Νέο ξεκίνημα... ψυχολογικά...

Ας αρχίσω από τα απλά: είμαι 17 ετών και πραγματικά δεν έχω ποτέ μου σκεφτεί περισσότερο μήνυμα σε forum! :P

Έφτασα σε αυτό το forum κατά τύχη και δεν πίστευα στα μάτια μου, πόσο σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα αντιμετωπίζει ο κόσμος. Ευτυχώς εγώ είμαι σε μακράν πολύ καλύτερη κατάσταση, αν και η ψυχολογία του ανθρώπου κρέμεται από μια κλωστή και μπορεί να αλλάξει από την μια στιγμή στη άλλη. Θέλω να γράψω περισσότερο γιατί το έχω ανάγκη, παρά για κάποια λύση.

Το θέμα, λοιπόν, που με προβληματίζει είναι η εμφάνιση μου και η ανασφάλεια μου πάνω σε αυτήν. Όταν λέω εμφάνιση δεν εννοώ μόνο τα περιττά κιλά (όχι πολλά, όμως έχω) αλλά και το πως είναι η εικόνα μου συνολικά έξω στον κόσμο... Η κοινωνία μας νοιώθω ότι έχει κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο. Οι άνθρωποι ακόμα και οι έφηβοι δεν θέλουν να δείξουν την πραγματική τους εικόνα. Κι αυτό το αντιλαμβάνομαι από το τρόπο που εγώ και όλοι οι έφηβοι έχουμε μάθει να φερόμαστε: Λατρεύουμε την υποτιθέμενη νυχτερινή ζωή, τα αγόρια και τα κορίτσια είναι πλέον δεδομένο ότι θα έχουν πολλές σχέσεις χωρίς κανένα νόημα και μισώ όλο αυτά τα "πρέπει"! Δεν θέλω να πηγαίνω σε κλάμπ, ούτε βρίσκω σωστό τις πολλές σχέσεις χωρίς καθόλου αισθήματα. Όλα αυτά λοιπόν και αρκετά ακόμα με κάνουν να αναρωτιέμαι αν μόνο εγώ έχω αυτές τις απορίες!

Για κάποιο λόγο, από όταν ήμουν περίπου 13 ετών είχα θέσει ως "όριο βελτίωσης του εαυτού μου" την ηλικία των 18. Θεωρώ ότι στα 18 είναι η ηλικία που πρέπει να έχεις ένα ωραίο σώμα και ένα πλήρως διαμορφωμένο χαρακτήρα γιατί τότε στην ουσία μπαίνεις στην κοινωνία, γνωρίζεις πολλές γυναίκες, κάνεις φίλους κτλ. Παρόλα αυτά, τώρα αγχώνομαι γιατί νιώθω ότι πλέον τα περιθώρια στενεύουν και δεν έχω επιτύχει τους στόχους μου. Παρότι βρίσκω λάθος που τα 17χρονα κορίτσια κοιτούν μόνο τα όμορφα αγόρια, δε μπορώ να πω ότι δε ζηλεύω και στενοχωρίεμαι που δεν είμαι ένα από αυτά τα αγόρια...

Το καλό είναι ότι έχω φίλους και μάλιστα αρκετούς, αλλά γράφω εδώ γιατί αυτές τις συζητήσεις ντρέπομαι να τις κάνω με γνωστούς μου κτλ.
Τώρα λοιπόν βάζω για τελευταία φορά αυτούς τους στόχους πριν επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο: Να φτιάξω την εσωτερική μου αλλά περισσότερο την εξωτερική μου εμφάνιση όπως εγώ θέλω!

Τι λέτε θα τα καταφέρω ή κάτι σκέφτομαι λάθος; Συμφωνείτε με τα παραπάνω;

Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις. Απλά καλό θα είναι να συνειδητοποιήσεις σιγά σιγά ότι τα ''πρέπει'' μας κυνηγούν μέχρι τον τάφο. Δεν υπάρχουν μόνο στην εφηβική μας ηλικία, όπου ΠΡΕΠΕΙ να μας αρέσουν τα κλαμπ, ΠΡΕΠΕΙ να ντυνόμαστε κάπως, ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε κοπάνες, ΠΡΕΠΕΙ να κερατώνουμε τη γκόμενά μας, ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε μαλα...ίες... Αυτό θα συμβαίνει πάντα. Πάντα θα έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου τα ''πρέπει'' της κοινωνίας, πάντα θα φοβάσαι μήπως δεν γίνεσαι αποδεκτός επειδή δεν ακολουθείς τα πρέπει του κοινωνικού σου περιγυρου, μήπως απογοητεύσεις κάποιους ακολουθώντας αυτό που θέλεις και όχι αυτό που πρέπει. Θεωρώ ότι είναι ένα απο τα μεγαλύτερα στοιχήματα που ο άνθρωπος οφείλει να κερδίσει για να είναι ευτυχισμένος. Να κάνει πραγματα που θέλει και όχι που πρέπει. Τόσο όσον αφορά στην εμφάνιση, όσο και όσον αφορά στη συμπεριφορά, στις συνήθειες, στον τρόπο ζωής κλπ.
Δεν χρειάζεται να επισκεφτείς ψυχολόγο επειδή βρίσκεσαι σ'αυτή τη φάση. Εξαρτάται καθαρά και μόνο από το τι θέλεις. Θέλεις να ακολουθείς τον όχλο, να είσαι ένας σαν όλους τους άλλους, να γίνεσαι αποδεκτός από άτομα και παρέες που στην ουσία δεν σε ικανοποιούν,δε σε γεμίζουν και δε σ'αρέσουν? Γίνε όπως αυτοί. Θέλεις να είσαι εσύ, να διαμορφώσεις μια εμφάνιση, χαρακτήρα, προσωπικότητα και εικόνα που αρέσει σ'εσένα, και ας σημαίνει αυτό ότι δε θα είσαι ο πιο δημοφιλής του σχολείου, ο πιο αποδεκτός από τους μάγκες φίλους σου και ο πιο ελκυστικός για τα κοριτσάκια της ηλικίας σου? Κάν'το. Στη δεύτερη περίπτωση πάντως, ενώ φαίνεται λιγότερο ικανοποιητική, θα ξέρεις ότι είσαι κάτι που σ'αρέσει και σε ικανοποιεί, και επίσης πως όποιοι επιλέγουν να είναι φίλοι σου ή κοπέλες σου, θα σε έχουν επιλέξει γι'αυτό που είσαι, και όχι γι'αυτό που πιέζεσαι να δείχνεις ότι είσαι. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιβράβευση και ικανοποίηση για τον άνθρωπο.

γειά σου.
αυτό που θα ήθελα να παρατηρήσω αρχικά είναι το γεγονός ότι ''τρελαίνεσαι/πανικοβάλλεσαι'' με το όριο των στόχων που θέλεις ή πρέπει να πετύχεις.
δε νομίζω πως είναι καλό να το βλέπεις έτσι,μην αγχώνεσαι αν κάτι δεν πετύχει όταν θα προσπαθήσεις,και πρός ''θεού'' δε χρειάζεται να βάζεις χρονικούς περιορισμούς και μάλιστα τόσο παράλογους.
το να βάζεις στόχους από τα 13 και να λες μέχρι τα 18 πρέπει να έχω κάνει εκείνο,ε αυτό σε τρελαίνει.σε τρελαίνει γιατί αν δεν το πετύχεις θα θεωρείς τον εαυτό σου άχρηστο και θα σταματήσεις να το κυνηγάς κάποια στιγμή και τέλος θα χάσεις τις ελπίδες σου.ο περιορισμός στους στόχους σε κάνει να νιώθεις άσχημα,ενώ αν το δεις χαλαρά υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το πετύχεις.αν το ζορίζεις και το κάνεις μαστίχα και το πιέζεις δε θα σου βγει σε καλό.γενικά,πες ότι είσαι εγκλωβισμένη σε ένα ασανσέρ και ζητάς λύση,να βγεις έξω και έχεις πανικοβληθεί.νομίζεις ότι θα καταφέρεις να βγεις άμα είσαι σε πανικό ή αν είσαι ήρεμος εκείνη την ώρα;; το καθαρό μυαλό θα φέρει όλες τις λύσεις πιο γρήγορα.μην τρελαίνεσαι,όλα θα έρθουν.ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό πίεση.αν τρελαίνεσαι να βγεις και να απαλλαγείς από το ασανσέρ,το πολύ πολύ να τα κάνεις χειρότερα να πατήσεις κανένα κουμπί και να σβήσει το φως.αλλά και χειρότερα να μη γίνουν,το γεγονός ότι θα είσαι πανικοβλημένη,σημαίνει κακή ψυχολογία.θα κερδίσεις όταν είσαι καλά μέσα σου.
δες το λίγο χαλαρά,έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να βάλεις μυαλό.κανείς δεν τα ήξερε όλα από τόσο μικρή ηλικία.
δε σημαίνει ότι άμα είμαι 18 πρέπει να έχω κάνει εκείνο ή εκείνο,δεν είναι προϋπόθεση η ηλικία.
γιατί περιμένεις εξωφρενικά πολλά από τον εαυτό σου; μερικά μπορεί τώρα να μην μπορείς να τα πετύχεις.ε και; κάποτε θα έρθει η ώρα τους.

