Κάψιμο και δυσφορία.

Καλησπέρα σε όλους και σε όλες για άλλη μια φορά. Είναι καμία εβδομάδα τώρα που έχω κάψιμο στο στήθος μαζί με βάρος και δυσφορία. Έρχεται και φεύγει μέσα στην ημέρα. Μαζί με αυτά έχω και αρκετό ρεψιμο. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης έκανα και την τελευταία κριση πανικού. Πήγα στον καρδιολόγο μου και μου είπε ότι είναι το στομάχι μου. Τον ρώτησα μήπως να πάω και σε κανέναν πνευμονολογω, γέλασε και μου είπε να κάτσω στα αυγά μου. Εγώ εξακολουθώ να φοβάμαι γιατί το μόνο που έχω στο στομάχι είναι ένα μόνιμο σφιξιμο. Αλλά αυτό το είχα πάντα χωρίς να έχω όλα τα παραπάνω. Ανάλογη εμπειρία και συμβουλές από κάποιον - κάποια. Thx εκ των προτέρων παιδιά.

Καλησπερα! Φίλε μου εχω περασει αναλογο περιστατικό με αγχος και το πάλεψα με σόδες και αναψυκτικά και μπανάνες. Ο πατερας μου για χρονια ταλαιπωρούνταν απο αυτο το αίσθημα που περιγράφεις, και μολις ψιλο ηρεμουσε ηταν Ενταξει. Κατ εμε θα ηταν καλο να επισκεπτόσουν καποιον ψυχολόγο η ψυχιατρο γιατι ανέφερες και κρίση πανικου.

Quote:

---

Originally Posted by elina93

Καλησπερα! Φίλε μου εχω περασει αναλογο περιστατικό με αγχος και το πάλεψα με σόδες και αναψυκτικά και μπανάνες. Ο πατερας μου για χρονια ταλαιπωρούνταν απο αυτο το αίσθημα που περιγράφεις, και μολις ψιλο ηρεμουσε ηταν Ενταξει. Κατ εμε θα ηταν καλο να επισκεπτόσουν καποιον ψυχολόγο η ψυχιατρο γιατι ανέφερες και κρίση πανικου.

---

Έχω ξεκινήσει και πάω σε ψυχολόγο, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα και τα ψυχοσωματικα δεν με αφήνουν στιγμή! Σήμερα ας πούμε πέρα από όσα ανέφερα παραπάνω έκανε την εμφάνισή της και μια μεταλλική γεύση, θύμιζει ανεπαίσθητα γεύση αίματος. Κρατάει δευτερόλεπτα αλλά ακόμα και αυτό το λίγο κάνει τα πόδια μου να κόβονται.

Αυτη τη μεταλλικη γευση την ειχα και γω εχθες, τη ηθελα και γω και την εψαξα στο ιντερνετ δε θα σου πω γιατι θα τα παθεις και εσυ, απο τι εβγαλα συμπερασμα ειχα αρκετη βλεννα και τρωω τα χειλια μου οποτε ψιλοξεματωνουν ελαχιστα καταπινω και οταν ξαναβηξω βγαινει αυτη η γευση, οταν πιω πολυ νερο και ξεπλυνω το δτομαου και πλυνω τα δοντια μου φευγει.
Ελπιζω να σε βοηθησα γιατι και εμενα χθες ειχε σκασει το κεφαλι μου απο το σκεψου σκεψου ψαξε ψαξε..

Quote:

---

Originally Posted by Kst

Αυτη τη μεταλλικη γευση την ειχα και γω εχθες, τη ηθελα και γω και την εψαξα στο ιντερνετ δε θα σου πω γιατι θα τα παθεις και εσυ, απο τι εβγαλα συμπερασμα ειχα αρκετη βλεννα και τρωω τα χειλια μου οποτε ψιλοξεματωνουν ελαχιστα καταπινω και οταν ξαναβηξω βγαινει αυτη η γευση, οταν πιω πολυ νερο και ξεπλυνω το δτομαου και πλυνω τα δοντια μου φευγει.
Ελπιζω να σε βοηθησα γιατι και εμενα χθες ειχε σκασει το κεφαλι μου απο το σκεψου σκεψου ψαξε ψαξε..

