Διακοπή αντικαταθλιπτικών χαπιών
Γεια σας,
Έπαιρνα το ladose τους τελευταίους 8 μήνες (δόση 20 mg) την ημέρα. Ο γιατρός μου μου είχε διαγνώσει κατάθλιψη και πρότεινε να πάρωτο χάπι κυρίως γιατί έπρεπε άμεσα να φύγω στο εξωτερικό και να συνεχίσω τις αρκετά απαιτητικές σπουδές μου. Έτσι δεν μπορούσα να συνεχίσω ψυχοθεραπεία, και πρότεινε θεραπεία με χάπια.
Γενικά τους τελευταίους μήνες αισθανόμουν πολύ καλύτερα και μπορούσα να ελέγχω τα συναισθήματά μου πολύ πιο αποτελεσματικά. Μιας και η προσωπική μου ζωή εξελισσόταν πολύ καλύτερα (γενικά η κατάρρευση που με οδήγησε στον ψυχίατρο ως αφορμή είχε τη συχνή και μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και τα προβλήματα στη σχέση μου) και αισθανόμουν κι εγώ να πατάω στα πόδια μου και ναέχω βελτιωθεί αισθητά, αποφάσισα να κόψω τα χάπια. Έκανα το λάθος να τα κόψω χωρίς τη συμβουλήτου γιατρού μου, απότομα- παρότι ήξερα ότι δεν κάνει. Τις δέκα ήδη μέρες που δεν τα παίρνω, εκτός από ζαλάδες και τρομερή κούραση, νιώθω φοβερά ευαίσθητη. Είναι πάλι όπως πριν...σα να μην πέρασε μια μέρα. Ταυτόχρονα-και πράγματι συμπτωματικά- τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω προβλήματα με το συντροφό μου και αισθάνομαι ράκος όταν τσακωνόμαστε, σε βαθμό να μην μπορώ να ηρεμήσω και να σταματήσω να κλαίω. Δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό,αλλά σίγουρα πριν ήμουν πιο ψύχραιμη.
Πέρα από την προφανή συμβουλή να επισκεφτώ το γιατρό μου,ορθότερο είναι να ξαναρχίσω τα χάπια ή όχι;
Γενικά είμαι κατά της θεραπείας με φάρμακαι και γι αυτό αποφάσισα να τα κόψω. Για μένα είναι σκλαβιά να εξαρτάται η διάθεσή μου από το χάπι και πιο πολύ απογοητεύομαι που διαπιστώνω πόσο με επηρέασε ψυχολογικά η διακοπή τους... :(