όσο για τα πρέπει της κοινωνίας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για κάθε άνθρωπο.η λύση είναι να την δεις αλλιώς και να τα αγνοήσεις.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει με την προϋπόθεση ότι θα έχει την ευθύνη για κάθε νέα πράξη που κάνει.έχεις την ευθύνη;;;;
όλα καλά.δεν έχεις την ευθύνη;; θα υποφέρεις μέσα στα λάθη σου και μέσα στο μυαλό σου μέχρι να βάλεις μυαλό και να το δεις αλλιώς το θέμα.
σκέψου τι είναι καλό να κάνεις για σένα και απλά κάντο.δεν έχει συνταγή.

α επίσης να σου πω το ότι στεναχωριέσαι ή ζηλεύεις για τις γκομενικές ή άλλες επιτυχίες κάποιου πάει να πει ότι κάτι σου λείπει,όχι απαραίτητα σε στόχο,αλλά σε άποψη.
δηλαδή,τι πάει να πει ζηλεύω τη ζωή του άλλου; ο άλλος για να φτάσει εδώ που ξέρεις τι έχει περάσει;;
ή το αντίθετο..για να φτάσει ο άλλος εσένα,δεν ξέρει τι έχεις περάσει εσύ.μη συγκρίνεις τη ζωή σου με κανενός.ό,τι θέλεις να πετύχεις καντο.από κει και πέρα το να βλέπεις να συγκρίνεις,να ζηλεύεις και να στεναχωριέσαι πάει να πει ότι είσαι λίγο αναβλητική ή δεν έχεις άλλη δουλειά να κάνεις (αν ήσουν απασχολημένη ούτε που θα κοιτούσες τι κάνει ο άλλος,θα τους έγραφες) ή ότι έχεις λάθος αντιλήψεις για τα πράγματα (πράγμα που μπορείς κάλλιστα να αλλάξεις γιατί ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να τα αντιμετωπίσει όλα) ,πράγμα που προσπαθώ να σε κάνω το δεις αλλιώς,..... ε και γενικότερα το μόνο που θα ''πετύχεις'' με το να λές ''αχ δες τι έχει ο άλλος που δεν έχω εγώ ή εγώ γιατί να μην το έχω'' είναι μιά στεναχώρια,προβλήματα χωρις λόγο και μιά τεράστια ευκαιρία για να απομακρυνθείς όλο και πιο πολύ από τους στόχους σου.

Quote:

---

Originally Posted by zidane13

η ψυχολογία του ανθρώπου κρέμεται από μια κλωστή και μπορεί να αλλάξει από την μια στιγμή στη άλλη.

---

Μύθος, ψάξ'το αν θες και θα δεις ότι δεν ισχύει.
Συμφωνώ με προλαλήσασες και επιπροσθέτω:
Καλό θα ήταν να μάθεις να ζεις και το τώρα, δηλαδή να μην αφήνεις τους πιεστικούς μακροπρόθεσμους στόχους σου να σου τρώνε το παρόν. Αποδέξου τον εαυτό σου ΑΚΡΙΒΩΣ όπως είναι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του και πέρνα καλά στο τώρα, έτσι όπως είσαι. Μπορείς να κάνεις και μια λίστα με τα πιο σημαντικά για να βοηθηθείς αν έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αν θες να αλλάξεις κάποια πράγματα σε σένα, αλλαξέ τα σιγά σιγά, βλέποντας και κάνοντας και χωρίς προθεσμίες.
Τα κοινωνικά "πρέπει" μας κυνηγούν όλους μας μια ζωή. Πάντα τα σκεπτόμαστε, είτε θέλουμε είτε όχι. Όλοι έχουν δυσκολίες να επιλέξουν ανάμεσα σε αυτά που θέλουν και σε αυτά που τους επιβάλλονται. Απλώς αν καθήσεις και τα υπολογίσεις τα πράγματα και σε κάποια φάση της ζωής σου επιλέξεις ένα "θέλω" που έρχεται σε αντίθεση με ένα "πρέπει", τότε μπορεί μεν να περάσεις δύσκολα, αλλά να έχεις στο μυαλό σου πως πάντα θα υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που έχουν κάνει την ίδια επιλογή με σένα και, τέλος πάντων, ταιριάζουν με τα γούστα σου. Σκέψου ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που είναι αδύνατον να μην αρέσεις έστω σε έναν/μία. Μαθηματικά είναι απίθανο.
Προσωπικά σε συμβουλεύω να περιορίσεις στο ελάχιστο τα "πρέπει" που βάζεις ΕΣΥ στον εαυτό σου από τώρα που είσαι μικρός, αλλιώς θα παιδεύεσαι χωρίς λόγο στη μετέπειτα ζωή σου.