---

Εννοείται ότι όλη μέρα σήμερα το ψάχνω. Άστα να πάνε! Το θέμα είναι, συμβαίνει όντως; η συνέβη μια φορά και από τότε κόλλησε το μυαλό και παίζει πάλι τα παιχνίδια του. Εγώ βέβαια έχω και ένα χαλασμένο δόντι που δικαιολογεί αυτή την γεύση αλλά το δικό μου το μυαλό σιγά μην μείνει εκεί. Για το δικό μου τι μυαλό αν δεν είναι κάτι θανατηφόρο δεν πιάνεται! Απλά!!!

Αυτο θα ειναι το χαλασμενο δοντι που λες, απλα προσπαθησε να μην το πολυ σκευτεσαι φαντασου εγω τρωω τα χειλια μου η σφειγκω τα δοντια μου μετα με πιανει πονοκεφαλος και νομιζω οτι εχω κατι πιο σοβαρο απο αυτο.... Αστα να πανε

Quote:

---

Originally Posted by Kst

Αυτο θα ειναι το χαλασμενο δοντι που λες, απλα προσπαθησε να μην το πολυ σκευτεσαι φαντασου εγω τρωω τα χειλια μου η σφειγκω τα δοντια μου μετα με πιανει πονοκεφαλος και νομιζω οτι εχω κατι πιο σοβαρο απο αυτο.... Αστα να πανε

---

Όσο και αν προσπαθώ να μην το σκέφτομαι το μυαλό μου δεν ξεκόλλα. Απλά αύριο θα έρθει ένα άλλο σύμπτωμα και θα με κάνει να το ξεχάσω. Ένα χρόνο τώρα αυτό γίνεται. Το χειρότερο από όλα τα συμπτώματα βέβαια είναι το ότι έχω κουράσει τους ανθρώπους μου. Η γυναίκα μου πάντα χαμογελούσε και εδώ και καιρό αυτό το χαμόγελο έχει σβήσει. Οι φίλοι μου δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι πολύ απλά δεν μπορώ πια να τους ακολουθήσω στις δραστηριότητες που κάναμε μέχρι πρότινος μαζί, νομίζουν ότι τους γράφω και έτσι έχουν αποστασιοποιηθει. Στην δουλειά μου συνεχίζω να "είμαι" ο χιουμοριστας που κάνει τους πάντες να γελάνε ενώ κρατιέμαι με το ζόρι για να μην το βάλω στα πόδια. Αυτά είναι τα χειρότερα συμπτώματα αυτής της μαλακιας με την οποία παλεύουμε.
Μακάρι να ξυπνήσουμε όλοι από εδώ μέσα το πρωί απαλλαγμένοι από όλα όσα μας κάνουν να ζούμε "μιση" ζωή.
Καλό βράδυ

Αυτο ξαναπες το! Εμενα χθες ειχε κολλησει το μυαλο μου στη σιδερικη γευση ως που εφυγε απο κι και αρχησαν οι εκτακτες και οι πονοι στο στηθος, επεσα να ξαπλωσω αμ δε που κοιμηθικα το θεμα ειναι οτι ημουν και χαλαρος.

Quote:

---

Originally Posted by Kst

Αυτο ξαναπες το! Εμενα χθες ειχε κολλησει το μυαλο μου στη σιδερικη γευση ως που εφυγε απο κι και αρχησαν οι εκτακτες και οι πονοι στο στηθος, επεσα να ξαπλωσω αμ δε που κοιμηθικα το θεμα ειναι οτι ημουν και χαλαρος.

---

Έτσι φίλε μου. Σε δουλειά να βρισκόμαστε! Εγώ το απόγευμα ξύπνησα με ταχυκαρδία, τουλάχιστον 110 παλμούς / λεπτό. Μπορείς να καταλάβεις οπότε πως πέρασα το απόγευμα μου. Είμαι τριάντα και νιώθω ογδόντα. Το μυαλό ψάχνει να βρει αιτίες. Δεν μπορεί να τα δημιουργό όλα εγώ. Δεν μπορεί να με μισεί τόσο πολύ ο εαυτός μου.

Ψαχνει εκει ακαταπαυστα Τζορτζ, οταν παει να με πιασει κριση πανικου νιωθω μουδιασμα να ανεβαινει σε ολο το σωμα περνω μια βαθια ανασα και κανω μια βολτα απευθιας, απλα οταν δεν εχω κριση πανικου και παθαινω εκτακτες , λεει το μυαλο (τωρα δεν εχεις κριση πανικου λες να εχει κατι οντως η καρδια σου) μετα σκευτομαι τις εξετασεις λεω οτι ειμαι καλα και μου περναει, αλλα σκεψου τετοιες σκεψεις μπορει να κρατησουν και για ωρες.