Πως κρύβεις ότι δεν έχεις ζωή?
Ο τελευταίος φίλος που είχα IRL ήταν το 2004. Διαδικτυακά η τελευταία "φιλία" ήταν το 2013, οπότε και έπαψα να απαντώ.
Εδώ και 1 χρόνο έχω ξεκινήσει δουλειά και η καραντίνα μ'έχει βολέψει καθώς ζορίζομαι αρκετά ακόμα στη συναναστροφή.
Παλιά είχα ακραία κοινωνική φοβία, τώρα δεν ισχύει τόσο αλλά ακόμα με πιάνει τρόμος όταν κινδυνεύει να αποκαλυφθεί πόσο άδεια είναι η ζωή μου.
Πχ μ'έχουν ρωτήσει για τον στρατό και έχω πει ότι πήγα ενώ πήρα απαλλαγή.
Και κάθε φορά που πάει εκεί η συζήτηση πρέπει να σκαρφίζομαι πράγματα στην στιγμή (με τον κίνδυνο να πέσω σε αντιφάσεις).
Ή το άλλο, στην δουλειά όλοι έχουν linkedin με 10 δουλειές στο παρελθόν τους, ενώ εγώ είμαι 35 και έχω δουλέψει μόνο 2 χρόνια.
Συνεχώς στο πίσω μέρος του μυαλού μου είναι μη μπει κανείς στο προφίλ μου και δει ότι δεν έχω κάνει τίποτα και με ρωτήσει τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια.
Πως γίνεται να κάνεις φίλους όταν πρέπει να λες ψέματα όλη την ώρα?
Στις συναντήσεις που όλοι σκάνε με τις κοπέλες/αγόρια τους ή έστω μ'εναν φίλο, εγώ θα πρέπει να πηγαίνω μόνος και όταν με ρωτάνε για την ζωή μου, να εφευρίσκω πράγματα.
Η μόνη αλήθεια που έχω πει είναι ότι δεν έχω κοπέλα (ποτέ δεν είχα αλλά δεν το ξέρουν) και επίσης ότι μένω με τους γονείς μου.
Βασικά η ερώτηση είναι: πως γίνεται να κάνεις φίλους ή έστω παρέα χωρίς να αποκαλυφθεί πόσο μεγάλος weirdo/loser είσαι?