Κακοποίηση στην παιδική ηλικία και ψύχωση
H σοβαρή κακοποίηση στην παιδική ηλικία μπορεί να τριπλασιάσει τον κίνδυνο εμφάνισης σχιζοφρένειας.
Mια νέα έρευνα συνδέει τη σεξουαλική, σωματική και συναισθηματική κακοποίηση, του σχολικού εκφοβισμού και την παραμέληση από τους γονείς με την εμφάνιση σχιζοφρένειας στην ενήλικη ζωή.
Παιδιά που βιώνουν σοβαρές μορφές κακοποίησης είναι περίπου τρεις φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν σχιζοφρένεια και συναφείς ψυχώσεις αργότερα στη ζωή τους σε σύγκριση με παιδιά που δεν βιώνουν τέτοιες καταστάσεις, σύμφωνα με μια μελέτη που έχει φέρει ψυχιατρικά δεδομένα από σχεδόν 80.000 ανθρώπους.
Τα αποτελέσματα προστέθηκαν στα αυξανόμενα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η κακοποίηση στην παιδική ηλικία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, διαταραχές της προσωπικότητας και του άγχους.
Ο καθηγητής Richard Bentall του Πανεπιστημίου Λίβερπουλ του Ινστιτούτου Ψυχολογίας, Υγείας και Κοινωνίας, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, έδειξε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης ψύχωσης αυξάνεται σύμφωνα με το ποσό της κακοποίησης ή του τραύματος που ένα παιδί είχε περάσει, με πιο επηρεασμένα παιδιά να έχουν 50 φορές αυξημένο κίνδυνο σε σύγκριση με παιδιά που δεν έχουν υποστεί καμία κακομεταχείριση.
Επίσης, έδειξε ότι τα τραύματα που βιώνει ένα άτομο στην παιδική του ηλικία δημιουργούν ψυχιατρικά συμπτώματα αργότερα στη ζωή.
Η σχιζοφρένεια εμφανίζεται σε περίπου 1-3% του πληθυσμού και ορίζεται από τους ψυχιάτρους ως μια από τις πιο σοβαρές μορφές ψυχικής ασθένειας. Χαρακτηρίζεται από παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις, παράξενες πεποιθήσεις και έλλειψη ενδιαφέροντος, καθώς και απώλεια ενσυναίσθησης.
Η ομάδα του Richard Bentall εστίασε σε 36 δημοσιευμένες μελέτες που περιείχαν στοιχεία σχετικά με την κακομεταχείριση ατόμων στην παιδική τους ηλικία (συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής, σωματικής και συναισθηματικής κακοποίησης, ο θάνατος ενός γονέα, σχολικού εκφοβισμού και παραμέληση) και ψυχιατρικά συμπτώματα σε σχεδόν 80.000 άτομα, τα οποία συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια των 30 ετών.
Η ομάδα διαπίστωσε, πως οι άνθρωποι που εμφάνισαν αυτούς τους τύπους τραύματος στην παιδική ηλικία έδειξαν πως υπήρχαν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σχιζοφρένεια ως ενήλικες.
Σε περιπτώσεις που κάποιος είχε υποστεί συνεχείς κακοποιήσεις, ο κίνδυνος ανάπτυξης σχιζοφρένειας αργότερα στη ζωή του αυξανόταν περαιτέρω. ‘Οι άνθρωποι που είχαν σοβαρά και πολλαπλά τραύματα στη ζωή τους είχαν 50 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης ψύχωσης [αργότερα στη ζωή τους],’ δήλωσε ο Bentall.
Τα τελευταία αποτελέσματα προσθέτουν στα ήδη υπάρχοντα στοιχεία ότι η παιδική κακοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα στη μετέπειτα ζωή των ατόμων που την έχουν υποστεί. Το 2011, επιστήμονες στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής στο King’s College του Λονδίνου διαπίστωσαν ότι τα άτομα με ιστορικό κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία είχαν πάνω από διπλάσιες πιθανότητες να έχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια κατάθλιψης στην ενήλικη ζωή και επίσης 43% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν φτωχά αποτελέσματα, όσον αφορά την ψυχοθεραπεία ή και τη χρήση φαρμάκων.
Οι μηχανισμοί πίσω από τη σχέση μεταξύ παιδικής κακοποίησης και της σχιζοφρένειας δεν είναι ακόμα κατανοητοί. Νωρίτερα φέτος, οι ψυχίατροι στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσαν ότι άτομα που έπεσαν θύματα σεξουαλικής ή συναισθηματική κακοποίησης ως παιδιά παρουσίασαν διαφοροποιημένες τρεις σημαντικές περιοχές του ιππόκαμπου, που εμπλέκονται στον έλεγχο της μνήμης και της ρύθμισης των συναισθημάτων. Οι τομείς αυτοί ήταν μειωμένοι έως και 6,5%.
‘Είναι απολύτως πιθανό ότι αυτές οι αλλαγές στον εγκέφαλο που βλέπουμε σε ασθενείς να είναι αποτελέσματα των εμπειριών της ζωής τους’, δήλωσε ο Bentall. ‘Αλλά δεν γνωρίζουμε αν αυτός είναι ο κανόνας.’
Ο Louise Arseneault, ένας ανώτερος λέκτορας στο IOP, είπε ότι ήταν ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι τόσο πολλές διαφορετικές μελέτες έρχονται με παρόμοια συμπεράσματα για τη σχέση μεταξύ των αντιξοοτήτων παιδικής ηλικίας και ψυχωτικών συμπτωμάτων.
‘Γνωρίζουμε ήδη ότι τραύματα και οι επιζήμιες εμπειρίες στην παιδική ηλικία φέρνουν το μερίδιό τους για τις δυσκολίες, είτε πρόκειται για την ψυχική υγεία ή σωματική υγεία. Αλλά είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι αυτές οι αντιξοότητες εμφανίζουν την ψυχική υγεία ως αναπηρία, όπως η ψύχωση, η οποία έχει θεωρηθεί ότι επηρεάζεται από γενετικούς παράγοντες.’
Ο Andrea Danese, ένας ερευνητής στη Παιδική και Εφηβική Ψυχιατρική στο IOP, δήλωσε: ‘Τα τραγικά αυτά ευρήματα μπορεί να μας βοηθήσει να αποκαλυφθούν νέες λύσεις. Αν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς οι αντιξοότητες στη παιδική ηλικία επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης της ψύχωσης, θα έχουμε νέες ελπίδες για την ανάπτυξη παρεμβάσεων για την πρόληψη και τη θεραπεία ψυχικών ασθενειών.’
