Αλγος στηθους & δυσφορια ανευ πορισματος
Γεια σας και απο εμενα, εχει τυχει να σας βρω απο το google και να διαβασω αρκετα πραγματα τα οποια μου φανηκαν πολυ χρησιμα.
Ειμαι 25 χρονων και θα ηθελα να μοιραστω και εγω την ιστορια μου.
Πριν απο ενα μηνα περιπου αρχισαν καποιοι ανεπαισθητοι πονοι στο στηθος στους οποιους δεν εδινα καμια σημασια.
Ενα ωραιο βραδυ στις... 6-6-2009 επισκευτικα νοσοκομειο για αλγος στο Στηθος με αντανακλαση στην πλατη.
Καρδιογραφημα εκεινη την ημερα κανονικοτατο με μια μικρη \"διαταραχη επαναπολωσης ?\" η οποια οπ οτι μου ειπαν ειναι απολυτα φυσιολογικη για πολλους ανθρωπους.
Επομενη επισκεψη την αλλη μερα για τον ιδιο λογο αλλα και παλι μου ειπαν οτι τζαμπα τρεχω και δεν εχω απολυτως τιποτα.
Στις 12-6-2009 ξαυνικα με επιασε ταχυκαρδια (120-140 το λεπτο ?) Και μεταφερθηκα εσπευσμενα στο νοσοκομειο οπου μου εδωσαν υπογλωσιο, Triplex (υπερηχογραφημα) και μου ειπαν για ακομα μια φορα οτι δεν υπαρχει προβλημα και οτι μαλλον απο τους καφεδες και τα τσιγαρα θα εγινε. Φυσιολογικη ταχυκαρδια δηλαδη, με αιτιο οχι την καρδια.
14-6-2009 (εχθες) Ισχυροτατο αλγος, η τσιμπιμα η οπως το λενε, και την ωρα που συμβαινει να κοβεται η αναπνοη μου, να αισθανομαι την καρδια μου να σταματαει, αναγουλα, τρεμουλο στα ποδια, να μη μπορω καν να στηριχτω πανω τους. Στο νοσοκομειο φυσικα ολα να ειναι φυσιολογικα.
Εκανα καρδιογραφημα αρκετες φορες, Triplex (Υπεριχο) φυσιολογικο
(με μελανο σημειο μονο μια προπτωση μητροειδους που την εχουν πολλοι ανθρωποι και μου ειπαν ειναι φυσιολογικο)
Εξετασεις για εμφραγμα αρκετες φορες τα ενζυμα ειναι καλα,
και ακτινογραφια θωρακως μια φορα με το πρωτο περιστατικο.
Παρολα αυτα πολλες φορες αισθανομαι τον πονο ειτε απο μπροστα ειτε πισω στην πλατη ή και τα δυο.
Ο πονος για ενα η δυο δευτερολεπτα (ισως τσιμπιμα ειναι σωστοτερη λεξη) και εκεινη την ωρα να κοβεται η αναπνοη μου, να τιναζομαι πανω σαν ελατηριο για να παρω ανασα.
Υγ. Υστορικο απο καρδιοπαθεια δεν εχω περα απο κατι αρρυθμιες παλαιοτερα (5-6 χρονια ?) αθωες καθως παλι δεν υπηρχε καποιο προβλημα...
Πραγματικα θα ανακουφιζομουν αν ακουσω παρομοια ιστορια με αισιο τελος, καθως ειμαι λιγο τρομαγμενος...
Λυπαμαι και την Κοπελα μου που σε ενα μηνα εχουμε κλεισει για διακοπες και αν συνεχιστει αυτη η ιστορια, θα πρεπει να της ανακοινωσω οτι θα κατσουμε στο σπιτι...
Ευχαριστω.