διπολική διαταραχή...κατάθεση ψυχής
Καλησπέρα σας ,
Παλεύω από το 2013 με διπολική διαταραχή (τελικά ...καθώς αργεί η διάγνωση....)Πιο πριν είχα κάποια επεισόδια με κρίσεις πανικού και άγχους ...τα ξεπερασα μόνη χωρίς αγωγή ...
Αρχικά έκανα επεισόδιο κατάθλιψης 2013 μετά ακολούθησε μανία 2014 ...χωρίς αγωγή και τα δύο με πήγαν για μήνες αυτή η ιστορία ...επαναλήφθηκε ξανά άρα πάλι κατάθλιψη τέλος του 2014 κ πάλι μανία 2015 ...ενδιάμεσα σπουδές.τρέλες πολλές δεν έκανα έξοδα γενικά ναι δεν μου έφταναν τα χρήματα και ψυχωτικά δεν είχα... ήμουν απλά υπερκοινωνικη με πολλές δραστηριότητες ,κολυμπούσα χιλιόμετρα ,ήμουν σε όλα μέσα και όσα αφορούν τη σχολή κ γενικά ..παντα μιλούσα πολύ και ήμουν χαμογελαστή.Και με το διάβασμα τα πήγαινα καλά ! Μου αρεσε πολύ !
. τελείωνα ήμουν στο 5ο έτος λοιπόν ...ερωτεύτηκα τρελά το 2015 ...παράτησα μετά το 2016 για 6 μήνες την σχολή ...πήρα αντικαταθλιπτικά και ανέβηκα πολύ ...όχι αμέσως αλλά σταδιακά .. πρώτη νοσηλεία με μανία έμεινα με το ζόρι μια εβδομάδα κ έφυγα με αυτοβουλο εξιτήριο ...ήμουν υπερβολικά καλά και εύθυμη ...απορρουσα γιατί μπήκα τότε ενώ είχα διάβασμα και εξεταστική (εάν είχα γιατρό τότε...και πίστευα στην διάγνωση και ανάγκη θεραπείας θα το είχα αποφύγει πιστεύω ...)
Τελοσπάντων.. συνέχισα τις σπουδές πήρα το πτυχίο κ με βαθμό μάλιστα χωρίς αγωγή και πάλι .ήμουν καλά ...σταμάτησα το zyprexa από το ψυχιατρείο δεν την παλευα με αυτό ήμουν σαν ζόμπι και είχα διάβασμα τότε ...
Πάντα και από το σχολείο ήμουν πολύ επιμελής...Ξεκίνησα ειδικότητα κ πάλι χωρίς αγωγή ...είχα κάποια σκαμπανεβάσματα .. λίγο η ομοιοπαθητική με βοήθησε ήταν ο καιρός δεν ξέρω βελτιωνόμουν ...δεν είχα ακραία συναισθήματα και δεν έκανα βλακείες.μαλιστα με το αγόρι μου κάναμε μακροχρόνια σχέση που μου λέγανε ότι είναι αδύνατο ...Πέρσυ μέσα του 2021...μετά από 5 χρόνια χωρίς αγωγή ...κατάθλιψη ...έκανα αμάν να συνέλθω μέχρι να καλοκαιριασει και ανέβηκα μετά πολύ διαλύθηκε η σχέση μου ξέφυγαν τα πράγματα και από μεριάς του με πρώτο επεισόδιο βίας στο σπίτι (μιας κ είχε στοιχεία οριακής προσωπικότητας και εκρήξεις θυμού *) ...και μετά έκανα υπομανια (άρα 3 επεισόδια πέρσυ ) ...και φέτος πάλι κατάθλιψη και άρχισα να συνέρχομαι τώρα παλι .
*(Μάλιστα η γιατρός με είπε εάν ήμουν ρυθμισμένη εξαρχής ίσως να μην εμένα σε μια τοξική σχέση τόσο καιρό ...)
Πέρσυ δοκίμασα lamictal αρχικά ...και με την προσθήκη ladose έκανα μπαμ αλλά αισθανομουν ότι ζω μετα από την κατάθλιψη μου .μιλούσα πολύ απολάμβανα τη ζωή έκανα μια ωραία μανία δίχως να χρειαστεί νοσηλεια απλά ήμουν πολύυυυυ καλά και μετά το αλλάξαμε με τη γιατρό σε depakine Chrono 500*2 ...αυτό τελικά με κράτησε .μάλιστα με σκληρό διάβασμα και έχοντας κάνει κόπους πολλούς όλα τα χρόνια τελείωσα ειδικότητα με επιτυχία .
