Originally Posted by
VickyK
Κορίτσια καλημέρα, καλή εβδομάδα εύχομαι! Πέρασα μια πολύ άσχημη Κυριακή, από το πρωί ως το βράδυ! Εϊμαι στη δουλειά κ νιώθω πως δε τη παλεύω καθόλου, ζαλίζομαι κ μου έχουν κοπεί τα πόδια, προσπαθώ να κρατηθώ να μη πάθω καμιά κρίση πανικού, τρέμουν τα χέρια μου... Το κεφάλι μου είναι μουδιασμένο κ έχω το κλασσικό κόμπο στο λαιμό, δε μπορώ κ δε θέλω να μιλήσω σε κανένα, χτυπάει το τηλέφωνο στη δουλειά κ φαντάζομαι πως το σπάω ή πως βρίζω τους πελάτες, ξέρω πως λίγο αργότερα θα πάω τουαλέτα για να κλάψω... Δε γίνεται αλλιώς, πρέπει να ξεσπάσω. Ξέρω πως πρέπει να σκέφτομαι πως έχω την υγεία μου αλλά θα ήθελα να συμβεί κ κάτι καλό, κάτι να με κάνει να χαρώ... Φταίω ρε γαμώτο?! Εγώ δεν αλλάζω τη ζωή μου? Με τους δικούς μου σκατά κ πες αυτό σταματάω να ασχολούμαι που πάντα με μπλέκουνε, τα οικονομικά... για γέλια κ για κλάματα, με το φίλο μου έχω σπαστεί άγρια γιατί δε μπορώ να κάθομαι να εξηγώ συνέχεια (κ ειδικά σ έναν άντρα 40χρ. που υποτίθεται ξέρει τι θέλει στη ζωή του... υποτιθεται...) τι είναι σωστό, τι όχι, τι μ ενοχλεί κ όλα τα σχετικά, εγώ όταν κάνω κάτι που τον ενοχλεί μου τα χώνει άσχημα κι εγώ πρέπει να εξηγώ κ πάλι παει να βγει από πάνω κάθε φορά. ΌΤαν είμαστε μαζί, περνάω τέλεια, ξεχνάω τα πάντα αλλά εχθές έκανε κάτι που με πείραξε πολύ κ φυσικά με επηρεάζει, όταν η προσωπική μας ζωή δε παει καλά, ξέρετε μας φαίνονται όλα μαύρα! Θέλω τόσο, μα τόσο πολύ να κλάψω... Μήπως να κάνουμε ένα ομαδικό group therapy από κοντά βρε κορίτσια? Να λέμε τα δικά μας κ να κλαίμε μόνο? θέλω να αφήσω το κεφάλι μου να πέσει στο γραφείο κ να κοιμηθώ! Πως θα περάσει αυτή η μέρα κ έχω να πάω κ στην απογευματινή δουλειά?! Αχ Παναγίτσα μου... κάνε να συμβεί κάτι καλό, λιγουλάκι...