κάνω ψυχοθεραπεία επίσης 2 χρόνια και το παλεύω αλλά νιώθω ότι κουράστηκα... Δεν μπορώ να το πω πουθενά και όλα μου φαίνονται ανούσια. Ο ψυχίατρος μου είπε πως το λίθιο δεν καλύπτει 100% την κατάθλιψη κ αν και έπαιρνα και Ladose τώρα ξεκίνησα κ efexor.

---

Είσαι τυχερή που έχεις τον σύντροφό σου κοντά σου. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο και αυτονόητο αλλά μόνο αυτονόητο δεν είναι. Συζητάς μαζί του για τα καταθλιπτικά σου συναισθήματα ή κλείνεσαι στον εαυτό σου;
Τι σε εμποδίζει από το να μιλήσεις για την ασθένειά σου στο στενό σου περιβάλλον; Πιστεύεις πως θα απορριφθείς; Δεν έχεις φίλους; Τι από όλα συμβαίνει;
Η αγωγή προσαρμόζεται ανάλογα με την πορεία της ασθένειας. Είναι αναμενόμενο αυτό, μη σε ανησυχεί.
Εσύ 2 χρόνια, εγώ 7, άλλος περισσότερα. Αφού έχεις διπολική διαταραχή να θυμάσαι: ό,τι κατεβαίνει, ανεβαίνει. :)

Originally posted by Φούλα

Πες μου όμως αν θέλεις και αυτό που σε ρώτησα bipolargirl.
Τι σου λέει ο/η ψυχολόγος σου τώρα που νιώθεις ότι πέφτεις πάλι σε κατάθλιψη; Του/της το είπες; Το έχετε συζητήσει;



Το έχω συζητήσει μαζί της κι αυτή με τον ψυχίατρό μου. Η αλήθεια είναι πως αυτή το εντόπισε πρώτη αλλά δεν μου είχε πει κάτι για να μην με προκαταβάλει. Στα 2 χρόνια που κάνω ψυχοθεραπεία μαζί της (1 με 2 φορές τη βδομάδα) παρατήρησα πως κάποιες φορές ερμηνεύει συμπεριφορές μου πριν εγώ τις αντιληφθώ, όπως τώρα που λίγο πριν εμφανιστούν τα έντονα συμπτώματα της κατάθλιψης εγώ αν και δεν ένοιωθα καλά προσπαθούσα να πείσω εμένα κι όλους τους άλλους πως είμαι τέλεια! Άρνηση, ε; Συζητώντας το,γενικά, μου είπε να δώσω λίγο χρόνο στο νέο φάρμακο για να λειτουργήσει και για λίγο να μην έχω υπερβολικές απαιτήσεις απ\'τον εαυτό μου.

Quote:

---

Originally posted by chr1986
Και εγώ δεν ξέρω αν τελειώνει ποτέ αυτός ο γολγοθάς που ονομάζεται κατάθλιψη.. . Πάντως θα δεις καλό από τα efexor. Τί δοσολογία σου έδωσε?

---

Αυτή τη βδομάδα ξεκίνησα με 75mg την ημέρα. Μου είπε πως θα το αυξάνουμε σιγά-σιγά.

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl
Στα 2 χρόνια που κάνω ψυχοθεραπεία μαζί της (1 με 2 φορές τη βδομάδα) παρατήρησα πως κάποιες φορές ερμηνεύει συμπεριφορές μου πριν εγώ τις αντιληφθώ, όπως τώρα που λίγο πριν εμφανιστούν τα έντονα συμπτώματα της κατάθλιψης εγώ αν και δεν ένοιωθα καλά προσπαθούσα να πείσω εμένα κι όλους τους άλλους πως είμαι τέλεια! Άρνηση, ε; Συζητώντας το,γενικά, μου είπε να δώσω λίγο χρόνο στο νέο φάρμακο για να λειτουργήσει και για λίγο να μην έχω υπερβολικές απαιτήσεις απ\'τον εαυτό μου.

---

Ναι πιστεύω να μην ήθελες να το πιστέψεις ότι χειροτερεύεις ξανά.

Κάνε τότε λίγη ακόμη υπομονή μέχρι να δράσει το νεο φάρμακο όπως σου είπε η ψυχολόγος σου και να μην έχεις όπως σου λέει υπερβολικές απαιτήσεις απ\' τον εαυτό σου.
Ότι και να σου λένε όμως, ξέρω ότι θα σκέφτεσαι, πως εύκολα είναι τα λόγια επειδή έχεις κουραστεί. To καταλαβαίνω.
Σκέψου όμως ότι θα ξημερώσει αυτή η μέρα που θα νιώσεις πάλι καλά:=)

bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.