Μην ακολουθεις το κοπαδι αλλα να εισαι ο εαυτος σου σαν προσωπικοτητα,τωρα για την εμφανιση μπορεις ανετα να ανανεωσεις την γκαρνταρομπα σου για να ανεβει η αυτοπεποιθηση σου παροτι το παν ειναι να εισαι ηρεμα ψυχολογικα επομενως προσπαθησε μην συγκρινεσαι με τους αλλους κ ετσι κ δεν σου αρεσουν τα κλαμπ δεν πειραζει καθολου

Quote:

---

Μύθος, ψάξ'το αν θες και θα δεις ότι δεν ισχύει..

---

εγώ είμαι και σχεδόν σίγουρη ότι ισχύει.
είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο.

Quote:

---

τωρα για την εμφανιση μπορεις ανετα να ανανεωσεις την γκαρνταρομπα σου για να ανεβει η αυτοπεποιθηση σου

---

κι όχι μόνο την γκαρνταρόμπα σου.τόσα πράγματα αλλάζουν στην εμφάνιση.
βλέπεις ανθρώπους τελείως μπάζα (δεν υπονοώ κάτι) που μετά τη μεταμόρφωση έχουν γίνει μιά χαρά.
η εμφάνιση δεν είναι δύσκολο πράγμα.
η ψυχολογία είναι πιο ''δύσκολο'' να αλλάξει.

Quote:

---

Originally Posted by κοπέλα93

κι όχι μόνο την γκαρνταρόμπα σου.τόσα πράγματα αλλάζουν στην εμφάνιση.
βλέπεις ανθρώπους τελείως μπάζα (δεν υπονοώ κάτι) που μετά τη μεταμόρφωση έχουν γίνει μιά χαρά.
η εμφάνιση δεν είναι δύσκολο πράγμα.
η ψυχολογία είναι πιο ''δύσκολο'' να αλλάξει.

---

ναι αλλα η αλλαγη (βελτιωση) της εμφανισης, συνηθως φερνει και βελτιωση της ψυχολογιας....
γιατι πολυ απλα, δε μπορει να νιωθεις υπεροχα, οταν νιωθεις χαλια με το ειδωλο σου στον καθρεφτη....
Και το αντιστροφο ισχυει ομως. Με χαλια ψυχολογικη κατασταση, που να βρεις την ορεξη να βελτιωσεις το εξω? Δε σε νοιαζει,βαριεσαι να ασχοληθεις. Δε βρισκεις το λογο!
Ουσιαστικα πανε πακετο. Αλληλενδετα τα θεωρω. Το ενα βοηθαει στο αλλο, κ πρεπει να γινεται προσπαθεια βελτιωσης και των 2 ταυτοχρονα...

Quote:

---

Originally Posted by kokkinoskoufitsa

ναι αλλα η αλλαγη (βελτιωση) της εμφανισης, συνηθως φερνει και βελτιωση της ψυχολογιας....
γιατι πολυ απλα, δε μπορει να νιωθεις υπεροχα, οταν νιωθεις χαλια με το ειδωλο σου στον καθρεφτη....
Και το αντιστροφο ισχυει ομως. Με χαλια ψυχολογικη κατασταση, που να βρεις την ορεξη να βελτιωσεις το εξω? Δε σε νοιαζει,βαριεσαι να ασχοληθεις. Δε βρισκεις το λογο!
Ουσιαστικα πανε πακετο. Αλληλενδετα τα θεωρω. Το ενα βοηθαει στο αλλο, κ πρεπει να γινεται προσπαθεια βελτιωσης και των 2 ταυτοχρονα...

---

συμφωνώ!
αν είναι και ταυτόχρονα ποιός σε πιάνει!
η απόλυτη επιτυχία.
και το καθένα ξεχωριστά δε με χαλάει.