.Το αλκοόλ όμως κ οι έξοδοι μου ..ο χειμώνας .. πολλά με οδήγησαν ...συνεχίζοντας την ίδια αγωγή !!! .. σε κατάθλιψη (πάλι ) .Εκεί θύμωσα ... λέω ...είπα να κάνω θεραπεία συστηματικά και βλέπω περισσότερα σκαμπανεβάσματα τι στο καλό συμβαίνει ??? Η τιμωρία του ότι έμεινα χωρίς αγωγή ??
Βάλαμε πάλι ladose μαζί με το depakine και άρχισα να νιώθω καλύτερα σταδιακά .
Στη δουλεια ενώ πήγαινα μηχανικά είμαι πιο λειτουργική πλέον...μιλάω (ενώ είχα χάσει τη μιλιά μου ...!) Και άρχισα να τρώω πάλι .Στη δουλειά ξεχνιέμαι.Προτιμω να δουλεύω.
Τυχαίνει να δουλεύω προσωρινά σε ψυχιατρική κλινική σαν βοηθός (δεν είμαι ψυχίατρος) και έδειξαν κατανόηση οι συνάδελφοι...
Στο σπίτι πάλι όταν γυρίζω απλά υπάρχω απλά ζω .απλά ξαπλώνω ή κάθομαι .τίποτα δεν είναι πλέον όπως παλιά. Ώρες ώρες λέω να κόψω τα πάντα και να είμαι η χαρούμενη που πάντα πάλευε για το καλύτερο για εκείνη για την οικογένεια της κ τους ασθενείς της.Να κάνει μια ηγιη σχέση .να ερωτευθεί πάλι ...να ζήσει ...
...μας αξίζει ρε παιδιά έτσι δεν είναι ?
Ευχαριστιεμαι το φαγητό φταινει κ τα φάρμακα ευτυχώς το ελέγχω ακόμα ... και με διακρίνει γενικά μια απάθεια ...ουτε πολλά φάρμακα θέλω .είναι κατάρα ώρες ώρες να είσαι γιατρός συνέχεια το διαπραγματεύομαι με την γιατρό μου .
ενω οι άλλοι με βλέπουν καλά έξω εγώ νιώθω ότι απλά βγήκα άλλη μια βόλτα .Είχα και δύο απώλειες Φέτος (παππούδες ) αλλά δεν με πείραξε τόσο .. που υπό άλλες συνθήκες χωρίς αγωγή πιστεύω θα ήμουν στον πάτο!
Δεν ξέρω εάν κάποιος μπορεί να με καταλάβει...κ η γιατρός μου λέει μπορεί να είμαι σε μικτο επεισόδιο.μαλιστα ...τι θα γίνει ??
Ειχα την ανάγκη να κάνω μια κατάθεση ψυχής και σόρρυ εάν σας κούρασα. Εχω διαβάσει τόσα πολλά εδώ μέσα και λέω δεν είμαι μόνη μου σε όλο αυτό .
Είναι κανείς άλλος εδώ γιατρός στο Forum που παλευει με την ΔΔ ...?
Αισθάνομαι χαμμενη πραγματικά ενώ είχα πολλές φιλοδοξίες και ονειρα. Μπορεί να μου στείλει και μνμ εάν θέλει θα χαρώ .Αισθάνομαι μια αβεβαιότητα και απάθεια για το μέλλον .Έγινα 30 και ενώ είναι τα καλύτερα μου χρόνια που λέμε απλά προβληματίζομαι ...θα μπορώ να δουλεύω όπως οι γύρω μου ? Να έχω μια σχέση που να δείξει κατανόηση ? Ακόμα και να κάνω οικογένεια ?Η και με την αγωγή θα έχω τα upps n downs που θα με διαλύουν .. ??
Νιώθω ότι απλά υπάρχω κ απλά περνούν οι μέρες. Οι άλλοι ζουν και εγώ υπάρχω ....
Και η ζωή συνεχίζεται...