πέρα από τον κάνεις υπομονή για να περάσει, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.

ένα πράγμα που με βοήθησε σημαντικά ήταν που έκατσα, διαβάσα και έμαθα πολλά για την ασθένεια της διπολικής.
τελικά συμβιβάστηκα με την ιδέα.με την νέα πραγματικότητα.
κι ακόμη ψάχνω.

ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

θα μπορουσε καποιος να μου εξηγησει σε τι διαφερει ο διπολικος απο εναν κυκλοθυμικο χαρακτηρα με πολλες εξαρσεις?

Quote:

---

Originally posted by olgaki82
θα μπορουσε καποιος να μου εξηγησει σε τι διαφερει ο διπολικος απο εναν κυκλοθυμικο χαρακτηρα με πολλες εξαρσεις?

---

olgaki82, εγώ ας πούμε είμαι και διπολική και κυκλοθυμική.
υπάρχουν διπολικοί που δεν είναι κυκλοθυμικοί.
στη διπολική οι εναλλαγές διάθεσης γίνονται ανά μεγάλα διαστήματα.
ο κυκλοθυμικός μπορεί σε μισή ώρα να έχει αλλάξει διάθεση 3-4 φορές.δεν ελέγχει τον ευατό του.
( i think so ) :D

thanks arkte:)

Quote:

---

Originally posted by pelariry

Συζητάς μαζί του για τα καταθλιπτικά σου συναισθήματα ή κλείνεσαι στον εαυτό σου;
Τι σε εμποδίζει από το να μιλήσεις για την ασθένειά σου στο στενό σου περιβάλλον; Πιστεύεις πως θα απορριφθείς; Δεν έχεις φίλους; Τι από όλα συμβαίνει;

---

Στην οικογέννεια μου δεν μπορώ να μιλήσω. Ξέρω πως δεν θα μπορέσουν να το διαχειριστούν. Κάποια στιγμή που τους ανακοίνωσα πως έπρεπε να κάνω ένα εγκεφαλογράφιμα (για προλυπτικούς λόγους για τις ημικρανίες που με ταλαιπορούν από παιδι) η μητέρα μου ξέσπασε σε κλάματα κι άρχισε τα: \"δεν αντέχω άλλο\" κ τέτοια. Ο δε πατέρας μου εξέφρασε τη στενοχώρια του νευριάζοντας και σπάζοντας μικροέπιπλα και διακοσμιτικά.

Όσο για φίλους... δεν έχω. Γνωστούς ναι, συναδέλφους ναι αλλά φίλους όχι. Απο την εφηβεία μου είχα έντονες μεταπτώσεις αδικαιολόγιτες για τους άλλους. Έτσι οι απομακρυνόντουσαν ή στις καταθλιπτικές φάσεις μου ξέκοβα εγώ.

Μόνο στο συντροφό μου μιλάω.... Αλλά ξέρω πως είναι μεγάλος βάρος γι\' αυτόν...

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.


ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

---

Για να πω την αλίθεια δεν ξέρω και πολλά για τους σταθεροποιητές.
Εκεί που δοκιμάζαμε αντικαταθλίπτικά ξαφνικά με πιάνει μια γερή φάση μανίας. Έτσι μου έδωσε λίθιο και σε λίγες βδομάδες άρχισε να λειτουργεί, από τότε δεν το σταμάτισα.

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.


ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

---

Για να πω την αλίθεια δεν ξέρω και πολλά για τους σταθεροποιητές.
Εκεί που δοκιμάζαμε αντικαταθλίπτικά ξαφνικά με πιάνει μια γερή φάση μανίας. Έτσι μου έδωσε λίθιο και σε λίγες βδομάδες άρχισε να λειτουργεί, από τότε δεν το σταμάτισα.

---

έκανα η αλήθεια ένα φάουλ.
το λίθιο είναι σταθεροποιητής.
αλλά \"αρχαίος\" να το πούμε.
πρέπει να παίρνεις και κάτι που θα σε προστατεύει για να μην πέφτεις σε κατάθλιψη.

Και εγώ έτσι ξεκίνησα και έμεινα για αρκετούς μήνες με 3*75mg/ημέρα. Καλά φαρμακάκια είναι και το κυριότερο, δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες. Υπομονή!

