Προσέγγιση σε κοπέλά στον εργασιακό χώρο
Καλησπέρα στην ομαδα.
Εργάζομαι σε μια μεγάλη εταιρεία η οποία εχει κυλικειο/εστιατόριο. Αυτο εχει ως αποτέλεσμα να συναντάς κοσμο και απο άλλα τμήματα, με εντελώς διαφορετικές αρμοδιότητες που υπο κανονικες συνθηκες πολύ δύσκολα θα συνεργαζοσουν μαζι τους περα μονο απο κατι γραφειοκρατικο και ΑΝ. Εκει λοιπον, κάθε πρωι καθως έπαιρνα τον καφε μου, συναντουσα και μια κοπέλα απο ενα αλλο τμήμα που έπαιρνε και αυτη τον καφε της. Ψηλή, όμορφη, συνηθως εμφανισιμη και με αέρα αλλά φαινεται πολύ κλειστή - ή τουλάχιστον έτσι εδειχνε , κατα τη γνώμη μου το κάνει σαν αμυνα για να μην εχει πολλά-πολλά με κόσμο απο τον εργασιακό χώρο. Συνηθίζω και σαν άνθρωπος να εχω τα αυτια μου και τα ματια μου παντα ανοιχτα, με αποτέλεσμα να βλέπω λίγα παραπάνω πράγματα απ΄οσα χρειάζομαι συνηθως, οποτε σιγα-σιγα συνειδητοποιω οτι αρκετός κοσμος "κοιτάει" προς αυτη. Να μην τα πολυλογω, πρώτη μου σκέψη: "Μπα, που να πας εκει... δεν εχεις καμια πιθανότητα, με το ζόρι θα ανταλλάξεις μια κουβέντα και αυτη θα στη δώσει απο ευγένεια. Άλλα κυβικά απο τα δικα σου. Ξέχνα το".
Και εδω έρχεται η ανατροπή... ενα πρωί που βγάινω απο το κυλικείο με τον καφε στο χέρι, η εν λόγω κοπέλα ειναι μπροστα και με καρφώνει κυριολεκτικά, καπνίζοντας ενα τσιγάρο και με ενα βλέμα γεμάτο ευχαρίστηση σαν να λέει "γουστάρω" (ένα αντιστοιχο βλέμμα ειχα δεί απο την πρώην μου οποτε ηταν οικειο βλέμμα... το αναφέρω γιατι θελω να αποκλείσω την πιθανοτητα να εκανα λάθος). Κολλάω δεν ξέρω τι να κάνω, καινουργια και απότομη πληροφορία, δεν στροφάρω γρήγογρα (ήταν και πρωι) και απλά κοιτάω λιγο και εγω και φευγω στην παρέα μου. Εμεινα!!! Οπότε αρχίζει να δουλευει αλλιώς το μυαλό μου τωρα, τύπου "πως θα γίνει η γνωριμια " κλπ κλπ. Το διο απόγευμα καθως εφευγα την πετυχαινω να μπαινει στο αυτοκινητο, κοιταζόμαστε κολλάμε λιγο και οι δυο και μου λεει "γεια σου". Της απαντω και εγω ενα "καλο απογευμα" με ενα πλατυ χαμόγελο και φευγουμε.
Λεω "δεν γινεται κάτι πρεπει να κάνω". Μια απο τις επόμενες μερες την πετυχαινω στο κυλικειο μονη της και πιάνω κουβέντα επιτέλους. Αρκετα μαζεμένη εως και ψυχρη αλλα γνωριζόμαστε λέμε τα τυπικα, έρχονται ομως και οι συναδελφοι της γνωριζόμαστε και με αυτους. Τελικα πάει ο καθένας στη δουλειά του και συνεχιζει η μερα. "Ωραία" σκέφτομαι "το πρώτο βήμα έγινε". Έλα όμως που λογω διαφορετικών τμημάτων δεν μπορουσα να την πετυχω συχνα ΣΥΝ του οτι ήρθε η καραντινα και ετσι αν την πετυχαινα θα ηταν μονο μια φορα τις δυο βδομάδες που θα πηγαιναμε στην εταιρεία. Προσπάθησα να πιάσω κουβεντα απο το συστημα επικοινωνιας της εταιρειας. Στην αρχη μιλουσε αλλα μετα ήταν λιγο ψυχρη - προφανως δεν θέλει να μπλέκει τα προσωπικα με την εταιρεια. Οπότε τωρα δεν μπορω να τη δω καθόλου......
Είμαι πεπεισμένος οτι δεν κάνω λάθος και οτι υπάρχει ενα ενδιαφέρον απο την πλευρά της. Οποτε εδω θελω τη βοηθεια σας. Εκανα την εξης σκέψη: αφου δεν μπορω να τη βρώ απο κοντα, να την κάνω add στο facebook και να της μιλησω ή θα ειμαι ο creeper της φάσης, ο περίεργος που κοιταει ξενα προφίλ ????? Και αν το κάνω να της μιλησω ευθέως ή να ζητησω ραντεβου ?? Τη σκέφτομαι παρα πολύ συχνά, πιθανότατα λογω και μοναξιας καραντίνας κλπ. Περνάει ο καιρός και στην εταιρεια δεν βλέπω να πάμε σύντομα με την κατάσταστη της καραντίνας. Οποτε αν δεν κάνω και αυτο δεν ξέρω τι άλλο τι να κάνω. Αλλιώς να το ξεχασω τελείως
Ευχαρισώ πολύ για το χρόνο σας.