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl
Όσο για φίλους... δεν έχω. Γνωστούς ναι, συναδέλφους ναι αλλά φίλους όχι. Απο την εφηβεία μου είχα έντονες μεταπτώσεις αδικαιολόγιτες για τους άλλους. Έτσι οι απομακρυνόντουσαν ή στις καταθλιπτικές φάσεις μου ξέκοβα εγώ.

Μόνο στο συντροφό μου μιλάω.... Αλλά ξέρω πως είναι μεγάλος βάρος γι\' αυτόν...

---

Δεν έχεις ανθρώπους γύρω σου. Δύσκολο αυτό. Πέρα από τη δουλειά (που δεν ξέρω καν αν σε καλύπτει) δεν βγαίνεις;
Και ήθελα να σε ρωτήσω σε τι πιστεύεις πως οφείλεται το ότι ξαναπέφτεις;

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.

πέρα από τον κάνεις υπομονή για να περάσει, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.

ένα πράγμα που με βοήθησε σημαντικά ήταν που έκατσα, διαβάσα και έμαθα πολλά για την ασθένεια της διπολικής.
τελικά συμβιβάστηκα με την ιδέα.με την νέα πραγματικότητα.
κι ακόμη ψάχνω.

ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

---

Καλησπέρα κι από μενα! Κι εγώ χρησιμοποιώ effexor αυτή την περίοδο (2 δόσεις των 75mg) και μπορώ να πω ότι με έχει βοηθήσει σημαντικά μέσα σε διάστημα 15 σχεδόν ημερών.
Εδώ και περίπου 3 χρόνια λαμβάνω λίθιο σαν σταθεροποιητή.Επειδή ανέφερες ότι υπάρχουν και πιο σύγχρονα φάρμακα κι έχει τύχει να το ψάξω λίγο το θέμα,το λίθιο θεωρείται ως το καλύτερο για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής.Κι ο δικός μου ο γιατρός ήθελε να αποφύγει το λίθιο και στην αρχή της αγωγής μου έδινε το lamictal,το οποίο όμως από μόνο του δεν φάνηκε να κάνει δουλειά. Τώρα συνδυάζω το lamictal με το λίθιο αλλά σκοπεύω να το αποσύρω τελείως το πρώτο καθώς δεν προσφέρει τίποτα.
Ενα μέλος ανέφερε ότι το λίθιο δεν θεραπεύει 100% την κατάθλιψη.Αυτό δεν μπορώ να το πω με σιγουριά.Πάντως στην δικιά μου περίπτωση μείωσε αρκετά την ένταση και την διάρκεια των επεισοδίων κι αυτό λαμβάνοντας μικρή ποσότητα.Θέλω να ελπίζω πως θα μειώσει και την συχνότητα...

Υ.Γ Μια ερώτηση σε αυτούς που παίρνουν effexor: έχει παρατηρήσει κανείς έντονους πονοκεφάλους και τρέμουλο των χεριών ακόμα και μετά από αρκετό καιρό λήψης? ευχαριστώ!

Quote:

---

Originally posted by La_ViTa

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.

πέρα από τον κάνεις υπομονή για να περάσει, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.

ένα πράγμα που με βοήθησε σημαντικά ήταν που έκατσα, διαβάσα και έμαθα πολλά για την ασθένεια της διπολικής.
τελικά συμβιβάστηκα με την ιδέα.με την νέα πραγματικότητα.
κι ακόμη ψάχνω.

ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

---

Καλησπέρα κι από μενα! Κι εγώ χρησιμοποιώ effexor αυτή την περίοδο (2 δόσεις των 75mg) και μπορώ να πω ότι με έχει βοηθήσει σημαντικά μέσα σε διάστημα 15 σχεδόν ημερών.
Εδώ και περίπου 3 χρόνια λαμβάνω λίθιο σαν σταθεροποιητή.Επειδή ανέφερες ότι υπάρχουν και πιο σύγχρονα φάρμακα κι έχει τύχει να το ψάξω λίγο το θέμα,το λίθιο θεωρείται ως το καλύτερο για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής.Κι ο δικός μου ο γιατρός ήθελε να αποφύγει το λίθιο και στην αρχή της αγωγής μου έδινε το lamictal,το οποίο όμως από μόνο του δεν φάνηκε να κάνει δουλειά. Τώρα συνδυάζω το lamictal με το λίθιο αλλά σκοπεύω να το αποσύρω τελείως το πρώτο καθώς δεν προσφέρει τίποτα.
Ενα μέλος ανέφερε ότι το λίθιο δεν θεραπεύει 100% την κατάθλιψη.Αυτό δεν μπορώ να το πω με σιγουριά.Πάντως στην δικιά μου περίπτωση μείωσε αρκετά την ένταση και την διάρκεια των επεισοδίων κι αυτό λαμβάνοντας μικρή ποσότητα.Θέλω να ελπίζω πως θα μειώσει και την συχνότητα...

Υ.Γ Μια ερώτηση σε αυτούς που παίρνουν effexor: έχει παρατηρήσει κανείς έντονους πονοκεφάλους και τρέμουλο των χεριών ακόμα και μετά από αρκετό καιρό λήψης? ευχαριστώ!

---

La_ViTa, γεια.
το παραπάνω ποστ το διόρθωσα σχετικά με το αν είναι ή όχι το λίθιο σταθεροποιητής.
από όλους τους γιατρούς που έχω επισκεφτεί, μου έχουν πει πως είναι πολύ βαρύ.
το λαμικτάλ τώρα είναι ένας σταθεροποιητής που σε προστατεύει απο το να πέφτεις σε κατάθλιψη.
από όσο έχω κατάλαβει μέχρι τώρα χρειαζόμαστε 2 σταθεροποιητές.
1 για να μην περνάμε σε μανία και 1 για να μην πέφτουμε σε κατάθλιψη.
σου έχω και μυστικό χάπι για αδυνάτισμα ( μόνο γαι διπολικούς ) μόνο σε υ2υ :D

bipolargirl , σου έστειλα υ2υ.
είναι προσωπικό μήνυμα.
θα πας επάνω δεξιά και θα πατήσεις επάνω στο υ2υ. :)

Quote:

---

Originally posted by chr1986
Και εγώ έτσι ξεκίνησα και έμεινα για αρκετούς μήνες με 3*75mg/ημέρα. Καλά φαρμακάκια είναι και το κυριότερο, δεν έχουν σοβαρές παρενέργειες. Υπομονή!

---

Σήμερα μου διπλασίασαν τη δόση. Ελπίζω να δράσουν γρήγορα....

[quote]Originally posted by pelariry

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl


Δεν έχεις ανθρώπους γύρω σου. Δύσκολο αυτό. Πέρα από τη δουλειά (που δεν ξέρω καν αν σε καλύπτει) δεν βγαίνεις;
Και ήθελα να σε ρωτήσω σε τι πιστεύεις πως οφείλεται το ότι ξαναπέφτεις;

---

Πολύ σπάνια κ από υποχρέωση... Δεν ξέρω αν φταίει αυτό που ξανακύλησα αλλά ένοιωθα μοναξία, όχι από τον σύντροφο μου, αλλά από φίλους που θα με αποδεχόντουσαν όπως είμαι (όχι μόνο διπολική αλλά κ στο χαρακτήρα) κ που δεν θα χρειαζόμουν δικαιολογίες για τις διαθέσεις μου

Quote:

---

Originally posted by arktos

Quote:

---

Originally posted by La_ViTa

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , γεια σου.
κι εγώ κάθε φορά που πέφτω σε κατάθλιψη λέω : όχι πάλι.
προτιμώ την υπομανία.
οκ. η νορμοθυμία είναι το καλύτερο.

πέρα από τον κάνεις υπομονή για να περάσει, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.

ένα πράγμα που με βοήθησε σημαντικά ήταν που έκατσα, διαβάσα και έμαθα πολλά για την ασθένεια της διπολικής.
τελικά συμβιβάστηκα με την ιδέα.με την νέα πραγματικότητα.
κι ακόμη ψάχνω.

ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ο γιατρός σου σού δίνει λίθιο.
υπάρχουν νέας γενιάς φάρμακα.
και δεν είδα να λαμβάνεις σταθεροποιητές.
φαντάζομαι ξέρεις τί είναι.

ψάξ΄το λίγο.

---

Καλησπέρα κι από μενα! Κι εγώ χρησιμοποιώ effexor αυτή την περίοδο (2 δόσεις των 75mg) και μπορώ να πω ότι με έχει βοηθήσει σημαντικά μέσα σε διάστημα 15 σχεδόν ημερών.
Εδώ και περίπου 3 χρόνια λαμβάνω λίθιο σαν σταθεροποιητή.Επειδή ανέφερες ότι υπάρχουν και πιο σύγχρονα φάρμακα κι έχει τύχει να το ψάξω λίγο το θέμα,το λίθιο θεωρείται ως το καλύτερο για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής.Κι ο δικός μου ο γιατρός ήθελε να αποφύγει το λίθιο και στην αρχή της αγωγής μου έδινε το lamictal,το οποίο όμως από μόνο του δεν φάνηκε να κάνει δουλειά. Τώρα συνδυάζω το lamictal με το λίθιο αλλά σκοπεύω να το αποσύρω τελείως το πρώτο καθώς δεν προσφέρει τίποτα.
Ενα μέλος ανέφερε ότι το λίθιο δεν θεραπεύει 100% την κατάθλιψη.Αυτό δεν μπορώ να το πω με σιγουριά.Πάντως στην δικιά μου περίπτωση μείωσε αρκετά την ένταση και την διάρκεια των επεισοδίων κι αυτό λαμβάνοντας μικρή ποσότητα.Θέλω να ελπίζω πως θα μειώσει και την συχνότητα...

Υ.Γ Μια ερώτηση σε αυτούς που παίρνουν effexor: έχει παρατηρήσει κανείς έντονους πονοκεφάλους και τρέμουλο των χεριών ακόμα και μετά από αρκετό καιρό λήψης? ευχαριστώ!

---

La_ViTa, γεια.
το παραπάνω ποστ το διόρθωσα σχετικά με το αν είναι ή όχι το λίθιο σταθεροποιητής.
από όλους τους γιατρούς που έχω επισκεφτεί, μου έχουν πει πως είναι πολύ βαρύ.
το λαμικτάλ τώρα είναι ένας σταθεροποιητής που σε προστατεύει απο το να πέφτεις σε κατάθλιψη.
από όσο έχω κατάλαβει μέχρι τώρα χρειαζόμαστε 2 σταθεροποιητές.
1 για να μην περνάμε σε μανία και 1 για να μην πέφτουμε σε κατάθλιψη.
σου έχω και μυστικό χάπι για αδυνάτισμα ( μόνο γαι διπολικούς ) μόνο σε υ2υ :D

---

Καλημέρα!
Θα μου πεις και μενα το \"μυστικό χάπι\"? Άραγε χρειάζεται συνταγή?

[quote]Originally posted by bipolargirl

Quote:

---

Originally posted by pelariry

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl


Δεν έχεις ανθρώπους γύρω σου. Δύσκολο αυτό. Πέρα από τη δουλειά (που δεν ξέρω καν αν σε καλύπτει) δεν βγαίνεις;
Και ήθελα να σε ρωτήσω σε τι πιστεύεις πως οφείλεται το ότι ξαναπέφτεις;

---

Πολύ σπάνια κ από υποχρέωση... Δεν ξέρω αν φταίει αυτό που ξανακύλησα αλλά ένοιωθα μοναξία, όχι από τον σύντροφο μου, αλλά από φίλους που θα με αποδεχόντουσαν όπως είμαι (όχι μόνο διπολική αλλά κ στο χαρακτήρα) κ που δεν θα χρειαζόμουν δικαιολογίες για τις διαθέσεις μου

---

και τι σκέφτεσαι να κάνεις; ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Quote:

---

Originally posted by pelariry


και τι σκέφτεσαι να κάνεις; ποιο είναι το επόμενο βήμα;

---

Δεν χέρω. Μάλλον το επόμενο βήμα ήταν αυτό (να συμετάσχω στο forum). Αλλά μου λείπει η ανθρώπινη επαφή.... και δεν ξέρω τί να κάνω.

Quote:

---

Originally posted by arktos
bipolargirl , σου έστειλα υ2υ.

---

Μετά από κάμποσες αποτυχιμένες προσπάθειες σου απάντησα!

είσαι απόλυτα σίγουρη πως δεν υπάρχει κάποιος γύρω που να μπορέσει να σε ακούσει; έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να μιλήσεις σε κάποιον; γιατί αν δεν το έχεις αποκλείσει και υπάρχει κάποιος που ΙΣΩΣ και να καταφέρεις να κάνεις επαφή μαζί του, ήρθε η στιγμή να το κάνεις.

τώρα αν όντως ζεις σε ένα αποκλεισμένο περιβάλλον, προσπάθησε να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;

Αγαπητη bipolar girl.

αυτό το θέμα που άνοιξες μου θύμισε σχεδον όλη μου τη ζωή, να περνάει από μπροστά από τα μάτια μου σα ταινια, πικρη δυστυχώς. ειμαι 35 χρονων και απο τότε που με πήγανε οι γονείς μου στο γιατρο καταλαβαίνοντας οτι κατι δεν παει καλα ,15 χρόνια πριν, δεν εχω νοιωσει πανω απο 1-2 μηνες καλα, δηλαδη δεν ξερω τι θα πει νορμοθυμια. τωρα ειμαι σε μόνιμη καταθλιψη εδω και 2 χρονια, απομονωμένη απο οποιουσδήποτε γνωστους ή φίλους. επαιρνα μεχρι πριν 1 μηνα 13 χαπια την ημέρα! effexor,depakine,milithin,wellbutrin,abilify,trile ptal, μέχρι που έπαθα μια γαστριτιδα, με τάση για εμετό, αϊδιασα και τα κοψα ολα αποφασιζοντας να αλλαξω και γιατρο. το λιθιο (milithin) το παιρνω 15 χρονια και ενω επιμενανε οι προηγουμενοι γιατροι, αυτη που πηγα τωρα θεωρει οτι ειναι ξεπερασμενος σταθεροποιητης αλλα το πιο σημαντικό είναι οτι μου προκάλεσε όζους (μικρές φουσκαλες νομιζω ειναι) στο θηρεωειδή μου. μου το μειωνει λοιπον η γιατρός μαζι και με αλλα φαρμακα πηγαμε σε πρώτη φάση από 13 στα 8 φαρμακα τη μέρα, και βλεπουμε...παντως δε σημαινει οτι αν ενα φαρμακο βοηθαει καποιον μπορει να βοηθησει και καποιον αλλο. εχει να κανει καθαρα με το πως αντιδράει ο οργανισμος του καθενος σε καποιες χημικες οικογενειες φαρμακων που μπορεί να κανουν την ίδια δουλεια.

δε ξερω πολλα πραγματα για σενα , πχ ποσο χρονων εισαι ή ποσα χρονια ταλαιπωρείσαι αλλα μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι για σενα να το περνας ολο αυτό χωρις τη στήριξη των γονιων σου. πιστευω οτι ο μονος τροπος για να καταλαβουν ποσο ασχημη ειναι η καταστασή ειναι να μιλησει με καποιον τροπο ο ψυχιατρός σου μαζι τους, γιατι ειναι πολυ σπανιο να καταλαβει καποιος νορμαλ ανθρωπος και να συνειδητοποιησει τι θα πει ψυχική ασθενεια αν δε το ακουσουν απο καποιον ειδικό.

απο την αλλη εισαι τόσο τυχερη που εχεις τον συντροφο σου και το παιδι σου. μπορει μεσα στην καταθλιψη να μην το συνειδητοποιείς τοσο αλλα εισαι. και επισης πολυ πολυ δυνατή γιατι για να μπορεσεις να γινεις γονιός χρειαζεται πιστευω πεισμα και συνεχη ετοιμότητα να υπερασπιζεσαι το παιδι σου.

οσο για την κουραση....αστα. δυο χρονια τωρα κι εγω σερνομαι. υπηρχαν μεγαλες περιοδοι που κοιμομουν καθε μερα 5 το απογευμα μεχρι την αλλη μερα το πρωι σερι. Ειναι σημαντικο οταν εχεις καταθλιψη να προσπαθείς να αντιδράς, να προσπαθεις να κανεις πραγματα που σου αρεσουν, να βρεις καποια ενδιαφεροντα αν και ειναι πολυ δύσκολο καποιες φορες.

τελος για τους φιλους αισθανομαι και εγω ενα απιστευτο κενο καιρο τωρα, είτε που τους πληγωσα και απομακρυνθηκανε οταν ειχα μανια ειτε που εξαφανιστηκα εγω στην καταθλιψη. επειδη ομως η ζωη δε προχωραει χωρις φιλους, ελπιζω να γινω καλα και τοτε θα τους ξαναχτυπησω την πορτα χωρις πολλες εξηγησεις (ξερεις γιατι χαθηκα τοσο καιρο και τετοια). ηδη το εχω προσπαθησει σιγα σιγα μεσω του facebook και ανταποκριθηκαν σχεδον ολοι με χαρα. ισως θα μπορουσες να κανεις κατι τετοιο και εσυ ή να κανεις σιγα σιγα 2-3 νεους φιλους-ες.

ελπιζω να μη κουρασα

Υ.Γ. τι σημαινει \"ΙΔΨ\"?

ΙΔεοΨυχαναγκασμος

ευχαριστω κρινο αλλα τι σημαινει ιδεοψυχαναγκασμος?

οταν μια σκεψη μετατρεπεται σε αγχος και αυτη διοχετεύεται σε αυτοματοποιημενες στανταρ κινησεις αυτο ειναι μια μορφη ΙΔΨ.

Για να στο πω πιο απλα συζητας με καποιον και σκεφτεσαι κατι κακο,
και πανω στη συζητηση χτυπας ξυλο.....
Αυτο ειναι μιας κλιμακας μπορεις να πεις χαμηλης, ενος ΙΔΨ.
Αν αντι για αυτο το τροπο ανακουφισης του αγχους της σκεψης σου, αντι για ξυλο,
ο τροπος εκτονωσης ηταν να χτυπας το κεφαλι σου στο τραπεζι η κλιμακα θα ηταν αλλη.

Αλλες μορφες ΙΔΨ ειναι ο κινδυνος να εχεις μολυνθει απο μικροβια η οτι αλλο σου κατσει.
Αρχιζεις και πλενεις μετα μανιας συνηθως χερια μεχρι που αυτα αλλαζουν χρωμα.
Μια αλλη μπορει να ειναι μια μανια με την ταξη και στην σειρα των πραγματων,
σε τετοιο βαθμο που να δυσκολευεται η καθημερινοτητα σου.

Γενικα θα ελεγα οτι ΙΔΨ ειμαστε ολοι,
ολοι αλλωστε εχουμε ιδεες που μας τριγυρνανε.
Μονο που τις εχουμε περιορισει αρκετα στο επιπεδο που τους πρεπει,
και ετσι η ζωη μας δεν επηρεαζεται απο αυτες.
Οταν τις αφησεις να κυριαρχησουν τοτε η ζωη σου αρχιζει και εχει μια δυσλειτουργικοτητα
και τοτε περναμε σε διαταραχή.


Νομιζω οτι σε 10 γραμμες πρεπει να σε καλυψα.

Quote:

---

Originally posted by pelariry
είσαι απόλυτα σίγουρη πως δεν υπάρχει κάποιος γύρω που να μπορέσει να σε ακούσει; έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να μιλήσεις σε κάποιον; γιατί αν δεν το έχεις αποκλείσει και υπάρχει κάποιος που ΙΣΩΣ και να καταφέρεις να κάνεις επαφή μαζί του, ήρθε η στιγμή να το κάνεις.

τώρα αν όντως ζεις σε ένα αποκλεισμένο περιβάλλον, προσπάθησε να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;

---

Απλά σέρνομαι μέρα-νύχτα μέσα στο σπίτι, δεν βγαίνω καθόλου έξω. Αλλά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα... ε;

Quote:

---

Originally posted by iremia
Αγαπητη bipolar girl.

αυτό το θέμα που άνοιξες μου θύμισε σχεδον όλη μου τη ζωή, να περνάει από μπροστά από τα μάτια μου σα ταινια, πικρη δυστυχώς. ειμαι 35 χρονων και απο τότε που με πήγανε οι γονείς μου στο γιατρο καταλαβαίνοντας οτι κατι δεν παει καλα ,15 χρόνια πριν, δεν εχω νοιωσει πανω απο 1-2 μηνες καλα, δηλαδη δεν ξερω τι θα πει νορμοθυμια. τωρα ειμαι σε μόνιμη καταθλιψη εδω και 2 χρονια, απομονωμένη απο οποιουσδήποτε γνωστους ή φίλους. επαιρνα μεχρι πριν 1 μηνα 13 χαπια την ημέρα! effexor,depakine,milithin,wellbutrin,abilify,trile ptal, μέχρι που έπαθα μια γαστριτιδα, με τάση για εμετό, αϊδιασα και τα κοψα ολα αποφασιζοντας να αλλαξω και γιατρο. το λιθιο (milithin) το παιρνω 15 χρονια και ενω επιμενανε οι προηγουμενοι γιατροι, αυτη που πηγα τωρα θεωρει οτι ειναι ξεπερασμενος σταθεροποιητης αλλα το πιο σημαντικό είναι οτι μου προκάλεσε όζους (μικρές φουσκαλες νομιζω ειναι) στο θηρεωειδή μου. μου το μειωνει λοιπον η γιατρός μαζι και με αλλα φαρμακα πηγαμε σε πρώτη φάση από 13 στα 8 φαρμακα τη μέρα, και βλεπουμε...παντως δε σημαινει οτι αν ενα φαρμακο βοηθαει καποιον μπορει να βοηθησει και καποιον αλλο. εχει να κανει καθαρα με το πως αντιδράει ο οργανισμος του καθενος σε καποιες χημικες οικογενειες φαρμακων που μπορεί να κανουν την ίδια δουλεια.

δε ξερω πολλα πραγματα για σενα , πχ ποσο χρονων εισαι ή ποσα χρονια ταλαιπωρείσαι αλλα μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι για σενα να το περνας ολο αυτό χωρις τη στήριξη των γονιων σου. πιστευω οτι ο μονος τροπος για να καταλαβουν ποσο ασχημη ειναι η καταστασή ειναι να μιλησει με καποιον τροπο ο ψυχιατρός σου μαζι τους, γιατι ειναι πολυ σπανιο να καταλαβει καποιος νορμαλ ανθρωπος και να συνειδητοποιησει τι θα πει ψυχική ασθενεια αν δε το ακουσουν απο καποιον ειδικό.

απο την αλλη εισαι τόσο τυχερη που εχεις τον συντροφο σου και το παιδι σου. μπορει μεσα στην καταθλιψη να μην το συνειδητοποιείς τοσο αλλα εισαι. και επισης πολυ πολυ δυνατή γιατι για να μπορεσεις να γινεις γονιός χρειαζεται πιστευω πεισμα και συνεχη ετοιμότητα να υπερασπιζεσαι το παιδι σου.

οσο για την κουραση....αστα. δυο χρονια τωρα κι εγω σερνομαι. υπηρχαν μεγαλες περιοδοι που κοιμομουν καθε μερα 5 το απογευμα μεχρι την αλλη μερα το πρωι σερι. Ειναι σημαντικο οταν εχεις καταθλιψη να προσπαθείς να αντιδράς, να προσπαθεις να κανεις πραγματα που σου αρεσουν, να βρεις καποια ενδιαφεροντα αν και ειναι πολυ δύσκολο καποιες φορες.

τελος για τους φιλους αισθανομαι και εγω ενα απιστευτο κενο καιρο τωρα, είτε που τους πληγωσα και απομακρυνθηκανε οταν ειχα μανια ειτε που εξαφανιστηκα εγω στην καταθλιψη. επειδη ομως η ζωη δε προχωραει χωρις φιλους, ελπιζω να γινω καλα και τοτε θα τους ξαναχτυπησω την πορτα χωρις πολλες εξηγησεις (ξερεις γιατι χαθηκα τοσο καιρο και τετοια). ηδη το εχω προσπαθησει σιγα σιγα μεσω του facebook και ανταποκριθηκαν σχεδον ολοι με χαρα. ισως θα μπορουσες να κανεις κατι τετοιο και εσυ ή να κανεις σιγα σιγα 2-3 νεους φιλους-ες.

ελπιζω να μη κουρασα

Υ.Γ. τι σημαινει \"ΙΔΨ\"?

---

Σ\' ευχαριστώ! (κ φυσικά δεν με κούρασες) Είσαι πάρα μα πάρα πολύ τυχερή γιατί έχεις την υποστίριξη των γονιών σου κι όταν είδαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά σε πήγαν σε γιατό ενώ οι δικοί μου, αν και στην εφηβεία έκανα διάφορα, όλα τα απέδιδαν στον κακό κι αχάριστο χαρακτήρα μου. Τώρα είμαι 30 και μόνο τα δύο τελευταία χρόνια πήγα στον ψυχίατρο, έγινε διάγνωση και λαμβάνω θεραπεία. Μια ζωή με είχαν πείσει ότι είμαι κακιά και αχάριστη.... και τώρα τρέχω να μαζέψω τα ασυμάζευτα! Διαπροσωπικές σχέσεις, χαρακτήρα κτλ Γι\' αυτό σου λέω πώς τουλάχιστον εσύ ήξερες. Μεγάλο πραγμα!

Quote:

---

Originally posted by bipolargirl

Quote:

---

Originally posted by pelariry
είσαι απόλυτα σίγουρη πως δεν υπάρχει κάποιος γύρω που να μπορέσει να σε ακούσει; έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να μιλήσεις σε κάποιον; γιατί αν δεν το έχεις αποκλείσει και υπάρχει κάποιος που ΙΣΩΣ και να καταφέρεις να κάνεις επαφή μαζί του, ήρθε η στιγμή να το κάνεις.

τώρα αν όντως ζεις σε ένα αποκλεισμένο περιβάλλον, προσπάθησε να ανοίξεις τους ορίζοντές σου. στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;

---

Απλά σέρνομαι μέρα-νύχτα μέσα στο σπίτι, δεν βγαίνω καθόλου έξω. Αλλά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα... ε;

---

ό,τι κατεβαίνει, ανεβαίνει και το αντίστροφο=διπολική διαταραχή οπότε ναι, θα πάνε καλλίτερα μην ανησυχείς γι\' αυτό.